Γράφει ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΛΕΣΣΑΣ
Εδώ και μερικά χρόνια όλοι έχουμε καταλάβει ότι τα επιχειρήματα των πολιτικών για την ανάπτυξη ήταν μια κομματική προπαγάνδα που ξέφτισε πριν ακόμη μπουν τα σκαριά για την εφαρμογή της. Πιστεύαμε ότι με τα ευρωπαϊκά δάνεια θα παίρναμε τον δρόμο της εξόδου από την κρίση και θα εδρομολογούντο συγκεκριμένα προγράμματα για την ανάπτυξη. Ανάπτυξη δεν βλέπαμε, πράγμα για το οποίο όσο καθυστερούσε και μειωνόταν η είσπραξη των φόρων τόσο οι τροϊκανοί ζητούσαν να επιβληθούν και άλλα μέτρα. Μ? αυτό τον τρόπο έλεγαν ότι δεν θα καταποντιστεί σε μεγαλύτερη ύφεση ο τόπος και δεν θ? αναγκαστεί το κράτος να ξεπουλά τον δημόσιο πλούτο του και τους Ελληνες εργαζομένους στους πιστωτές. Τα γεγονότα διαψεύδουν τις προβλέψεις τους και αναδεικνύονται τα λάθη τους.
Η χώρα είναι πλέον πτωχή. Οι μισθοί μειώθηκαν, η οικονομία άγει την 5η χρονιά της ύφεσης, η επιβολή φόρων αλλάζει κάθε τρίμηνο με ταχύτητα, η είσπραξη των φόρων γίνεται με βραδύτητα χελώνας, η κατανάλωση πέφτει, αλλά η αξία των καταναλωτικών αγαθών και των παρεχομένων υπηρεσιών κοινής ωφέλειας ανεβαίνει στα ύψη. Παράδοξο φαινόμενο. Κι όμως οι Ελληνες ανθίστανται.
Προσπαθούν εκ των ενόντων να ξεπεράσουν τη φουρτούνα στον ´Κάβο ντόρο´, με όσες δυνάμεις τους έχουν απομείνει, δραστηριοποιούμενοι στο κύτταρο της οικογενειακής θαλπωρής. Αλλά όταν βλέπουν, παρά την ανεκτικότητά τους στις κακουχίες ότι βρίσκονται συνεχώς αντιμέτωποι με τα μονοπώλια, τα οργανωμένα συνδικαλιστικά συμφέροντα, τις απεργίες, τις στάσεις εργασίας, την παρεμπόδιση άσκησης των ατομικών ελευθεριών, την εναρμονισμένη πρακτική των κυκλωμάτων και των καρτέλ, όταν βλέπουν η μία τάξη να τα βάζει με την άλλη, τότε δεν μπορούν να κάνουν τίποτα, αισθάνονται ανασφαλείς, απογοητεύονται, διαμαρτύρονται και φωνάζουν, αλλά η φωνή τους, ´φωνή βοώντος?´.
Λέγεται ότι όλα συμβαίνουν διότι δεν υπάρχει αφ? ενός ανάπτυξη και αφ? ετέρου ανταγωνιστικότητα στην αγορά, που εξυπηρετούν το δημόσιο συμφέρον και τυγχάνει να συμπίπτει να είναι και συμφέρον των πολλών.
Η αγορά δεν έχει απελευθερωθεί σε όλες τις δραστηριότητές της παρά τις τυμπανοκρουσίες περί αυτού για όλα τα επαγγέλματα από τον κ. Βορίδη.
Ολα τα επαγγέλματα, κυρίως στον ανεφοδιαστικό κύκλο, δεν έχουν απαλλαγεί από φραγμούς και δεσμεύσεις, όσο θα ?πρεπε. Δεν μπαίνουν νέοι στα επαγγέλματα. Το ρουσφέτι ζει και βασιλεύει και η ίδρυση καινούργιων επιχειρήσεων, για να ?ρθει, όπως το διατυμπανίζουν οι κομματικοί μηχανισμοί από την άκρα δεξιά μέχρι την άκρα αριστερά, η πολυπόθητη ανάπτυξη, αντιμετωπίζει τρομερά προβλήματα.
Αν μετρήσει κανείς τα εμπόδια, που παρακωλύουν, όσους θέλουν ν? ανοίξουν μια επιχείρηση, ξεπερνούν τα 200. Αν δεν εξαλειφθούν αυτά ή δεν μειωθούν στ? απαραίτητα, ώστε να ελαχιστοποιηθεί ο χρόνος έκδοσης της άδειας λειτουργίας μιας επιχείρησης, θεραπεία δεν θα υπάρξει. Το γνώριζαν όλες οι κυβερνήσεις κι όμως δεν έκαναν τίποτα, παρά τις προεκλογικές και από τις καθ? έδρας υποσχέσεις. Το γνωρίζει και η παρούσα κυβέρνηση, αλλά και αυτή παρέμεινε στα ίδια, αφήνοντας τη λύση του προβλήματος στην επόμενη κυβέρνηση, που θα προκύψει απ? τις επικείμενες εκλογές.
Ας ελπίσουμε μετά τις εκλογές, η χώρα ν? αποκτήσει κυβέρνηση και να μην μείνει στον αέρα, να δημιουργήσει προγράμματα αναπτυξιακών έργων, για να καλύψει θέσεις εργασίας, να καταφέρει, ώστε το δημόσιο να μην υστερεί στα έσοδά του, να μην αυξηθεί το έλλειμμά του και να στηρίζει τον προϋπολογισμό του, το Α.Ε.Π. του οποίου μειώνεται. Είναι ίσως το πρώτο μέλημά της, που πρέπει ν? αντιμετωπίσει η νέα κυβέρνηση, εάν πρόκειται περί σταθερής και σοβαρής κυβέρνησης.
