Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως η ανθρωπότητα περνάει αυτή την περίοδο στιγμές πολλαπλών κρίσεων, οι οποίες κλονίζουν συθέμελα όλο το κοινωνικό και αναπτυξιακό της σύστημα.
H πανδημία Covid-19, οι συγκρούσεις και η κλιματική αλλαγή κατά τον εκτελεστικό διευθυντή του Παγκόσμιου Προγράμματος Τροφίμων του ΟΗΕ (World Food Programme-WFP) David Beasley προκαλούν την αύξηση των ποσοστών πείνας σε πολλά μέρη του κόσμου. Πράγματι η πανδημία του κορονοϊού, που πλήττει σήμερα τον πλανήτη, βρίσκεται στο “κατώφλι” της πόρτας της πανδημίας της πείνας. Κι αυτό γιατί η πανδημία αυτή σταματά τον παγκόσμιο αγώνα ενάντια της πείνας και εντείνει τα τρωτά σημεία και τις ανεπάρκειες των συστημάτων τροφίμων. Καθώς μάλιστα ο λιμός αυξάνεται και ο υποσιτισμός επιμένει, η επίτευξη του στόχου «μηδενικής πείνας» μέχρι το 2030 κινδυνεύει. Μάλιστα εκτιμάται πως το 2030 τα άτομα σε χρόνια πείνα θα ξεπεράσουν τα 840 εκατομμύρια.
Το 2019 σχεδόν ένας στους εννέα ανθρώπους υπέφερε από χρόνιο υποσιτισμό. Κι αυτό το ήδη δραματικό «εύρημα» αναμένεται να επιδεινωθεί εξαιτίας της πανδημίας Σύμφωνα με σχετική έκθεση του ΟΗΕ η πανδημία covid-19 θα μπορούσε να ωθήσει πάνω από 130 εκατομμύρια ανθρώπους σε χρόνια πείνα μέχρι το τέλος του 2020.
Ακόμα στο πλαίσιο της πανδημίας τα ενδεχόμενα κρούσματα οξείας πείνας θα μπορούσαν να ανεβάσουν περισσότερο τον αριθμό αυτόν. Επιπλέον οι επιπτώσεις στην κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη από την πανδημία που διανύει τον τρίτο κύκλο μέρα με τη μέρα χειροτερεύουν τις συνθήκες της κακής διατροφής, του υποσιτισμού και της επισιτιστικής ασφάλειας. Το Παγκόσμιο Πρόγραμμα Τροφίμων εκφράζει την ανησυχία του για τις συνέπειες της πανδημίας Covid-19 όσον αφορά στα τρόφιμα. Η πείνα θα μπορούσε να απειλήσει δύο φορές περισσότερους ευάλωτους ανθρώπους, εξαιτίας των οικονομικών επιπτώσεων της παγκόσμιας κρίσης για την υγεία και να προκαλέσει «ανθρωπιστική καταστροφή» σε πλανητική κλίμακα.
Ήδη τριάντα χώρες απειλούνται από λιμό. Στην κάθε μια από τις 10 αυτές χώρες πάνω από ένα εκατομμύριο άτομα βρίσκονται στα «πρόθυρα» του λιμού. Ιδιαίτερα οι νέοι εξαιτίας του κορωνοϊού θα βρεθούν σε μια ανείπωτη κατάσταση επισιτιστικής ανασφάλειας. Οι εξειδικευμένοι οργανισμοί τροφίμων του ΟΗΕ προειδοποιούν για την αύξηση λόγω του SARS-CoV-2 των ποσοστών οξείας πείνας. Είναι ξεκάθαρο πως στις φτωχές χώρες, δεν σκοτώνει τόσο πολύ ο ιός, όσο οι συνέπειες της οικονομικής συρρίκνωσης.
Το κόστος σήμερα της υγιεινής διατροφής, εξαιτίας και του κορονοϊού, είναι πάνω από το διεθνές όριο φτώχειας των 1,90 δολαρίων ΗΠΑ την ημέρα. Ακόμα και η φθηνότερη διατροφή της πλήρωσης του στομαχιού μόνο με άμυλο κοστίζει πέντε φορές περισσότερο.
