Μύριες χρυσοκλωστές το φως στην πλάση όλη κεντάει
κι είναι τόσο φανταστικό τ’ ωριόπλουμο χαλί της,
που όποιος πατήσει πάνω του με μιας αποξεχνάει
κάθε καημό κι ανάλαφρος αισθάνεται σπουργίτης.
Νιώθεις την κάθε σου στιγμή να υφαίνεται με φως
και λες για σένα ακούγονται τα εαρινά τραγούδια,
ενώ στα βάθη της καρδιάς ένας πόθος κρυφός
σου κάνει όλα τα ονείρατα ν’ ανθίζουν σαν λουλούδια.
Ευλογημέν’ η λάμψη σου, Πρώτη Μέρα του Μάη,
που Σε γιορτάζουν οι άνθρωποι σαν μέρα της χαράς.
Να ’ταν του κόσμου κι η ψυχή πάντοτε να φοράει
ειρηνικής χαράς στολή, που σήμερα φοράς!
Νίκος Μαραγκουδάκης
φιλόλογος, συγγραφέας, ακαδημαϊκός
