ΠΑΡΑ ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΠΟΥ ΑΥΤΟΑΚΥΡΩΘΗΚΕ
Γράφει ο ΔΗΜ. ΚΑΚΑΒΕΛΑΚΗΣ
Τώρα, η χώρα ημιθανής και ο λαός μας σε απόγνωση αναζητούμε όλοι μαζί, Φως αληθινό. Μέσα σε απέραντο σκοτάδι ψεύδους, παραπλανήσεων και δολιοτάτων ξένων και ντόπιων συμφερόντων?
Οι κάλπες της 6ης Μαΐου θα δώσουν σωστές λύσεις ή θα μας αφήσουν ξυλάρμενους σε άγριο πέλαγος;
Σήμερα 21 Απρίλη 2012 συμπληρώνονται 45 χρόνια από τις 21 Απριλίου 1967 τότε που επίορκοι Ελληνες αξιωματικοί καταλύσανε την ελληνική δημοκρατία και επιβάλανε μια σκληρή στρατιωτική δικτατορία στη χώρα, που ουσιαστικά διέλυσε τη χώρα και τελικά, ζημίωσε τόσο τραγικά την ευρύτερη ελληνική υπόθεση με κατάληψη της βόρειας Κύπρου και υπερ-ενίσχυσης της τουρκικής γεωστρατηγικής και γεωοικονομικής στρατηγικής στο Αιγαίο και στην ευρύτερη Μέση Ανατολή.
Βασικά, τη Δικτατορία των Συνταγματαρχών τη σχεδίασαν, την προώθησαν και την επιβάλανε οι Αμερικανικοί μηχανισμοί. Με οργανωμένη απορρύθμιση της πολιτικής μας λειτουργίας και της κοινωνικής μας συνοχής.
Για να οδηγηθούν τα πράγματα σε μια πολλαπλή κατάρρευση στην Ελλάδα, με συνεχή απογοήτευση, δυσφορία και ανησυχία του ελληνικού λαού. Για να απειληθεί επικίνδυνη πολιτικο-κοινωνική διαταραχή, η οποία από τα μέσα του 1965 εντάθηκε. Για να φθάσει στην κορύφωση μιας βόρειας εθνικής κρίσης.
Με ανατροπή της, τότε, κυβέρνησης του Γεωργίου Παπανδρέου με δημιουργία μιας μετα-κυβέρνησης, από την Ενωση Κέντρου, η οποία αποδοκιμάστηκε ευρύτατα από τον ελληνικό λαό. Γεγονός, που τότε, είχε ως συνέπεια τη δημιουργία πολιτικής κρίσης και έντασης της κοινωνικής αντίδρασης.
Κατάσταση που δημιούργησε ένα κρίσιμο αδιέξοδο στη χώρα με έντονους προβληματισμούς της κοινής γνώμης τόσο για τα εθνικά, τα κοινωνικά, τα οικονομικά συμφέροντα της χώρας, τα οποία παράλληλα με τα συμφέροντα μιας εσωτερικής αναστάτωσης και ανασφάλειας είχαν δημιουργήσει ένα βαρύ κλίμα αγωνίας για το ελληνικό ´αύριο´.
Η ΕΦΙΑΛΤΙΚΗ ΕΘΝΙΚΗ ΣΤΙΓΜΗ ΤΗΣ ΕΠΙΒΟΛΗΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ
Μέσα σ? αυτό το δραματικό κλίμα είχε δημιουργηθεί και το θέμα της πολιτικής ´διείσδυσης´ στα θέματα του στρατού, με τον λεγόμενο ΑΣΠΙΔΑ του Ανδρέα Παπανδρέου και τις δίκες. Τα πράγματα οδηγήθηκαν σε οριακό αδιέξοδο…
Για να έρθει η εφιαλτική εθνική στιγμή της επιβολής δικτατορίας (με αμερικανική μεθόδευση) που εκτελέσθηκε από προετοιμασμένους από τις ξένες μυστικές υπηρεσίες και από τους δικούς μας επίορκους Ελληνες αξιωματικούς.
