Αγάπη ανέστη

Χριστός Ανέστη θ’ ακουστεί σ’ όλη την πλάση πάλι
μα της κακίας στηρικτές του κόσμου οι μεγάλοι
μ’ υποκρισία αδιάντροπα μηνύματα θα στείλουν
πως μέρες άνοιξης λαμπρές, αύριο θ’ ανατείλουν
και θα μιλούνε στους λαούς γι’ αγάπη και ειρήνη
χωρίς να σβήνουν τις φωτιές που καίνε στο καμίνι.
Λόγια χωρίς αντίκρισμα που δεν αξίζουν μία,
παρηγοριά στον άρρωστο κατά την παροιμία.
Κι εγώ κι εσύ, καθένας μας, κάθε φορά ξεχνούμε
τις διδαχές της πίστης μας σαν απομακρυνθούμε,
σαν φύγουμ’ απ’ την εκκλησιά και η λαμπάδα σβήσει
πάλι κακίες  η καρδιά και έχθρες θα γεμίσει.
Από ψηλά ο Κύριος με θλίψη θα μας βλέπει.
Αραγε πώς ελπίζουμε στη σπλαχνική Του σκέπη;
Ω! Κύριε λυπήσου μας, στείλε τη φώτισή σου
να νοιώσουμε το μήνυμα της Θείας Σταύρωσής σου.
Τη μέρα της Ανάστασης, τη μέρα τη μεγάλη,
«Αγάπη Ανέστη στις καρδιές» το χείλι μας να ψάλει.
      
          Γιώργος Γιακουμινάκης