Viviane Forrester
οικονομολόγος – συγγραφέας
Εκδόσεις Α.Α. Λιβάνη
Μετάφραση από τα Γαλλικά: Γιώργος Θεοδωρόπουλος
Μετά τη στρατιωτική δικτατορία των συνταγματαρχών και την αποκατάσταση της Δημοκρατίας την οποία μέσα από δραματικές λαβυρινθώδεις διεθνείς ευρωζωνικές και ελληνικές διαδρομές τη φθάσαμε σε παραδημοκρατία, με όχημα την ισχύ της οικονομίας των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων Γερμανίας, Γαλλίας, Αγγλίας, Αμερικής (Δ.Ν.Τ.) κ.λπ. Για να είναι τώρα δύσκολο να βγούμε από τον Λαβύρινθο της “παράξενης δικτατορίας”.
Αυτής που από το βάθος της ακούγεται η κραυγή του τρόμου που εκπέμπει ο Μινώταυρος…
Ομως ποιοι και πώς μας επιβάλλανε τη στρατιωτική δικτατορία και εδώ και 10 χρόνια μας βουλιάξανε στην “παράξενη δικτατορία” μιας δουλείας με μακριά “νέα κατοχή”.
ΣΕ ΒΑΘΟΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΚΑΛΥΦΘΕΙ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΓΙΑΤΙ ΦΘΑΣΑΜΕ ΣΤΗ ΧΟΥΝΤΑ
Στο προχθεσινό κείμενό μου παρουσίασα το βιβλίο ντοκουμέντο της Λένας Δουκίδου με τον τίτλο “Πως φτάσαμε στη δικτατορία του ’67” (τη στρατιωτική, στην προκειμένη περίπτωση) με πολλές αποκαλύψεις για τους πρωταγωνιστές της ιστορίας από τους μάρτυρες κατηγορίας το 1975 στη δίκη των συνταγματαρχών. Χωρίς βέβαια -κατά τη γνώμη μου- να έχουν διευκρινισθεί σε βάθος και πλάτος πλείστα όσα αναπάντητα ερωτήματα τόσο για τις σκοπιμότητες όσο και για τους ρόλους για τις προδοσίες. Κυρίως δε για τους πραγματικούς πρωταγωνιστές των διεθνών υπερ-εξουσιών και των ντόπιων σκοτεινών μηχανισμών…
ΑΠΟΦΥΓΑΜΕ ΝΕΑ ΧΟΥΝΤΑ ΑΛΛΑ ΠΡΟΣΧΩΡΗΣΑΜΕ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΞΕΝΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ
Ομως, δεν γνωρίζουμε όλα τα πραγματικά δεδομένα για την επιβολή της στρατιωτικής δικτατορίας των συνταγματαρχών (που προλάβανε τους στρατηγούς να επιβάλλουνε τη δικτατορία των Στρατηγών αντί των Συνταγματαρχών. Μια προσχεδιαζόμενη δικτατορία για την οποία ήταν σύμφωνο το παλάτι, αλλά και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. Ο οποίος όπως έγραψα και προχθές δεν απέκλεισε μια επανάληψη δικτατορίας.
Οταν μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας κινδύνευσε κρίσιμα η στερέωσή της.
Ομως, αφού στερεώθηκε η δημοκρατία (της μεταπολίτευσης) στη χώρα μας προσχωρήσαμε στην “ΠΑΡΑΞΕΝΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ” της παγκοσμιοποιημένης υπερ-εκμετάλλευσης.
ΟΙ ΜΑΥΡΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΚΟΚΚΙΝΕΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΕΣ ΔΥΣΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΤΟΛΗΣ
Σ’ αυτή τη δικτατορία, στην ανάπτυξη και στην κυρίαρχη επιβολή της, συντελέσανε οι “μαύρες” δικτατορίες της Ευρώπης και “οι κόκκινες” της ανατολής. Που με τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο δημιούργησαν τόσο για την Ευρώπη όσο και για τον κόσμο ολόκληρο και ιδιαίτερα δραματικό για την Ελλάδα.