Για να θεωρήσει ένα μέρος της ελληνικής κοινής γνώμης (από τον Εβρο ως την Κρήτη) ότι “ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ” επενέβη ο ελληνικός στρατός να σώσει την Ελλάδα.
Οπως, έγινε με το στρατιωτικό σύνδεσμο το 1909, που ανέτρεψε την πολιτική κατάσταση, για να καλέσει -στη συνέχεια- τον Ελευθέριο Βενιζέλο από την Κρήτη, για ν? αναλάβει να σώσει την Ελλάδα από τη βαθιά πολιτική και κοινωνική φθορά…
Ομως, η Χούντα του 1967 ήταν μια σκληρή στρατιωτική επέμβαση για επιβολή τυρρανίας στον τόπο, για εξυπηρέτηση, βασικά των στρατηγικών σκοπιμοτήτων των ΗΠΑ.
ΤΟ ΨΕΥΔΕΠΙΓΡΑΦΟ ΝΕΟ ´ΟΧΙ´ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ
Παρά το γεγονός ότι η ηγεσία της Χούντας υποστήριξε με διάγγελμά της ότι: «την 21η Απριλίου 1967 συνετελέσθη εις την Ελλάδα μια ριζική αλλαγή. Το σάπιο καθεστώς της συναλλαγής, της ρεμούλας, της οπισθοδρομήσεως εσαρώθη από τον εθνικόν μας στρατόν και ένα νέον ΟΧΙ, όμοιο με εκείνο που μόνον οι Ελληνες γνωρίζουν να λένε ηκούσθη. Μία νέα σελίς εθνικής ανατάσεως ήνοιξεν την ημέραν αυτήν εις την ελληνικήν ιστορίαν και η 21η Απριλίου 1967 θα συμπεριληφθή εις τας άλλας μεγάλας ιστορικάς στιγμάς του ελληνισμού ως η ημέρα νέου ΟΧΙ των Ελλήνων»?
Βέβαια, αυτό το… ΟΧΙ έγινε ένα τεράστιο ΝΑΙ ουσιαστικού ανοίγματος μιας κερκόπορτας, για ένα βιασμό της πολιτικής ελευθερίας των Ελλήνων. Αλλά και μιας άλωσης όλων των ψυχοδυναμικών αντιστάσεων του ελληνικού λαού για να αποφευχθεί η περαιτέρω καταστροφή της ελληνικής πατρίδας και της ευρείας ελληνικής προοπτικής.
ΕΝΑΣ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ ΑΠΟ ΤΑ ´ΧΑΝΙΩΤΙΚΑ ΝΕΑ´ ΤΟ 2000
Με μια σημαντική ανάλυση από τα “Χανιώτικα νέα” στη συμπλήρωση των 33 χρόνων, μετά την 21η Απριλίου με γενικό τίτλο: “Από τον ΙΔΕΑ στη ΧΟΥΝΤΑ”.
Σε αυτό το δημοσίευμα (21 Απρίλη 2000) με αναδημοσίευσή του στο βιβλίο του αείμνηστου Μάνου Χάρη με τίτλο “Χούντα αγάπη μου” με πρόλογο του αντιστασιακού πρ. υπουργού Ελευθερίου Βερυβάκη αναφέρονται και τα εξής (σελ. 35):
…«Στην προετοιμασία του πραξικοπήματος συμμετείχε η CIA, η οποία -όπως ομολογεί ο ναύαρχος Μπερκ- είχε προβεί σε κάποιες ενέργειες πριν από την 21η Απριλίου 1967. Οι ενέργειες αυτές δυσαρέστησαν, τότε την Αθήνα. Χωρίς όμως αυτές να διευκρινίστηκαν ποιες ήταν και τι σχέση είχαν με το πραξικόπημα. Κι όπως αποκάλυψε, ο συνάδελφος Αλ. Παπαχελάς, που ερεύνησε τα αμερικανικά αρχεία, όταν ο πρεσβευτής Φίλιπ Τάλμποτ είπε στον σταθμάρχη της CIA Τζακ Μέρι, ότι το πραξικόπημα του Απριλίου ήταν ο βιασμός της ελληνικής δημοκρατίας, ο Μέρι, απάντησε με πρωτοφανή κυνισμό: “Μα, πως είναι δυνατόν να βιάσεις μια πόρνη;?”
