Ζούμε στα Χανιά με το νέο έτος την εποχή της μεγάλης αβεβαιότητας. Ό,τι θεωρούσαμε δεδομένο για την πρόοδο της πόλης δεν είναι πια. Τα πρόσωπα που ανέλαβαν να διαχειριστούν την προοπτική της πόλης δεν έχουν ιστορική επίγνωση του ρόλου τους.
Θεωρούσαμε ότι η Ιστορία θα ήταν γραμμική, αλλά διαψεύστηκε μέσα σε ένα σάκο μεγάλων εκπλήξεων – χωρίς οξυγόνο.
Έχουν πέσει οι τοπικοί εξουσιούχοι σε μια παγίδα. Εκεί στην κορυφή του “λόφου” απολαμβάνουν μακαρίως την κλάκα των κλακαδόρων, ενώ στους πρόποδες του “λόφου” οι Χανιώτες αγωνιούν για να ευημερήσουν.
Στην ιστορία της πόλης φαίνεται ότι αρέσουν οι εκπλήξεις, ακόμα και οι φάρσες.
Μία-μία οι βεβαιότητες της πόλης -όπως επισημαίνουν έμπειροι αυτοδιοικητικοί- κατέρρευσαν τα τελευταία δυόμισι χρόνια.
Η μόνη βεβαιότητα που μας κυριαρχεί (σαν τρόμος από θρίλερ) είναι το φτηνό σόου στο ρολόι του κήπου.
Οι γιορτές όμως τελειώνουν… Μετά;
Μου φαίνεται ότι ζούμε δύο αλήθειες στα Χανιά.
Την αλήθεια του αλγόριθμου των ηγητόρων και την πραγματικότητα που βλέπουμε με τα μάτια μας.
Σαν να κέρδισε αυτόν τον γύρο η τοπική ιστορία της πόλης· γκρέμισε τον θαυμαστό κόσμο των προσδοκιών (όπως επισημαίνουν πολλοί) και της ακλόνητης βεβαιότητας.
Περιμένουμε έργα το 2022.