Με μια όμορφη εκπαιδευτική εκδρομή, αφιερωμένη στον μεγάλο Κρήτα λογοτέχνη Νίκο Καζαντζάκη, ολοκλήρωσε και φέτος τις δράσεις της η Εταιρία Εθελοντικής Προσφοράς Εκπαιδευτικών και Φίλων Πολυδράση.
Ετσι το πρωί της 17ης Απριλίου επιβιβαστήκαμε στα πούλμαν του πρακτορείου των ΚΤΕΛ Smart Tours με οδηγό τον κ. Νικολουδάκη Κώστα, με προορισμό μας το Ηράκλειο. Ήδη από την έναρξη του ταξιδιού αρχίσαμε να μπαίνουμε στο κλίμα. Η φιλόλογος κα Κατερίνα Βαρανάκη, πρόεδρος της Πολυδράσης μας μίλησε για τη ζωή και το έργο του Κρητικού συγγραφέα, ενώ μέλη της θεατρικής ομάδας της εταιρίας «Μίμησις πράξεως» διάβασαν αποσπάσματα από διάσημα έργα, όπως Η «Οδύσεια», «Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά» και «Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται». Και έτσι πριν καλά- καλά το καταλάβουμε, φτάσαμε στην πρώτη μας στάση, στον τάφο του Νίκου Καζαντζάκη και της δεύτερης συζύγου του Ελένης στο προμαχώνα Μαρτινέγκο στα ενετικά τείχη του Ηρακλείου. Απρόοπτο πρόσκομμα στο «προσκύνημά» μας, η ανηφόρα που έπρεπε να ανέλθουμε καθώς ένας αγώνας δρόμου που διεξάγονταν εκείνη την ημέρα στην πόλη έκλεισε τους δρόμους και δεν επέτρεψε στο λεωφορείο μας να προσεγγίσει το επιθυμητό σημείο. Σύντομα όμως στην κορυφή, αποζημιωθήκαμε από την όμορφη θέα, αλλά και τη ζωηρή συζήτηση που γεννήθηκε με αφορμή τη διάσημη φράση «Δεν ελπίζω τίποτα, Δεν φοβάμαι τίποτα, Είμαι λέφτερος» που βρίσκεται πάνω στο μνήμα του συγγραφέα.
Ξαναεπιβιβαστήκαμε στο λεωφορείο με επόμενο προορισμό την πανέμορφη γραφική κωμόπολη Αρχάνες, στη βορειοανατολική πλευρά του όρου Γιούχτα, όπου μας ξενάγησε σε αρχαιολογικούς χώρους και σημεία ενδιαφέροντος η καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Κρήτης και πρώην σύμβουλος φιλολόγων Χανίων κα Ελπινίκη Νικολουδάκη. Μαζί σεργιανίσαμε στις γεμάτες χρώμα γειτονιές του πρότυπου διακεκριμένου παραδοσιακού συνοικισμού, θαυμάσαμε τις ανασκαφές που επιβεβαιώνουν την ύπαρξη αρχαίας πόλης στην ίδια τοποθεσία από τους Μινωικούς χρόνους και μάθαμε για τη ζωή και την αξιοθαύμαστη δράση των κατοίκων της κοινότητας. Ακολούθησε ένα εύγεστο γεύμα στο εστιατόριο Τζιβαέρι και αμέσως μετά κατευθυνθήκαμε στο χωριό του Καζαντζάκη, τους ιστορικούς Βαρβάρους, τη σημερινή Μυρτιά για να επισκεφτούμε το πρόσφατα ανακαινισμένο Μουσείο Νίκου Καζαντζάκη.
Το μουσείο ιδρύθηκε με πρωτοβουλία του πρωτοπόρου σκηνογράφου και ενδυματολόγου Γιώργου Ανεμογιάννη και στεγάζεται στο πατρικό σπίτι της οικογένειας, η οποία συγγένευε με τον Καπετάν Μιχάλη, τον πατέρα του Νίκου Καζαντζάκη. Εκεί λοιπόν μας υποδέχτηκε εγκάρδια το φιλικό και άριστα καταρτισμένο προσωπικό του μουσείου που μας ξενάγησε στους χώρους του. Και πράγματι γρήγορα διαπιστώσαμε ότι το μουσείο έχει πετύχει τους βασικούς στόχους του, να διασώσει δηλαδή, τη μνήμη του συγγραφέα και να προβάλει το έργο και την σκέψη του. Έτσι περιστοιχισμένοι από πλήθος αντιγράφων των έργων του λογοτέχνη, από παλιές φωτογραφίες, μακέτες και χειρόγραφα, κουστούμια και υλικό από θεατρικές παραστάσεις των έργων του, αλλά και από προσωπικά αντικείμενα -όπως το ξύλινο τραπέζι πάνω στο οποίο γράφτηκαν πολλά από τα έργα του- αναμετρηθήκαμε με το μεγαλείο ενός ακάματου θεράποντα του λόγου και του πνεύματος, φιλοσοφήσαμε και προβληματιστήκαμε πάνω στο πολυσήμαντο μήνυμά του! Μεστοί από εικόνες και σκέψεις, πήραμε το δρόμο της επιστροφής, αναζητώντας πλέον, όχι μόνο τον Καζαντζάκη, αλλά και λίγο από τον θεό που πίστευε ότι κουβαλάει ο καθένας μέσα του!
Και αν η ζωή, όπως λέει και ο ίδιος ο φιλόσοφος, ποιητής και πεζογράφος, δεν είναι παρά ένα φωτεινό διάστημα ανάμεσα σε δυο σκοτεινές αβύσσους, τότε δεν έχομε παρά να τη γεμίσουμε με τέχνη, δημιουργία, προσφορά και όμορφες συντροφιές, όπως η δική μας εκείνη την μέρα…
Ευχαριστούμε όλους όσους συνετέλεσαν στην πραγματοποίηση αυτής της εκδρομής και ιδιαιτέρως την κα Ειρήνη Καλφάκη που με την οργανωτική της εμπειρία συνέβαλε σημαντικά στην επιτυχία της.
*φιλόλογος,
μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Πολυδράσης