Δυστυχώς όμως, αυτή η κυνική απάντηση εξέφρασε μια πραγματικότητα της χουντικής άλωσης μεγάλης μερίδας των θεσμικών φορέων της Χούντας οι οποίοι ουσιαστικά, τη στήριξαν και την αξιοποίησαν για ίδια συμφέροντα».
ΑΝ ΟΙ ΘΕΣΜΙΚΟΙ ΦΟΡΕΙΣ ΗΘΕΛΑΝ, Η ΧΟΥΝΤΑ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΣΤΑΘΕΙ ΟΥΤΕ 7 ΜΕΡΕΣ
Ο Μάνος Χάρης στο βιβλίο του – ντοκουμέντο “Χούντα αγάπη μου” στην εισαγωγή του (σελ. 19) αναφέρει και τα εξής: …«Ο λαός είχε πιστέψει ότι με τη χούντα θα άλλαζε η ταλαιπωρημένη από τους πολιτικούς της εποχής, ζωή του.
Σ? αυτό όμως βοήθησε η στάση των πρώτων των ταγών, των ηγετών της Ακαδημίας, της Εκκλησίας, της εθνικής αντίστασης, των καθηγητών και όλων των άλλων ηγετικών στελεχών της κοινωνίας μας που έδωσαν το παράδειγμα στον απλό κοσμάκη. Γι? αυτό φωνάζουμε από παλιά για την ευθύνη αυτών των πρώτων. Οι οποίοι αν δεν ήθελαν, αυτοί τη χούντα, δεν μπορούσε να σταθεί όχι 7 χρόνια αλλά ούτε 7 μέρες.
Ομως, ουσιαστικά, αυτό δεν έγινε, παρά τις οργανωμένες αντιστάσεις που δημιουργήθηκαν αργότερα.
Οταν ομάδες αντίστασης, πολιτικών κύκλων, νέων και αποφασισμένων προσώπων δράσανε κατά της χούντας. Ωσπου ενδοχουντικά ρίξανε τον Γ. Παπαδόπουλο.
Για να έρθει η Χούντα Ιωαννίδη και να οδηγηθεί η χώρα και το έθνος στην κρίση και οι νέοι (εξεγερμένοι) στην έκρηξη του Πολυτεχνείου. Με τη δικτατορία να κλείνει τον μετεμφυλιακό κύκλο και τριάντα χρόνια μετά να κλείνει και ο πολλά βαρυνόμενος κύκλος της μεταπολίτευσης.
Για να τελειώσει άδοξα αφήνοντας μια άρρωστη, αντί για μια υγιή δημοκρατία.
ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΖΟΥΜΕ ΜΕΣΑ ΣΕ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΤΙΚΕΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΕΣ
Τώρα, μετά από τις μεγάλες περιπέτειες της Ελλάδας (της ευρωπαϊκής ισοτιμίας, ως μέλους – κράτους) βρεθήκαμε σε μια ευρωπαϊκή υποβάθμιση και ανισοτιμία.
Για να είμαστε πλέον περιπλεγμένοι σαν χώρα και σαν λαός σε μια εφιαλτική κατάσταση οικονομικής κρίσης και πολιτικής δοκιμασίας. Με διεθνή κατακραυγή εναντίον μας ως λαό και ως έθνος. Με επιβαλλόμενες γύρω από το άδειο τραπέζι μας, νέες πολύχρωμες “δικτατορίες”.
