Γράφει ο ΑΙΜΙΛΙΟΣ ΔΑΣΥΡΑΣ*
Σε μικρή απόσταση από τη Μεγάλη Πυραμίδα του Χέοπα βρίσκεται η περίφημη Σφίγγα της Αιγύπτου που έχει κεφάλι γυναίκας, σώμα ταύρου, πόδια λιονταριού και φτερά αετού. Ποια είναι, όμως, η σκοπιμότητα της ύπαρξής της μέσα στον χώρο των πυραμίδων της Γκίζας, κάτω από τα πόδια της ´Μεγάλης Πυραμίδας´ και τι παριστάνει; Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Σφίγγες είναι κατά τη Μυθολογία διάφορα τέρατα που τα μέλη του σώματός των αποτελούνται από διάφορα όντα. Ηταν άγρια τέρατα, σιωπηλά και αινιγματικά. Τέτοιες ´Σφίγγες´ κατά την αρχαιότητα υπήρχαν σε διάφορα μέρη του τότε γνωστού κόσμου και είχαν περιβληθεί με διάφορες μυθολογικές ιστορίες. Στην Αρχαία Ελλάδα ήταν γνωστή η Σφίγγα της Βοιωτίας που είχε πρόσωπο και στήθος γυναίκας, σώμα λιονταριού, φτερά όρνιθας και ουρά φιδιού. Καθόταν στο όρος Φικίον και περίμενε τους διερχόμενους στους οποίους έβαζε το γνωστό περίφημο αίνιγμα: ´Τι εστίν ό, μίαν έχων φωνήν, τετράπουν και δίπουν και τρίπουν γίγνεται;´ και εφόσον εκείνοι δεν έβρισκαν τη λύση τους έτρωγε.
Οταν ο Οιδίποδας πέρασε απ’ εκεί η Σφίγγα του έθεσε το ίδιο αίνιγμα. Ο Οιδίποδας έδωσε τη σωστή απάντηση: ´Ο Ανθρωπος´ και η Σφίγγα έπεσε και σκοτώθηκε. Ολες οι Σφίγγες χαρακτηρίζονται από τις ιδιότητες του ´κρυψίνους´ (αυτός που κρύβει τη σκέψη του) και του ´αινιγματώδους´. Συνεπώς η ´Σφίγγα των Πυραμίδων της Αιγύπτου´ πρέπει να εξετασθεί από την άποψη τι κρύβει αυτή η σκέψη της και τι αίνιγμα μας δίνει. Πολλοί είναι αυτοί που πιστεύουν ότι η Σφίγγα κτίστηκε από τα μέλη ´Μυστικής οργάνωσης´ και πως υπάρχει ένας απόκρυφος σύνδεσμος ανάμεσα στην ´Αινιγματική Σφίγγα και τη Μεγάλη Πυραμίδα´.
Πρώτα απ’ όλα είναι απόλυτα βέβαιο ότι τη Σφίγγα την έκτισαν άνθρωποι μεμυημένοι και μάλιστα από τον κύκλο των Ιερατείων. Το ότι απαγορευόταν στους εκάστοτε Φαραώ να μπαίνουν μέσα στη Μεγάλη Πυραμίδα είναι απολύτως βέβαιο και πλήρως δικαιολογημένο, όχι όμως από την άποψη της προσβολής του θρησκευτικού αισθήματος του λαού, αλλά για την προστασία της ίδιας της ζωής του Φαραώ.
Και αυτό γιατί τό Αιγυπτιακό Ιερατείο ήξερε πολύ καλά την ενεργειακή συμπεριφορά του εσωτερικού της Πυραμίδας, ήξεραν δηλαδή ότι μέσα στην αίθουσα του Βασιλιά γινότανε μία απώλεια μάζας – ενέργειας από κάθε ζωντανό οργανισμό που θα έμπαινε μέσα, όπως ακριβώς έχει αποκαλύψει ο Πυθαγόρας για τα ´ενεργειακά πυραμιδικά φαινόμενα´.
Το ίδιο έγινε, ακριβώς και στα χρόνια μας, όταν ο τότε αρχηγός της Σοβιετικής Ενωσης Κρούτσεφ επισκέφθηκε τη ´Μεγάλη Πυραμίδα´ και δεν τόλμησε να μπει μέσα, ύστερα από επίμονες και απαιτητικές συστάσεις των μυστικών υπηρεσιών της χώρας του.