Η πανδημία Covid-19 αντιστρέφει την αναπτυξιακή πρόοδο και δοκιμάζει τα θεμέλια της παγκόσμιας ειρήνης. Από την άλλη μεριά όμως παρουσιάζει μια άνευ προηγουμένου ευκαιρία συνεργασίας στις κυβερνήσεις και στις κοινότητες για να ανοικοδομήσουν έναν καλύτερο κόσμο. Η κάθε κυβέρνηση θα πρέπει να μεριμνήσει για την αποτελεσματική χειραγώγηση της διασποράς του SARS-CoV-2, χωρίς βέβαια να παραμελήσει την προσπάθεια ενσωμάτωσης της διατροφής στις γεωργικές της στρατηγικές, προκειμένου να μειώσει τους παράγοντες που αυξάνουν το κόστος στην παραγωγή, στην αποθήκευση, στη μεταφορά, στη διανομή και στην εμπορία τροφίμων.
Αγαπητέ, κ. Διευθυντά,
είναι αλήθεια ότι συγκλονιστήκαμε και, βέβαια, ανησυχήσαμε από την αξιόλογη επιστημονική [σύνθετη] εργασία του ειδικού επιστήμονα και φίλου Βαγγέλη Μπούρμπου, που κρούει τον κώδωνα του κινδύνου και με επιστημονικούς υπολογισμούς του Παγκόσμιου Προγράμματος Τροφίμων του ΟΗΕ, μάς ενημερώνει και πληροφορεί, πως τόσο η πανδημία Covid – 19, όσο και οι πολεμικές και λοιπές συγκρούσεις των λαών του πλανήτη, καθώς και η άκρως επικίνδυνη κλιματική αλλαγή, ΣΤΑΜΑΤΟΥΝ τον παγκόσμιο αγώνα ενάντια στην πείνα και ενισχύουν – αναδεικνύουν τα τρωτά σημεία και τις ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΕΣ των συστημάτων τροφίμων: και έτι περαιτέρω, ο σπουδαίος αρθρογράφος και συνεργάτης των “Χ.Ν.” δημοσιοποιεί και τις επιπλέον επιπτώσεις και τρομακτικές συνέπειες στην κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη εξαιτίας της επάρατης σύγχρονης πανδημίας, αφού, οσημέραι -μέρα τη μέρα- ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΥΟΥΝ οι συνθήκες της κακής διατροφής, του υποσιτισμού και της ΕΠΙΣΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ.
-Κατά τα άλλα, η Παγκοσμιοποίηση θεριεύει κι εμείς οι κάπως χορτάτοι βολευόμαστε με τα “καλούδια” και τις αναρίθμητες “ευκαιρίες” του επάρατου Καπιταλισμού που καραδοκεί και θεωρείται, μάλιστα, κι αναντικατάστατος από άλλα κοινωνικά και οικονομικά συστήματα που δειλά – δειλά πασχίζουν για μια θεμιτή και καλή κοινωνία – οικονομία: Ωστόσο, κ. Διευθυντά, θέλει πολλή δουλειά και πολύ νερό να πέσει για να κινηθεί ο ” κοινωνικός μύλος” της αλλαγής και της ειρηνικής συνύπαρξης των ανθρώπων: Μια σαρωτική ΥΠΑΡΚΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ και, βέβαια, πνευματική μεταμόρφωση των ανθρώπων, όπου γης, είναι τα μόνα εχέγγυα για μια κοινωνία ανθρώπινη κι αληθινή!!…
Κι από πάνω, η ΑΦΡΟΣΥΝΗ της Παγκόσμιας Κοινότητας ΣΥΝΕΧΊΖΕΙ ακάθεκτη να “επενδύει” με απίστευτα κεφαλαιουχικά αγαθά και να θυσιάζει πόρους και τεράστια -αμύθητα- χρηματικά ποσά στον βωμό του θανάτου, της εξαθλίωσης των λαών, της κλιματικής αλλαγής και του “οσονούπω” πυρηνικού ολοκαυτώματος και ολέθρου! Και στρατιές φτωχών κι ανήμπορων συνανθρώπων μας, πανταχού της γης, ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ από την πείνα…