Με καταναγκασμούς και εξουσιασμούς πολλών μορφών, όπως είχε αποφανθεί ο διάσημος Ιταλός σημειολόγος και συγγραφέας Ουμπέρτο Εκο. Αλλά και όπως περιέγραψε και ανέλυσε στο σημαντικό βιβλίο της “Μια παράξενη δημοκρατία” (έκδοση Παρίσι – Αθήνα 2000) η επίσης διεθνής γνωστή συγγραφέας Viviane Forrester.
Ενα βιβλίο που το παρουσιάσαμε αναλυτικά για την υψηλότατου βαθμού ευθύνη των γραφομένων από τη συγγραφέα. Για όλα όσα συμβαίνουν σήμερα στην Ελλάδα, στην Ευρώπη αλλά και ευρύτερα στην παγκοσμιοποιημένη ΑΓΟΡΑ της ανθρώπινης εξαθλίωσης.
ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΑ Η… ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ
Σήμερα αναδημοσιεύουμε το συμπερασματικό κείμενο από αυτό το βιβλίο της (εκδόσεις Λιβάνη 2000) που έχει ως κάτωθι:
«Δεν ζούμε υπό τη μοιραία κυριαρχία της παγκοσμιοποίησης αλλά υπό το ζυγό ενός μοναδικού και πλανητικού πολιτικού καθεστώτος, ανομολόγητου, του ΥΠΕΡ-φιλελευθερισμού, ο οποίος διαχειρίζεται την παγκοσμιοποίηση και την εκμεταλλεύεται εις βάρος της πλειοψηφίας.
Αυτή η δικτατορία χωρίς δικτάτορα δεν φιλοδοξεί να καταλάβει την εξουσία αλλά να ασκεί ΚΑΘΕΞΟΥΣΙΑ σε αυτούς ακριβώς που κατέχουν την εξουσία.
Η Βίβιαν Φόρεστερ αποδεικνύει ότι δεν είναι η οικονομία, που έχει αλώσει την πολιτική αλλά αυτή η πολιτική με ολοκληρωτικές τάσεις που καταστρέφει την οικονομία προς όφελος της κερδοσκοπίας. Προς οφελος μόνο του κέρδους που έχει γίνει ασύμβατο με την απασχόληση. Σε αυτό που θυσιάζονται, επίσης, οι τομείς της Υγείας, της Παιδείας, όλοι εκείνοι που σχετίζονται με τον Πολιτισμό…»
Πώς όμως μπορούμε να αντισταθούμε σε αυτή την “παράξενη δικτατορία”, η οποία αποκλείει ένα συνεχώς αυξανόμενο αριθμό συνανθρώπων αλλά συνεχίζει να έχει -αυτή είναι η παγίδα- και κυρίως η δική μας ευκαιρία δημοκρατικής μορφής…
Η ΑΠΑΝΘΡΩΠΗ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΠΟΥ ΕΠΑΓΓΕΛΛΕΤΑΙ ΠΡΟΟΔΟ!
Αυτή, είναι η δεινή πραγματικότητα των νέων καιρών της απάνθρωπης εκμεταλλευτικότητας που επαγγέλθηκε την πρόοδο της παγκόσμιας χρεοκοπίας ολόκληρου του ως τώρα δυτικού και ανατολικού πολιτισμού στον κόσμο ολόκληρο…
Με ευθύνη των πάσης φύσεως ηγετικών φορέων και των συνενεργούντων με αυτούς για το αποτέλεσμα της εξάπλωσης της παγκόσμιας κρίσης, δυστοχίας και συνεχούς επιθετικότητας με υπάρχουσες δικτατορίες “με δημοκρατικές μάσκες”.
