Δυνατές εμπειρίες και έντονα συναισθήματα βίωσαν οι εκπαιδευτικοί, οι μαθητές και οι γονείς του 8ου Δημοτικού Σχολείου Χανίων, οι οποίοι επισκέφθηκαν την Κύπρο πριν από λίγες ημέρες, στο πλαίσιο του προγράμματος αδελφοποίησης με το Δημοτικό Σχολείο Αποστόλου Λουκά Στροβόλου Λευκωσίας, που υλοποιείται από το 2003.
Στο πρόγραμμα αυτό έχει αποφασιστεί, από τους Συλλόγους Διδασκόντων να συμμετέχουν οι μαθητές της Ε’ και Στ’ τάξης και ενίοτε της Δ’ τάξης.
Ετσι και φέτος, οι μαθητές των τάξεων αυτών, από την αρχή της χρονιάς, διδάχτηκαν ιστορικά, γεωγραφικά και πολιτιστικά στοιχεία των δυο νησιών (Κρήτης και Κύπρου) και ήρθαν σε επαφή μέσω επιστολών, ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και τηλεφώνου.
Την περίοδο των Χριστουγέννων και του Πάσχα έστειλαν ευχετήριες κάρτες, τις οποίες έφτιαξαν με την επίβλεψη και καθοδήγηση των δασκάλων τους και σε ώρες της Ευέλικτης Ζώνης έπαιζαν ένα επιτραπέζιο παιχνίδι, που είχε κατασκευαστεί την προηγούμενη σχολική χρονιά και μέσα από αυτό μάθαιναν διασκεδάζοντας τις συνήθειες, τα ήθη, τα έθιμα και την ιστορία των δύο νησιών.
Αμέσως μετά τις διακοπές των Χριστουγέννων ξεκίνησαν οι προετοιμασίες για το ταξίδι. Παρότι το πρόγραμμα αυτό δε χρηματοδοτείται από το κράτος ή την Ε.Ε. η συμμετοχή των παιδιών και των γονιών ήταν μεγάλη, παρά τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει η χώρα μας γενικότερα. Συνολικά έλαβαν μέρος 40 μαθητές, 5 εκπαιδευτικοί και 35 γονείς και το ταξίδι πραγματοποιήθηκε από 2 έως 6 Μαΐου 2012.
Οπως σημειώνουν οι εκπαιδευτικοί, οι μαθητές και οι γονείς του 8ου Δημοτικού Σχολείου Χανίων, «ο κύριος στόχος της επίσκεψής μας ήταν, βέβαια, η γνωριμία των μαθητών, αλλά και η επαφή με την κουλτούρα, τα ήθη, τα έθιμα, τις παραδόσεις, τη γλώσσα και την ιστορία του λαού της Κύπρου, η σύσφιξη των σχέσεων και η ανταλλαγή πολιτισμικών και άλλων στοιχείων. Αυτό επιτεύχθηκε σε μεγάλο βαθμό, αφού κατά το μεγαλύτερο μέρος της εκδρομής γινόταν κοινές δραστηριότητες των μαθητών, κοινές επισκέψεις σε ιστορικούς και αρχαιολογικούς τόπους και βέβαια κοινά παιχνίδια.
Σκοπός ακόμα της δράσης αυτής, στα πλαίσια αδελφοποίησης και συνεργασίας των δύο σχολείων, ήταν η ενεργοποίηση διδασκόντων και διδασκομένων σε ενδοσχολικό και εξωσχολικό επίπεδο και η διεύρυνση του ρόλου του Σχολείου στην ευρύτερη κοινωνία. Επίσης, η παρουσίαση κοινών προγραμμάτων, που ήδη εξελίσσονται και ολοκληρώνονται στα δύο σχολεία, με βασικό στόχο την καλλιέργεια των στενών διαπροσωπικών σχέσεων, την κοινωνικοποίηση των μαθητών και την προώθηση της ελληνικής γλώσσας, ιστορίας και πολιτισμού.
Μα ο κυριότερος στόχος της φετινής επίσκεψης ήταν να συνεχιστεί το όνειρο, ένα όνειρο που κρατά εννέα χρόνια τώρα, και το οποίο χρόνο με τον χρόνο μας δένει, μας φιλιώνει, μας αδελφώνει.
