Ανοιξιάτικη συναυλία

Η Χορωδία και Μαντολινάτα Χανίων σε σύμπραξη με την Περιφερειακή Ενότητα Χανίων καθώς και τους Γιατρούς του Κόσμου ομονόησαν από κοινού σε μελωδική αναφορά, ένα  αισθαντικό προσκύνημα με δεδομένη συνοδοιπορία, τις πρώιμες αύρες της Άνοιξης, εκφρασμένης συνεκδοχικά με μια  βελούδινη μελωδική μαγεία. Η καθαρότητα της απόδοσης των μουσικών φθόγγων συνέτειναν στη μαγεία του  εγχειρήματος. Η  ευρύχωρη αίθουσα του Πνευμ. Κέντ. Χαν. φιλοξένησε όπως συνηθίζει την εκδήλωση.
Ο φιλόπονος χοράρχης κ. Αντ. Κωστουράκης, μη φειδόμενος κόπου και προσπαθειών στη διδασκαλία και την εκτέλεση τραγουδιών από, την αστείρευτη πηγή της επτανησιακής καντάδας, κατάφερε να μπολιάσει το πάθος του στο είδος αυτό των τραγουδιών της πολιτιστικής κληρονομιάς, στα έγχορδα και τους χορωδούς αμφοτέρων των φύλλων. Με ορατό αποτέλεσμα απαξάπαντες οι συντελεστές να δίνουν ρέστα, παρομοιάζοντας τους σαν μια Διονυσιακή μέθεξη. Μια προσομοίωση, τολμούμε να συγκρίνουμε, με τους δερβίσηδες χορευτές της Ανατολής.
Με ακούραστη επιμονή κι υπομονή παρουσίασε ένα πειθαρχημένο σύνολο φωνών,  μονταρισμένο στην ακριβή ακολουθία της κατηγορίας φωνής που είχε προβλέψει  ο συνθέτης.  Το μεγαλείο στα ακούσματα των μελωδούμενων τραγουδιών ευτύχησαν οι θεατές – ακροατές να γευθούν μια προϊστορία ή μελλούμενη πορεία από μια εξπέρ του είδους στο “σπηκάρισμα”. Την εσαεί χαριεστάτη, διακεκριμένη νομικό, υπεύθυνη του πολιτιστικού προσανατολισμού του Δικηγορικού Συλλόγου Χανίων. Αναφερόμαστε στη διακεκριμένη στην επιστήμη της κας Ρόζα Μοτάκη – Κονταδάκη. Με τη σωστή της άρθρωση στον πεζό λόγο ηχούσε σα μουσική απαγγελία (ρετσιτατίβο) στο δε κρεσέντο  κοντά  σε ένα γλυκόλαλο fortissimo
Ομολογουμένως μετεβλήθη σε αφετηρία των ευαισθησιών μας και πιστώθηκε το ήμισυ της εκδήλωσης, κατά καθολική εκτίμηση.
Ένα σύνολο  εκστασιασμένων θεατών – ακροατών στην κατάμεστη αίθουσα, ξεσπούσε σε κάθε παύση σε παθιασμένα χειροκροτήματα και μπιζ.
Μύστες και εμείς και χαμένοι ανάμεσα σε αλαλάζοντα παθιασμένα  πλήθη, δεν είχαμε άλλο τι, παρά να συνοψίσουμε τον ενθουσιασμό μας από μια γοητεία, που, μας ανέβασε στα αετώματα των υψηλών οικοδομημάτων, δίπλα στα περιστέρια που κουρνιάζουν για να εκφράσουν την ευωχία και ευαρέσκεια παράλληλα, με  το πατενταρισμένο διεθνώς εκφραστικό τρόπο: το γουργουρητό.
Για τη συνολική μέθεξη που γραδάραμε, καταλήξαμε σε μια λέξη: Εύγε!!!!
Στις προθέσεις μας να καλύψουμε το σύνολο των επηρεασμών, σταματάμε προς στιγμή, με δέος κι ευθύνη στην απόδοση των ασμάτων από αμφοτέρους τους χορωδούς. Με τις πειθαρχημένες φωνές τους, πρόσφεραν με έντιμη συμμετοχή σε ένα οικοδόμημα μυσταγωγίας. Με κατανυκτική προσήλωση προσοχής και αναπομπή προσευχής.
Εύγε!!! και σ’ αυτούς.
Θα ήταν ασύγγνωστη παράλειψη να μην αναφερθούμε ιδιαιτέρως στους, όπως εικάζουμε, χορωδούς με αυξημένα φωνητικά προσόντα οι οποίοι, χρίστηκαν Σολίστ.
Τους: Ζαχάρη Κεκάκη, Λάκη Μωραίτάκη, Τάκη Δαρατσάκη και Κώστα Χαζηράκη. Εβαλαν και αυτοί το λιθαράκι τους στο θαυμασμό που αποκομίσαμε.
Εύγε και σ’ αυτούς! Ένα άλλο στοιχείο που μας εξέπληξε ευχάριστα, ήταν το πρελούδιο, εννοούμε την έναρξη της εκδήλωσης. Πρωτοποριακό εμπνευσμένο και ευρηματικό..
Μια δράκα χορωδών αποτελούμενη από τους: Τάκη Δαρατσάκη κιθάρα- τραγούδι, Κώστα Χαζηράκη τραγούδι, Λάκη Μωραϊτάκη τραγούδι και Ηλία Ξυπολιτάκη τραγούδι. Εναρκτήριες λάμψεις της μουσικής πανδαισίας που ακολουθούσε…
Διέσχισαν χωρίς αναγγελία την ασφυκτικά πλημμυρισμένη αίθουσα, άδοντες με συνοδεία κιθάρας μια Επτανησιακή μελωδία, όπως θα την χαρακτήριζε  ένας αυτόχθων έκαναν μια «Περατζάδα».
Εύγε!!! στους εκτελεστές και κυρίαρχα στους εμπνευστές. Δεν τους αποκαλύπτουμε παρά του ότι γνωρίζουμε
Πλουμίσαμε τη φαρέτρα των ελπίδων μας για μια βελτιωμένη μορφή της καθημερινότητας με την απλόχερη συμβολή των συντελεστών πετυχαίνοντας μια προσωρινή ανάταση της αγκούσας μας
Οι συμμετάσχοντες ευγνωμονούν
κι απευθύνουν  ευχαριστίες
στους συντελεστές