Ομως, η συνευθύνη βαραίνει τους λαούς, όπως και τον δικό μας λαό, για την άκριτη και βουλιμική παράδοσή τους σ? αυτή τη ΝΕΑ ΥΠΕΡ-ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΟΤΗΤΑ ενός πανανθρώπινου σκοτωμού και φαγωμού για την κατάκτηση – απόκτηση του ψευδοευδαιμονισμού που μας βύθισε σε μια ατελείωτη δυστυχία…
Με επικρεμαμένους φόβους για ένα αλληλοφάγωμα, τώρα που όλα έχουν φθάσει σε μια -σχεδόν- απόλυτη κοινωνική χρεωκοπία. Κυρίως όμως ΗΘΙΚΗ και αξιακή, που επιτείνουν, μεγαλώνουν το ΧΑΟΣ στον παρανοϊκό κόσμο μας.
Ο ΣΚΛΗΡΟΣ ΑΠΡΙΛΗΣ ΠΟΥ ΣΚΟΤΩΣΕ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ Ο ΑΓΡΙΟΣ ΑΙΩΝΑΣ ΤΗΣ ΑΠΕΛΠΙΣΙΑΣ
Οπως στην τόσο κρίσιμη εποχή της επιβολής χούντας στην πατρίδα μας τον Απρίλη του 1967, τότε που απλώθηκε μια αδιανόητη τυραννία σ? όλη την Ελλάδα, τότε, που ο “σκληρός Απρίλης” εκείνης της εποχής σκότωσε τη Δημοκρατία που γεννήθηκε στην Ελλάδα πριν 2500 χρόνια και πέρασε η πατρίδα των Ελλήνων από την ελευθερία στη μαύρη τυραννία των επίορκων συνταγματαρχών που κράτησαν τη χώρα και το λαό στο “γύψο” 7 ολόκληρα σκοτεινά χρόνια.
Κι όταν μετά από τόσους βασανισμούς ελευθερωθήκαμε από την τυρρανία αποκαταστάθηκε η δημοκρατία. Ομως, δεν αποκαταστάθηκε η ηθική αξιακή πολιτική. Για να διαβρωθούν τα πάντα στη χώρα.
Η οποία, τώρα, αντιμετωπίζει τη βαθιά κρίση οριακών καταστάσεων πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής κρίσης που μαστίζει τη χώρα με ηθικό ολοκαύτωμα.
Τώρα, 45 χρόνια μετά, η χώρα “ΕΑΛΩ” και ο λαός μας μπροστά σε κάλπες αντιμετωπίζει δραματικό το πολιτικό και οικονομικό αδιέξοδο που τον απειλεί…
Ομως, μπορεί, να αφεθεί στην απώλειά της η χώρα μας μέσα σε τόσο σκοτάδι;
Οχι, εμείς πρέπει να ξαναφέρουμε το ΦΩΣ.
Χωρίς να γονατίζουμε μπροστά στο χαίνον στόμα του σύγχρονου ΜΙΝΩΤΑΥΡΟΥ, για να μας κατασπαράξει…
ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΝΤΕΣ, ΧΟΥΝΤΕΣ ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥΣ ΚΑΤΑΝΑΓΚΑΣΜΟΥΣ
Χωρίς να κολακεύουμε τους δυνάστες ή τους κρατούντες και ποιούντες εξαχρείωση των πάντων όπως έκαναν οι ηγετικοί φορείς των θεσμών στη χουντική επταετία ακόμα και οι αρχιερείς Κρήτης και Ελλάδας, εκτός ελαχίστων που αντιμάχησαν -όπως ο παλιός πρώην Κισάμου και Σελίνου Ειρηναίος της ειρήνης και της κοινωνικής ισότητας και δικαιοσύνης, αλλά και όπως έκαναν όλοι μέσα στο μακρύ διάστημα της μεταπολίτευσης που παραδόθηκαν στη λεηλασία, τη διαφθορά και την αχρειότητα εκμεταλλευόμενοι την Αλλαγή και τη δημοκρατία που τις μεταβάλλανε σε παραλλαγή της πολιτικής και κοινωνίας, η οποία μας οδήγησε σήμερα στη βαριά ελληνική κρίση μέσα από την οποία όμως πρέπει να αγωνιστούμε για να ξεφύγουμε.
