Αρχές Ιούλη. Τα τελευταία καλοκαίρια είναι διαφορετικά απ’ αυτά που είχαμε συνηθίσει. Λόγω του κορωνοϊού και όχι μονάχα.
Έχουν αλλάξει και οι άνθρωποι. Και στον τρόπο που σκέφτονται και στο πώς δρουν. Το βλέπουμε καθημερινά γύρω μας.
Ας ιδούμε λίγο πιο περισσότερο το νέο τρόπο σκέψης. Έχει ιδιαίτερη σημασία να τον κατανοούμε, εφόσον έτσι ερμηνεύονται και τα κίνητρα όσων κάνουν οι άνθρωποι κάθε στιγμή στη δημόσια και στην ιδιωτική ζωή τους.
Πρώτ’ απ’ όλα, τι θεωρούν αλήθεια οι άνθρωποι των ημερών μας. Αλήθεια, όπως όλοι γνωρίζουμε, είναι ο,τι ξέρουμε για το ανθρωπογενές και το φυσικό μας περιβάλλον και το οποίο δεν εξαρτάται από τον ψυχικό και τον πνευματικό μας κόσμο αλλά σχετίζεται με το πραγματικό περιεχόμενο και την ουσία του αντικειμένου που περιγράφει. Στις ημέρες μας, όμως, η αλήθεια παίρνει υποκειμενικό χαρακτήρα και καταντά να σημαίνει ο,τι μας συμφέρει, τι συμφέρει εμάς και σήμερα, όχι όλους και μεθαύριο.
Έπειτα, τι είναι λογικό. Το λογικό έχει άμεση σχέση με τη διανοητική λειτουργία και το οποίο συνδέει το πνεύμα ως ιθύνοντα της ύπαρξής μας με τις δράσεις του σώματος. Εμπόδιά του βρίσκει τις κάθε είδους σκοτεινές προκαταλήψεις, που δεν είναι τίποτα άλλο παρά μόνον κατάλοιπα ενός αρρωστημένου παρελθόντος, και τις εγωπαθείς αυθεντίες του παρόντος, ενώ συνεπικουρείται από την ελεύθερη, την καθαρή και την ορθή σκέψη και τη δημιουργική αυτοκριτική και τη γονιμοποιό αυτογνωσία. Βοηθά το άνθρωπο να αναλύει τους φυσικούς νόμους και της αλληλεπίδρασης του ανθρώπου με αυτούς, αλλά και να εξηγεί ή να προβλέπει τι συμβαίνει ή τι θα συμβεί αν σκεφτεί ή δράσει αυτός κατά συγκεκριμένο τρόπο. Στην εποχή μας, εντούτοις, που κυριαρχεί η αλλοτρίωση ψυχών και πνευμάτων, το λογικό έχει πια χάσει την πρωτεύουσα θέση του, μιας και όλα πλέον γίνονται μηχανικά, από συνήθεια ή επειδή έτσι “πρέπει”…
Τέλος, στις ημέρες μας που όλα αλλάζουν ταχύτατα, ασταμάτητα, διαρκώς και άρδην, δεν μπορούμε να μιλούμε για τη στενή σχέση του προγραμματισμού και της σχεδιοποίησης με την πρόβλεψη της πορείας και της κατάστασης των πραγμάτων στο μέλλον. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι με διορατικότητα να λάβουμε, ως άτομα και ως κοινωνίες, τα μέτρα μας έγκαιρα ώστε να έχουμε τις λιγότερες δυνατές απώλειες στη δημόσια και στην ιδιωτική ζωή μας.
Δεν ξέρω ειλικρινά πού θα οδηγήσει η παρούσα κατάσταση. Τι θα φέρει για τον κάθε άνθρωπο και το κοινωνικό του περιβάλλον. Το μόνο που γνωρίζω ότι οι άμεσες και μακροπρόθεσμες αλλαγές που κατά το πέρασμα των χρόνων ωφέλησαν το ανθρωπολόι είναι αυτές οι οποίες ήλθαν όταν συνέβαλαν όλοι οι άνθρωποι μαζύ στον αγώνα υπέρ της αλήθειας και της δίχως ιδεοληψίες λειτουργίας του νου…
Η μόνη λογική αντίδραση απέναντι στις “εγωπαθείς αυθεντίες του παρόντος” δεν είναι η προσχώρηση στην μεταφυσική της μοιρολατρίας αλλά η ενεργή συμμετοχή, στο μέτρο που μπορεί ο καθένας, δηλαδή η αίσθηση του ότι είμαστε πολίτες και όχι ανόητοι καταναλωτές υλικών ή “πνευματικών” προϊόντων που μας πλασάρει η όποια εξουσία. Πολιτική ή κοινωνική. Συμμετοχή και εγρήγορση, λοιπόν.
Με τη γενικευμενη ανασφαλεια ο μπνος που κερδιζει ειναι αυτος,που επιθυμει οι ανθτωποι να ζουν με λιγοτερα δικαιωματα…