Αγαπητέ κ. Διευθυντά, δεν επιθυμώ να συνεχίσω, κι ευχαριστώ θερμά τον αγαπητό μας Ευάγγελο Μπούρμπο για τις συχνές κι άκρως χρήσιμες κι ενημερωτικές επιστημονικές εργασίες του. Ωστόσο, το παρακάτω μικρό σχόλιό μου αφιερώνεται σ΄όλα τα φτωχά αγροτόπαιδα, από την Κρήτη ως απάνω στη Β. Ελλάδα, που βίωσαν τις κρίσιμες και δύσκολες δεκαετίες του 1930, 1940 και 1950, συμπεριλαμβανομένης: Θα σταθώ, όμως, στην περίπτωση του αρθρογράφου, ειδικού γεωπόνου επιστήμονα Βαγγέλη Μπούρμπου, κι ας τον στενοχωρήσω, ενδεχομένως: Μερικά πράγματα πρέπει να τα λέμε, όχι για να αποδώσουμε τα εύσημα ή τον έπαινο, αλλά να τα μοιραζόμαστε με τους άλλους συνανθρώπους μας, διαφορετικών τόπων και αφορούν δύσκολα κοινωνικά βιώματα
μιας αλλοτινής και παλαιότερης -κάπως- , για γνώση κι ενημέρωση. Με πολλή συγκίνηση, αναφέρω ότι ο Βαγγέλης Μπούρμπος, καταγόμενος από πολλή φτωχή περιοχή των Νοτιο-ανατολικών Γρεβενών [πρώην Κοζάνης], μαθητής ακόμη γυμνασίου και λίγο αργότερα άριστος φοιτητής της περίφημης Γεωπονικής Σχολής του Αριστοτελείου Θεσσαλονίκης, κατέβαινε το πύρινο θέρος και το Φθινόπωρο, μαζί με άλλους, κάτω στον υγρό και πλούσιο Βεροιώτικο κάμπο [Ημαθία], απασχολούμενος με πενιχρό “μεροκάματο” σε πολύ σκληρές και βαριές αγροτικές ενασχολήσεις. Τί να λέμε τώρα! Κι όταν ήλθε το πλήρωμα του χρόνου, ο Ευάγγελος Μπούρμπος, με το δίπλωμα της Γεωπονικής στο χέρι έκανε “ειδίκευση” και “πειράματα” στην αγροτική κτηματική περιοχή Βεροίας και Ναούσης -ίσως και Γιδά -Αλεξανδρείας- και με άλλες σπουδές του [αμέτρητες] κατέστη φτασμένος ειδικός Γεωπόνος πάνω στα σύγχρονα προβλήματα της Αγροτικής Οικονομίας, της φυτοπροστασίας και της συντήρησης υγιών οικοσυστημάτων για ποιοτικότερη παραγωγή αγαθών της γης. Και ήταν και είναι και σήμερα ακόμη χαρακτηριστική η σοβαρότητα, η μετριοπάθεια, η καλοσύνη του χαρακτήρα του και, βέβαια, η απίστευτη εμβρίθεια των παντοειδών γνώσεων ως εδικού γεωπόνου. Πρέπει να αναφέρω, ότι αρκετοί, κι άλλοι Χανιώτες ειδικοί γεωπόνοι πρόσφεραν σημαντικές υπηρεσίες στον τομέα της αγροτικής ανάπτυξης, ειδικά, στον νομό Ημαθίας και τους είμαστε ευγνώμονες! Θυμάμαι κι αναπολώ με συγκίνηση, που εμείς τα φτωχόπαιδα της αγροτιάς, στεκόμασταν με τις ώρες στη σειρά, έξω από τις φτωχές τότε “φοιτητικές Λέσχες” και χορταίναμε την πείνα και τις στερήσεις μας, ανάμεσά μας και πολλά παιδιά της Κρήτης, κι ας μην αναφέρω ονόματα.
Με φιλική εκτίμηση κι αγάπη Γιώργος Καραγεωργίου, συντ/χος νομικός, κοινωνιολόγος [από “Ερατεινή” Ημαθία ορμώμενος] ΧΑΝΙΑ.