Στα παιδιά του 8ου Δημοτικού Σχολείου Χανίων μεγάλη εντύπωση έκανε η τεράστια αυλή του Σχολείου (10 στρέμματα) και οι πολλές και διαφορετικές αίθουσες μαθημάτων, όπως Μουσικής, Φυσικής, Μαγειρικής, Εικαστικών κ.ά. Νομίζουμε, όμως, πως περισσότερο απ’ όλα θαύμασαν τον λαχανόκηπο, τον οποίο φρόντιζαν οι ίδιοι οι μαθητές και βέβαια χρησιμοποιούσαν τα προϊόντα στην καθημερινή τους διατροφή.
Σχετικά με τους τόπους επίσκεψης είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις κάποιους. Στον καθένα αποτυπωνόταν και ένα άλλο κομμάτι της Κυπριακής ιστορίας και όλοι σημαδεύονταν από τον πόνο της διαίρεσης του νησιού με την τουρκική κατοχή. Η χωρισμένη πρωτεύουσα Λευκωσία, η μαρτυρική πόλη – φάντασμα Αμμόχωστος, τα Φυλακισμένα Μνήματα, η μονή του Κύκκου, ο Τάφος του Μακαρίου, το Θρονί της Παναγιάς, η πέτρα του Ρωμιού, ο κάθε τόπος χωριστά και όλοι μαζί βροντοφώναζαν την ανάγκη και την ελπίδα επανένωσης της Κύπρου και την εξεύρεση λύσης του προβλήματος.
Σε καθημερινή βάση γίνονταν κοινές δραστηριότητες των μαθητών των δύο σχολείων , επαφή και γνωριμία ακόμη και με τους γονείς αυτών. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα το ιδιαίτερο συναισθηματικό δέσιμο, αφού οι Κύπριοι γονείς και εκπαιδευτικοί μάς αντιμετώπισαν ως μέρος της κοινωνίας τους και ζωντανό κομμάτι της ιστορίας τους. Ανταποκρίθηκαν άψογα στην παράδοση της κυπριακής φιλοξενίας, συνδυάζοντας το εκπαιδευτικό με το πολιτισμικό και ψυχαγωγικό μέρος. Φύγαμε, έτσι, από την Κύπρο κουβαλώντας στις αποσκευές μας τις καλύτερες εντυπώσεις, δυνατά συναισθήματα και γνώσεις που, επειδή ακριβώς ήταν αποτυπωμένες πρώτα στην καρδιά και μετά στο μυαλό μας, είχαν διαφορετική σημασία και μεγαλύτερη βαρύτητα από αυτές που αποκομίζεις μέσα από τα βιβλία.
Μεγάλη συγκίνηση προκάλεσε σε όλους τους μαθητές, εκπαιδευτικούς και γονείς η απεριόριστη, βαθιά και γνήσια φιλοξενία των Κυπρίων απέναντί μας, και η συμμετοχή στις δραστηριότητες του συνόλου σχεδόν των μαθητών και γονιών.
Ο διευθυντής του Σχολείου κ. Ιωσήφ Ζερβός, ο πρόεδρος του Συνδέσμου Γονέων κ. Χαράλαμπος Διονυσίου, εκπαιδευτικοί και γονείς των μαθητών κυριολεκτικά δε μας άφησαν ούτε ένα λεπτό μόνους. Δεν υπήρξε κανένα σημείο του ταξιδιού μας που δεν είχε προσεχθεί και οργανωθεί με κάθε λεπτομέρεια. Μα κυρίως, πέρα από τη φροντίδα, τις ετοιμασίες, τα γεύματα, τα δώρα που μας πρόσφεραν, ήταν αυτή η βαθιά και απέραντη αγάπη, η ζεστή αγκαλιά, που είναι δύσκολο να περιγράψεις και μόνο σε αληθινούς φίλους βρίσκεις. Μόνο αληθινοί και γνήσιοι φίλοι αφήνουν το σπίτι και τη δουλειά τους πέντε ολόκληρες μέρες για να σε φιλοξενήσουν με τρόπο ώστε να μη σου λείψει τίποτε. Μόνο αληθινά αδέρφια σε υποδέχονται με μια ανοιχτή αγκαλιά και σε κάνουν να νιώθεις λιγότερο μόνος σαν άτομο και σαν κράτος, περισσότερο δυνατός. Φίλοι μας και αδέρφια μας Κύπριοι, ευχαριστούμε!