Γι’ αυτή την “παράξενη Δικτατορία” έγραψε ένα σημαντικό βιβλίο η Γαλλίδα, διεθνούς αποδοχής, συγγραφέας, η Viviane Forrester. Ενα δοκίμιο που δημιούργησε ιδιαίτερη αίσθηση στη Γαλλία, στην Ευρώπη, παντού. Το βιβλίο αυτό κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Α.Α. Λιβάνη.
25 ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΡΕΥΤΗΚΑΜΕ ΣΤΗΝ ΟΔΟ ΤΗΣ ΑΠΩΛΕΙΑΣ
Τότε παρουσίασα τις πρωτότυπες σκέψεις της Forrester τονίζοντας ότι έχουν μια διαχρονική προοπτική “καλπάζουσας δικτατόρευσης” και καταστροφής της κοινωνικής ζωής, με υποσχέσεις ψευδοευημερίας η οποία τώρα και δέκα χρόνια μετά την κυκλοφορία των βιβλίων της Viviane Forrester της “παράξενης δικτατορίας” έχει καταρρεύσει καθ’ ολοκληρία παρασύροντας έθνη και λαούς σε μια περίπου αδιέξοδη καταστροφή. Αφού για χρόνια -ιδιαίτερα από την τελευταία εικοσιπενταετία του 20ού αιώνα- πορευτήκαμε στη Λεωφόρο της απώλειας με διαστροφή κάθε ανθρώπινου δικαιώματος, στη ζωή μας.
Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΥΠΕΡΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ
Το σημαντικό αυτό συνεχές κείμενο, χωρίς κεφάλαια και υποκεφάλαια αναλύει την “παράξενη δικτατορία” που αποτελεί τη ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ της εποχής μας. Για να τονίσει ότι αυτή καθ’ εαυτή, εκφράζει μια σύγχρονη υπερ-δικτατορία. Μια τραγελαφική τελείως ανελεύθερη κατάσταση που μας την έχουν επιβάλει. Με τη συμμετοχή μας, την αποδοχή μας, αλλά και με την οργή μας. Ως σύγχρονο παγκόσμιο ιδεώδες μιας ατομικής συλλογικής, εθνικής κερδοσκοπικής συμμετοχής στην κερδοσκοπική παραφροσύνη των καιρών μας. Μιας εξαθλιωτικής παγκόσμιας οικονομίας που καταλύει εργασία, κοινωνική διασφάλιση, κοινωνική πρόοδο, κοινωνικά δίκαια και πραγματική δημοκρατική λειτουργία.
Η ΜΕΓΑΛΗ ΜΑΣΤΙΓΑ ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ
Για να τονίσει η Forrester ειδικά για την ανεργία ότι: Ακόμα κι αν δεν υπήρχε η ανεργία το φιλελεύθερο καθεστώς θα την είχε εφεύρει. Του είναι απαραίτητη. Γιατί αυτή επιτρέπει στην ιδιωτική κερδοσκοπική οικονομία να κρατά υπό τον ζυγό της τον πληθυσμό ολόκληρου του πλανήτη ως αποτελεσματικό μέσο καταστολής. Αυτή την οδυνηρή και βαθιά αντικοινωνική και εκφυλιστική πραγματικότητα ενός εξαχριωτικού και εξαθλιωτικού γίγνεσθαι, αντιμετωπίζουμε και ζούμε σήμερα και αύριο. Ξαναπορευόμενοι σε δρόμους διαστροφής και καταστροφής.
Αυτή η στρατηγική πραγματικότητα διαμόρφωσε την παράξενη Δικτατορία ως εκσυγχρονιστική “ιδεολογία”. Η οποία τόσο δραματικά απογυμνώθηκε χωρίς όμως να αναζητηθούν οι αιτίες που μας έφεραν στη σημερινή δραματική κατάσταση ενός παγκόσμιου οικονομικού πολέμου που συνεχίζεται.
ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΑΓΡΙΟΤΗΤΑΣ
Παράλληλα όμως, όλοι οι υπαίτιοι αυτής της παγκόσμιας τραγωδίας (η οποία έπληξε και πλήττει απελπιστικά την Ελλάδα) παραμένουν ατιμώρητοι και ατιμώρητες για όσα έχουν διαπράξει και διαπράτουν για τις μεγάλες παγκόσμιες, πανευρωπαϊκές, αλλά και ελληνικές καταστροφές που έχει δημιουργήσει ο τρίτος παγκόσμιος (οικονομικός) πόλεμος, ο οποίος με απάνθρωπους τοπικούς πολέμους – μαζί με την υπερ-μετανάστευση και υπερ-προσφυγοποίηση έχει ως απολογισμό, κυριολεκτικά εκατομμύρια θύματα… Τόσο με την “παράξενη δικτατορία” της υπερ-εκμεταλλευτικής παγκοσμιοποιημένης σύγχρονης αγριότητας.
ΚΥΡΙΑΡΧΗ Η ΝΕΟΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΥΠΕΡ- ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ
Μια αγριότητα της νεοναζιστικής οικονομίας η οποία τα τελευταία χρόνια με τον Σοϊμπλεϊσμό δημιούργησε τη σημερινή αδιέξοδη ευρωπαϊκή διάσταση και διάσπαση με προπαγανδιστική παραπλάνηση του γερμανικού λαού, ιδιαίτερα κατά της Ελλάδας.
Ομως, σύμφωνα με πολλές ενδείξεις λαϊκών γερμανικών αντιδράσεων αποκαλύφθηκε ο καταστροφικός -και για τη Γερμανία- ρόλος αυτής της πολιτικής και όλου του σκοτεινού μηχανισμού που χρησιμοποιείται από την αρχή όλης της οικονομικής κρίσης ως σήμερα. Για να φαίνεται τώρα ότι η σοβαρή μερίδα της γερμανικής κοινής γνώμης δεν είναι διατεθειμένη να παραπλανηθεί…
ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΩΣΗΣ ΕΛΠΙΔΩΝ
Αλλά και στη Γαλλία τα εκεί δραματικά κοινωνικά, οικονομικά και τρομοκρατικά γεγονότα όλα μαζί δείχνουν μια ανάγκη ουσιαστικής ανατροπής της “παράξενης” δικτατορίας της υπερεκμετάλλευσης η οποία αναπτύσσει τον υπερ-εθνικισμό, όπως και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες… Οι οποίες περίκλειστες από τη μουσουλμανική εκφοβία τους και την ακόρεστη οικονομική εκμεταλλευτικότητα των μεγάλων συμφερόντων βιώνουν το αδιέξοδο του φόβου και του τρόμου της καθημερινότητάς τους. Στην οποία εμείς και όλοι οι ευρωπαϊκοί λαοί θα καταβυθιστούμε αν δεν ανατρέψουμε την παράξενη ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ, της οποίας είμαστε σκλάβοι, σε μια παγκόσμια ανθρωπιστική δημοκρατία πραγμάτωσης ΕΛΠΙΔΩΝ ζητώντας συνεχώς απαντήσεις για το πώς φθάσαμε εδώ, αλλά και ευθύνες για όλους τους υπαίτιους.
