Γράφει ο Γιώργος Ουντράκης
Αυτές οι εκλογές της 6ης Μαΐου πρέπει να είναι ειρηνικές. Η δοκιμασία των πολιτικών ελιγμών, στην οποία θα υποβληθεί το έθνος, πρέπει να βασίζεται στην τέχνη του διαλόγου και στην ήπια αντιπαράθεση επιχειρημάτων.
Ενα αμετάβλητο αξίωμα της πολιτικής είναι να διασφαλίζεις τα πλευρά και τα νώτα σου…
Μα από ποιον θ’ αναρωτηθεί κανείς; Υπάρχουν κίνδυνοι για τη δημοκρατική ομαλότητα;
Ασφαλώς και όχι θ’ απαντούσε (σε πρώτη ανάγνωση) ένας ψύχραιμος συνομιλητής.
Υπάρχει όμως μια υφέρπουσα καχυποψία, ένα ρακένδυτο μούδιασμα, μια βάσιμη υποψία τυφλής βίας. Ολοι γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η κοινωνική ειρήνη ακροβατεί επικίνδυνα, οι εστίες έντασης προκύπτουν από το πουθενά, η βία έγινε ´μιαρή´ καθημερινότητα.
Ολοι κάνουν δεύτερες σκέψεις για την επομένη των εκλογών. Τι πρέπει να γίνει λοιπόν; Οταν κάποιος είναι προσηλωμένος σε έναν σκοπό, η κοινή λογική κατευθύνει συνήθως προς τα σωστά μέσα.
Αυτό είναι το πολύτιμο μυστικό. Η προσήλωση στη θεσμική ομαλότητα.
Στη Δημοκρατία πρέπει ν’ αποδέχεσαι ότι μερικές φορές χάνεις στις εκλογές και είσαι υποχρεωμένος να δεχτείς τις απόψεις της πλειοψηφίας όσο και να διαφωνείς μαζί τους.
Η εκλογική αναμέτρηση και η επαύριον των εκλογών δεν είναι μια πολεμική αναμέτρηση. Είναι συντεταγμένη διαδικασία που προϋποθέτει νικητές και ηττημένους. Συμφωνίες και αρνήσεις.
Δεν είναι ροπαλομαχία.
Είναι δοκιμασία της ικανότητας, μάχη ελιγμών, θεσμική λειτουργία. Αυτό είναι το δίλημμα σε αυτές τις εκλογές.