Είναι δύσκολο να εκφράσουμε όλα όσα πήραμε και νιώσαμε σε αυτό το ταξίδι.
Καταλάβαμε όμως, απόλυτα πως το σχολείο μπορεί να λειτουργήσει και ως φορέας που δεν παρέχει απλά στείρες και ξερές γνώσεις, μα προάγει τον πολιτισμό και κυρίως επενδύει στο μέλλον, με τρόπο συναισθηματικό και βιωματικό. Μακάρι τέτοιου είδους προγράμματα να προωθούνται, ώστε τα σχολεία να αποτελούν μέσο ανταλλαγής ιδεών, πολιτισμικών στοιχείων και γέφυρα συναδέλφωσης των λαών.
Η πρόταση λοιπόν, που μπορούμε να κάνουμε είναι να δίνεται η δυνατότητα σε όλους τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς να δοκιμάζουν και άλλες διδακτικές προσεγγίσεις, μοιράζοντας έτσι τα οράματα, τις ιδέες, τους προβληματισμούς, τις αγωνίες που μπορεί να έχουν. Το σχολείο έτσι, να γίνεται τρόπος δράσης, ζύμωσης, ενεργητικής εμπλοκής και συνεργασίας δασκάλων, μαθητών, γονέων και άλλων κοινωνικών φορέων. Επίσης, να γίνεται κανάλι πολιτισμού και παράδοσης, χώρος μετάδοσης των αξιών και των στοιχείων της πολιτιστικής κληρονομιάς και, τέλος, δίαυλος επικοινωνίας με άλλες πολιτισμικές κοινότητες», καταλήγουν οι συμμετέχοντες εκπαιδευτικοί, οι μαθητές και οι γονείς του 8ου Δημοτικού Σχολείου Χανίων.
Παιδιά γράφουν για το ταξίδι…
• «Στην Κύπρο πέρασα τέλεια!!!»
Αφροδίτη Σαρικάκη, Ε1
• «Ακόμα κι ένας θησαυρός δεν είναι τίποτα μπροστά σ´ ένα φίλο».
Λευτέρης Χαλακατεβάκης, Ε1
• «Με συγκίνησαν τα φυλακισμένα μνήματα, γιατί είδα ανθρώπους που πάλεψαν για την ελευθερία».
Ονούφρης Φραγκουδάκης, Στ1
• «Οπου και αν ήμασταν, τα πάντα ήταν τέλεια!»
Κωνσταντίνος Πολυχρονάκης, Στ2
• «Το μόνο κακό στην εκδρομή ήταν ότι οι μέρες στην Κύπρο πέρασαν γρήγορα».
Χριστίνα Ψαρουδάκη, Στ1
• «Μου αρέσει πολύ το μουσείο ´Θάλασσα´».
Μαρία Μαυρεδάκη, Ε1
• «Στην Κύπρο πέρασα τις τέσσερις καλύτερες μέρες της ζωής μου».
Βασιλική Ζαχαριουδάκη, Ε1
• «Η καλύτερη μέρα ήταν η Πέμπτη, γιατί τότε συναντήσαμε πρώτη φορά τους φίλους μας στο σχολείο».
Ευρύκλεια Βερυκάκη, Στ2
• «Οι Κύπριοι ήταν πολύ φιλόξενοι, περιποιητικοί, γελαστοί και χαρούμενοι».
Εύη Γουλιέλμου, Στ1
• «Το ταξίδι στη μεγαλόνησο Κύπρο θα μείνει για πάντα χαραγμένο στην καρδιά μου»
Δημήτρης Βροχάρης, Στ1
• «Αυτό που μ´ εντυπωσίασε στο σχολείο της Κύπρου ήταν τα πολλά λουλούδια στην αυλή».
Ορέστης Χιωτάκης, Στ1
• «Μας καλωσόρισαν με πολλή αγάπη και ζεστή καρδιά».
Μαρίτα Βερυκάκη, Ε1
• «Εύχομαι την επόμενη φορά που θα επισκεφθώ την Κύπρο να περπατήσω ελεύθερα και πέρα απ´ τα συρματοπλέγματα…»
Μαριάνθη Σαρρή, Στ2
• «Θα θυμάμαι περισσότερο την Αμμόχωστο, που τώρα είναι πόλη – φάντασμα».
Αγγελάτος Χρήστος, Ε1
