Γράφει ο ΜΙΧΑΛΗΣ ΠΑΠΑΔΕΡΟΣ
Με τη φωνή του, με την έκφραση του προσώπου του, σου έδειχνε πως ο πόνος όταν κουβεντιάζεται, όταν τον βγάζεις προς τα έξω και περισσότερο όταν τραγουδιέται σωστά, όπως ήξερε ο Μητροπάνος, τότε γλυκαίνει η ψυχή και ανακουφίζεται.
Ο Μητροπάνος πλησίαζε με τα τραγούδια του τον κάθε πικραμένο, τον φτωχό, τον ερωτευμένο, τον απογοητευμένο, τον ονειροπόλο, τον καθένα που αναζητούσε ανακούφιση από τα προβλήματα που φέρνει η καθημερινή βιοπάλη, η φτώχεια, ο αγώνας, ο έρωτας, όταν ο άνθρωπος στη ζωή του συναντάει μπόρες και φουσκοθαλασσιές.
Ο Μητροπάνος τραγούδησε όλες τις εκφράσεις της ζωής: πόνο, χαρά, έρωτα, αγώνα, επιβίωση!
Δεν λοξοδρόμησε, πάντα ο ίδιος ακέραιος και σωστός, ταλαιπωρήθηκε πολύ με την ασθένειά του αλλά έφυγε όρθιος στις επάλξεις, και μας έδειξε ότι η ζωή δεν χαρίζεται, καταχτιέται και κερδίζεται με αγώνες και μόχθο και το ανώτερο όλων είναι να φεύγει κανείς με αξιοπρέπεια.
Χρωστάμε πολλά στον Δημήτρη Μητροπάνο που έφυγε χωρίς να ενοχλήσει κανένα, παρά μόνο με τα τραγούδια του, τα οποία άφησε παρακαταθήκη και κληρονομιά, τα οποία εμπεριέχουν Ελλάδα και εκφράζουν την ψυχή του Ελληνα τα τελευταία σαράντα χρόνια.
