Γράφει ο ΑΝΕΣΤΗΣ ΚΑΖΑΖΗΣ*
Εβδομάδα των Παθών. Διαχωρισμός από όλες τις υπόλοιπες, αυτές των λαθών. Απόβραδα κατάνυξης, ημιαργίες πένθους, με το Θείο Δράμα στην κορύφωσή του στα δελτία των 8. Βυζαντινοί ύμνοι, νεοελληνικοί εξάψαλμοι, αντιεορταστικές απεργίες, απεργοσπάστες και σπασμένα νεύρα. Ακρωτηριασμένοι λόγω παραδοσιακών βαρελότων, κρεμασμένα αμνοερίφια στη φθηνή τους ταλάντευση, πολιορκημένα λαχανάκια. Το καλοκαίρι σε απόσταση ανάσας.
Μεγάλη Δευτέρα. ´Ιδού ο Νυμφίος´ και οι εκλογές που έρχονται. Να βρεθούμε πάλι σε κομματικά μαγαζάκια, να εκφράσουμε απόψεις, αιτήματα και παράπονα. Να πάρουμε και μαρκαρισμένα ψηφοδέλτια, ετοιμοπαράδοτα, σταυρωμένα. Θρήσκοι μέχρι και στις εκλογές. Σταυρός δίπλα σε βουλευτή. Σταυρός που μόνοι μας κουβαλάμε χρόνια τώρα, στολισμένος με πλαστικούς ´εθνόσημους´ κυματισμούς. Μέρα αφιερωμένη στη μνήμη του Ιωσήφ και στην άκαρπη συκιά που καταράστηκε ο Χριστός και μαράθηκε με έναν Του λόγο. Χωρίς λόγια εμείς. Δεν ξέρω, δεν απαντώ, μάλλον όχι, όλοι τους ίδιοι είναι, μαζί τα φάγαμε, μόνοι ρευτήκαμε!
Μεγάλη Τρίτη. Η παραβολή των Παρθένων. Δέκα όλες κι όλες, βγήκαν νύχτα να υποδεχθούν τον Νυμφίο. Ομως μόνο πέντε από αυτές είχαν προνοήσει να πάρουν μαζί τους επιπλέον λάδι για τα λυχνάρια τους και μπόρεσαν να τον συναντήσουν. Οι υπόλοιπες, χάθηκαν στο σκοτάδι της νύχτας κι έμειναν θρησκευτική ανάμνηση να στηλιτεύει το ανέτοιμο. Παρθένα για κάποιους κι η χώρα. Που όχι μόνο λάδι, αλλά ούτε λυχνάρι δεν είχε. Πόρνη για άλλους η χώρα, η ´έν πολλαίς αμαρτίαις´. Μοντέρνα Κασσιανή, σε σύγχρονο μίζερο τροπάρι για οργιώδη παρελθόντα και πελάτες που εξελίχθηκαν σε δανειστές.
Μεγάλη Τετάρτη. Η μαντάμ που χάζευε τον Τούρκο γκόμενο, σκύβει τώρα το κεφάλι σε απανωτά Κύριε Ελέησον. Τόσα, όσα και η τηλεθέαση που απλόχερα χαρίζει στον αναλφάβητο νεοπλουτισμό του γείτονα. Στην εκκλησία τα λόγια βαραίνουν και το ίσο του ψάλτη προετοιμάζει μαρτυρικά μονοπάτια. Αμαρτωλή γυναίκα που μετανόησε, έσκυψε, φίλησε τα πόδια του Ιησού, τα άλειψε με μύρο. Εκλογικό σώμα που μετανοεί, αλλά ντρέπεται να το πει καθαρά. Διαβάζει με αγωνία δημοσκοπήσεις, αλλά με την ίδια ευκολία δεν τις πιστεύει. Πολίτες που έσκυβαν για χρόνια μπροστά σε κατουρημένες γραβάτες και φρεσκοσιδερωμένα ταγεράκια του συντηρητικού κιτς.