ΤΟΤΕ ΠΟΥ Η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ ΕΓΙΝΕ ΠΥΡΗΝΙΚΗ
Τελειώνοντας αναφέρομαι σε ένα μικρό δοκίμιο του Vladimir Jankelle Vitch (Γαλλορώσος φιλόσοφος) με τίτλο “Ο ναζισμός και το είναι” (Εκδόσεις ελευθεριακή κουλτούρα) στο οποίο ως επίμετρο περιλαμβάνεται ένα επίμετρο του Ιταλού φιλοσόφου Ρομπέρτο Εσποζιτο γραμμένο το 1947. Δύο κείμενα προφητικά το ένα κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και το δεύτερο δύο χρόνια μετά το αναγκαστικό τέλος του, με τη ρίψη της πρώτης ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα. Τότε που η ανθρωπότητα μπήκε στην πυρηνική εποχή. Στο κείμενο του Ρ. Γιανκελεβιτς του 1943 γραμμένο από το συγγραφέα με βιολετί μελάνι δημοσιεύτηκε χωρίς υπογραφή στο παράνομο πολυγραφημένο έντυπο “Le mesonge taciste” που κυκλοφόρησε στην Τουλούζ το 1943 από το “Εθνικό κίνημα κατά του ρατσισμού” σε συνεργασία με τον Ετιέν Μπορν και τον πρύτανη Φωσέρ.
ΤΟ ΠΙΟ ΤΕΡΑΤΩΔΕΣ ΑΠ’ ΟΛΑ ΤΑ ΦΑΣΙΣΤΙΚΑ ΨΕΜΑΤΑ
Σε αυτό το κείμενο ο Βλαντιμίρ Γιανκελεβιτς επιχειρεί μια ψυχανάλυση του ναζισμού ενώ παράλληλα επικρίνει το επικίνδυνο μείγμα της μυθολογικής απατεωνίας και της αιμοσταγούς θέλησης για δύναμη που ενυπάρχει στον ναζισμό. Για να πει στην αρχή του κειμένου του ότι: Το 1933 (άνοδος του Χίτλερ) η διεθνής μπουρζουαρζία κατάφερε να καταστήσει τον αντισημιτισμό το εργαλείο ενός τρομερού αντιπερισπασμού από τους κινδύνους που την απειλούσαν: όπου ο αντισημιτισμός είναι αυτό που επιτρέπει στους διεθνείς φασίστες να αναστρέφουν προς όφελός τους ολόκληρη τη δυναμική μιας μόνιμης μνησικακίας συσσωρευμένης για αιώνες. Αλλά από όλα τα φασιστικά ψέματα, ο αντισημιτισμός δεν είναι εκείνο που έχει προκαλέσει τον μεγαλύτερο αριθμό θυμάτων. Ομως αναμφισβήτητα είναι το πιο τερατώδες… Με τον αντισημιτισμό να είναι η πιο τυπική έκφραση του φασιστικού κανιβαλισμού…
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΗΜΕΡΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ, ΑΛΛΑ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ
Στο επίμετρο ωστόσο ο Ιταλός φιλόσοφος Roberto Esposito (Εσπόζιτο) που δημοσιεύτηκε στην ιταλική επιθεώρηση “Micromega”) στο τεύχος 5/2003 γράφει: …σε αντίθεση με ό,τι διακηρύσσει η νεοφιλελεύθερη βουλγκάτα το πρόβλημα σήμερα δεν είναι η επιστροφή του κομμουνισμού, αλλά η επανεμφάνιση του ναζισμού. Ο οποίος με τη βιοπολιτική του αντίληψη και το ανοσοποιητικό του σύνδρομο συνιστά το τέλος που όχι μόνο απείλησε το παρελθόν μας, αλλά απειλεί και το μέλλον μας.
…Πάντως το να πιστεύει κανείς ότι η πολυπλοκότητα του παγκοσμιοποιημένου κόσμου με τις οδυνηρές πολλαπλές ανισορροπίες του μπορεί να κυβερνηθεί με τα αναποτελεσματικά εργαλεία του Διεθνούς δικαίου ή των παραδοσιακών κρατικών εξουσιών, είναι σκέτη ουτοπία…
Viviane Forrester μια τολμηρή Γαλλίδα έγραψε το καταλυτικό βιβλίο: “Μια παράξενη δικτατορία”. Ομως αυτή ποιοι την κατασκεύασαν;
