Ζωντανό κομμάτι της Κρήτης, σε όλες τις ιστορικές περιόδους της Κρήτης, ήταν ο Αποκόρωνας όπως αποδεικνύουν οι επιστήμονες. Την πρώτη ημέρα των εργασιών στο Β΄Παγκόσμιο Συνέδριο Αποκορωνιωτών παρουσιάστηκαν πολύ σημαντικές εισηγήσεις για την πορεία του Αποκόρωνα στο χρόνο από την Μινωική και Μυκηναϊκή περίοδο, της δύο βυζαντινές περιόδους, την αραβοκρατία, την ενετοκρατία και την τουρκοκρατία.
Εισηγήσεις που κράτησαν αμείωτο το ενδιαφέρον όλων όσων βρέθηκαν στο χώρο του Ιδρύματος Αγία Σοφία- Ινστιτούτο Επαρχιακού Τύπου, όπου το συνέδριο συνεχίζεται μέχρι και τις 4 Σεπτεμβρίου.
ΜΙΝΩΙΚΗ -ΜΥΚΗΝΑΪΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
Στις οικιστικές εγκαταστάσεις των μινωιτών στην περιοχή του Αποκόρωνα ήταν επικεντρωμένη η εισήγηση της προϊσταμένης της Εφορείας Αρχαιοτήτων δρ. Ελένης Παπαδοπούλου. Η κ. Παπαδοπούλου αναφέρθηκε στις έρευνες που διεξάγει εδώ και χρόνια η Αρχαιολογική Υπηρεσία από την οποία αποκαλύπτεται η σπουδαιότητα που είχε η ευρύτερη περιοχή του Αποκόρωνα για τους Μινωίτες. «Η ύπαρξη εισηγμένων αντικειμένων στις μινωικές θέσεις του Αποκόρωνα, η παρουσία αποθηκευτικών αγγείων και η χρήση σπάνιων κοσμημάτων φέρνουν στο φως διαδικασίες και αντιλήψεις που στοιχειοθετούν την εικόνα μιας εύπορης κοινωνίας από πολύ νωρίς ήδη που όχι μόνο ήταν εξοικειωμένη με τις πρακτικές των μεγάλων Μινωικών κέντρων (σ.σ. Κνωσσός, Φαιστός) αλλά είχε ένα ενεργό συμμετοχή σε ένα ευρύ φάσμα κοινωνικών, οικονομικών, εμπορικών και πολιτισμικών δραστηριοτήτων» σημείωσε η κ. Παπαδοπούλου.
Μια παρουσίαση του Μυκηναικού μεγάρου στο Σαμωνά αλλά και τα ευρήματα της περιόδου αυτής στην πεδιάδα του Στύλου (κτιστός θολωτός τάφος) ήταν το θέμα της εισήγησης της επίτιμης διευθύντριας αρχαιοτήτων κ. Αθανασίας Καντά. Μέσα από πλούσιο φωτογραφικό υλικό, κατόψεις, ψηφιακούς χάρτες και σχέδια η κ. Καντά έδωσε μια εξαιρετική εικόνα των ευρημάτων στις πιο πάνω περιοχές. Τα μυκηναϊκά μέγαρα στο Σαμωνά αφορούν κτίσματα της περιόδου 1300-1200 πχ. τα οποία και εγκαταλείφθηκαν μετά από φυσικές καταστροφές.
ΤΑ ΣΠΗΛΑΙΑ
Πολύ ενδιαφέρουσα η παρουσίαση του αρχαιολόγου Ηλία Λιακόπουλου για τα σπήλαια του Αποκόρωνα, καθώς η υπηρεσία του πραγματοποίησε αυτοψίες το διάστημα 2014-2016 σε σπήλαια στο Βαφέ, στο Μελιδόνι, στη Τρύπα Λεντάκα, στον Σχόλακα, στα Χαλασμένα πλησίον της Λιτσάρδας, στο σπήλαιο Δαφνών. «Η Π.Ε. Χανίων είναι η πλουσιότερη σε αριθμό σπηλαίων και ο Αποκόρωνας έχει πολύ μεγάλο αριθμό σπηλαίων. Όταν μιλάμε για σπήλαια μιλάμε για πάσης φύσεως όπως έγκυλα, σπηλαιοβάραθρα, οριζόντια σπήλαια κα. Τα σπήλαια αυτά έπαιζαν διαχρονικά σημαντικό ρόλο για τους κατοίκους. Ως καταφύγιο, χώρο σταυλισμού ζώων που γίνεται και σήμερα, ως κατοικία, καμιά φορά ως εργαστήρια» σημείωσε.
Μιλώντας για τα σπήλαια που παρουσιάζουν ιδιαίτερη ομορφιά ο κ. Λιακόπουλος ξεχώρισε το σπήλαιο των ελεφάντων, το Χαινόσπηλιο και την Τρύπα Λεντάκα.
Η ΑΠΤΕΡΑ
Την πρώτη ημέρα ήταν πέντε οι εισηγήσεις για την αρχαία Απτέρα (το θέατρο της Απτέρας και η αναστήλωση του, οι νεκροπόλειες της Απτέρας, τα προξενικά ψηφίσματα της αρχαίας πόλης κα.).
Στα προξενικά ψηφίσματα (δημόσιες επιγραφές, κείμενα πάνω σε πλάκες που στέλνονταν σε άλλες πόλειες) της Απτέρας αναφέρθηκε ο Ισπανός καθηγητής Angel Martinez παρουσιάζοντας όλες τις μέχρι σήμερα έρευνες που έχουν γίνει για τη μελέτη τους.
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ
Με την εκκλησιαστική οργάνωση του Αποκόρωνα από τα πρωτοχριστιανικά χρόνια μέχρι τη Βενετοκρατία, καταπιάστηκε στην εισήγηση του ο θεολόγος πατήρ Μιχαήλ Βλαβογιλάκης. «Τα στοιχεία που έχουμε από την πρώτη βυζαντινή περίοδο είναι πολύ λίγα (στοιχεία από τις Οικουμενικές συνόδους, από επιγραφές και δύο κείμενα). Την περίοδο αυτή ο Αποκόρωνας συνδέεται με την Απτέρα, δεν ξέρουμε αν εκκλησιαστικά η Απτέρα ήταν ξεχωριστή Επισκοπή καθώς υπάρχει μια τέτοια άποψη αν θεωρείται γενικά απίθανο. Το πιο πιθανό είναι ότι ο Αποκόρωνας εντάσσεται στην Επισκοπή Καλαμώνος με έδρα τη σημερινή Επισκοπή Ρεθύμνου. Στη δεύτερη βυζαντινή περίοδο σίγουρα ο Αποκόρωνας υπάγεται στο Ρέθυμνο όπως επίσης και σε ένα τμήμα της Ενετοκρατίας. Τις δύο βυζαντινές περιόδους έχουμε άνθιση του χριστιανισμού στην Κρήτη, ενώ τόσο την Αραβική όσο και την Ενετική περίοδο είχαμε κατάπτωση του κλήρου και πολλά προβλήματα. Όμως ο λαός δεν έχασε ούτε την εθνική του ταυτότητα, ούτε τη γλώσσα και την θρησκευτική προσήλωση. Και όταν οι Ενετοί άφησαν ελευθερίες στους Κρήτες τότε είχαμε την Κρητική αναγέννηση μια σημαντική πολιτισμική ανάπτυξη» ανάφερε μεταξύ άλλων ο πατήρ Μ. Βλαβογιλακης.