Μεγάλη Πέμπτη. Μυστικός Δείπνος, να αναδειχθεί ποιος είναι καλός μαθητής και ποιος προδότης. ´Σήμερον κρεμάται επί ξύλου´. Αύριο κληρώνει, αύριο εκλέγει και εκλέγεται. Ο Ιησούς συλλαμβάνεται με εμφανή σημάδια αθωότητας. Ενοχοι βγάζουν λόγους, προτείνουν ό,τι ξέχασαν να κάνουν τόσο καιρό, ψηφίζουν νομοσχέδια με τη μορφή του κατεπείγοντος. Συνοπτικές διαδικασίες. Από τον Αννα στον Καϊάφα, απ’ την Εισαγγελία στην Εξεταστική των Πραγμάτων Επιτροπή, ο Πόντιος Πιλάτος ´που νίπτει τας χείρας του´. Η τρόικα που τρίβει τα δικά της. Ο πιστός Πέτρος που προδίδει τον δάσκαλο. Η Ελλάδα που δεν έμαθε το μάθημα και πριν λαλήσει πετεινός, ´δεκατρείς φορές μ’ αρνιέται´.
Μεγάλη Παρασκευή. Η Ακολουθία των Μεγάλων Ωρών. Οι σκέψεις των χαμένων πολιτών, των ελεύθερων πολιορκημένων αγροτών, των καταπιεσμένων Ελλήνων ξενοδόχων. Δώδεκα τα Ευαγγέλια, 38 τα χρόνια της Δημοκρατίας, πάμπολλα τα αναγνώσματα: Του Καραμανλή, του Ράλλη, του Παπανδρέου, του Τζαννετάκη, του Γρίβα, του Ζολώτα, του Μητσοτάκη, του Παπανδρέου, του Σημίτη, του Καραμανλή, του Παπανδρέου και τέλος το κατά Λουκάν. Πένθιμες καμπάνες κι η τσικουδιά ποτό μνημόσυνου. Η ζωή εν Τάφω, η ζωή προσεύχεται, άδικη ζωή. Που άλλους τους ανεβάζεις κι άλλους τους ρίχνεις στα δάνεια. Εαρ μου γλυκύτατο στην πίκρα σου. Περιφορά Επιταφίου. Να ακολουθήσουν με κεριά οι πιστοί τον άδικο Θάνατο, ελπίζοντας σε δίκαιη Ανάσταση. Περιφορά μιας χώρας. Ευρωζωνικά σοφά μυαλά σε απέλπιδο κούνημα κεφαλής. Οικονομικοδημοσιογράφοι προβλέπουν δημοσιονομικές ταφές. Επενδυτικοί σκαπανείς περιμένουν να εκταφιάσουν το σώμα για να ρίξουν θεμέλια επιχειρήσεων χαμηλής φορολόγησης.
Μεγάλο Σάββατο. Το στομάχι ζητά απεγνωσμένα κοψίδια. Αβγουλάκια με ρυτίδες κόκκινης μπογιάς να σβωλιάζουν στο στόμα. Κουνελάκια σοκολατένια με δώρο έκπληξη. Ρουκέτες βρίσκουν τροχιές, ψάλτες ανεβάζουν την ένταση, αερομεταφερόμενο ανέσπερο φως προσγειώνεται με ειδική πτήση. Δεύτε λάβετε απόφαση. Τούτο εστί το μέλλον σας. Ο κόσμος που γεμίζει τα προαύλια. Τσιγαράκι στα κλεφτά, λαμπάδα made in China, λύρα να ξορκίσει το κακό, μαντινάδα να υπονοήσει την ερωτική απόγνωση… κι οι γέροι στη βεράντα.
Χριστός Ανέστη τελικά! Κι αύριο, Κυριακή, γιορτή και σχόλη. Οπως πάντα!
*ankaz2012@hotmail.com