Επίσης, υποστηρίζεται πως η Σφίγγα χρησίμευε σαν μια δευτερεύουσα αντλία, εφόσον βρίσκεται πλησιέστερα στο ποτάμι. Η άποψη αυτή σε συσχετισμό με όλο το υδραυλικό σύστημα που περιγράφει για να βρει τον τρόπο ανύψωσης των μεγάλων ογκολίθων για την κατασκευή της Πυραμίδας είναι αρκετά εύλογη, όμως, θα πρέπει, εάν αληθεύει, να είναι όχι η βασική αιτία της ύπαρξης της Σφίγγας, αλλά να είναι μια επικουρική πιθανότητα. Ολα, λοιπόν, αυτά τα συμπεράσματα και οι θεωρίες καθώς και άλλες απόψεις που είδαν το φως της δημοσιότητας, όχι μόνο δεν μας φωτίζουν το αίνιγμα, αλλά μας περιπλέκουν ακόμα περισσότερο την πραγματική αλήθεια.
Ξεκινάμε με τις παραδοχές ότι η Σφίγγα κρύβει ένα μυστικό και μας δίνει και ένα αίνιγμα για να βρούμε τη λύση του και ότι τη Σφίγγα της Γκίζας την έφτιαξαν άνθρωποι από το περιορισμένο περιβάλλον των ιερατείων που ήταν μυημένοι στα απόκρυφα μυστικά των. Αφού, λοιπόν, η ιδέα, η σκέψη βγήκε από τα μεμυημένα μέλη των ιερατείων θα πρέπει να χρησιμοποίησαν τη γνωστή μόνο σ’ αυτά απόκρυφη γλώσσα τους. Ο απόκρυφος ιερατικός κώδικας που χρησιμοποιούσαν τα διάφορα μαντεία και ειδικότερα το ´Μαντείο τών Δελφών´ ήταν ο κώδικας της α ρ ι θ μ ο λ ε ξ ί α ς και όχι της αριθμοσοφίας.
Ετσι εφαρμόζοντας τον ιερατικό κώδικα του ´Μαντείου των Δελφών´ στη λέξη ´Η Σφίγξ´ βρίσκουμε το μυστικό που περικλείει μέσα της η Σφίγγα. Βρίσκουμε ότι η αριθμητική αξία της φράσης ´Η Σφίγξ´ είναι ο κωδικός αριθμός 781 που αντιστοιχεί στην αριθμητική αξία της φράσης ´ΣΥΝ ΠΑΝ´. Αρα το απόκρυφο μυστικό που περικλείει μέσα της η Σφίγγα είναι το ´ΣΥΝ ΠΑΝ´, το σημερινό Σύμπαν. Επίσης, η απόδειξη αυτή ότι η Μεγάλη Πυραμίδα της Αιγύπτου παριστάνει το Σύμπαν με όλους τους νόμους της δημιουργίας μας το έχει αποδείξει περίτρανα ο Πυθαγόρας. Από αυτό σε συνδυασμό με το αποκαλυφθέν μυστικό της Σφίγγας βγαίνει το συμπέρασμα ότι η Σφίγγα έχει άμεση σχέση με τη Μεγάλη Πυραμίδα και αποτελεί την προμετώπη της. Εκτός από το μυστικό που έχει μέσα της η Σφίγγα μας ζητάει να βρούμε τη λύση του αινίγματος που βγαίνει από τη μορφή της, δηλαδή: ´Πού Ανθρωπος τε και Ταύρος και Ιέραξ και Λέων συνεισί;´, που σημαίνει ´Πού συνυπάρχουν και ο Ανθρωπος και ο Ταύρος και ο Αετός και ο Λέων;´. Προφανώς βέβαια συνυπάρχουν στην Αιγυπτιακή Σφίγγα που παριστάνει το Σύμπαν.
Αρα συνυπάρχουν στο Σύμπαν ή αλλιώς το Σύμπαν αποτελείται από αυτά τα 4 στοιχεία. Ομως αυτά τα 4 στοιχεία οι Αρχαίοι Ελληνες τα εξομοίωναν με τα 4 στοιχεία της μορφής της φύσης, δηλαδή Νερό (υγρά), Γη (στεριά), Αέρας (αέρια) και Φωτιά (ενέργεια).
Επίσης, τα ίδια σύμβολα συνυπάρχουν και στα σημεία του ορίζοντα, δηλαδή αντίστοιχα στον Βορρά ο Ανθρωπος (Νερό), στην Ανατολή ο Ταύρος (Γη), στη Δύση ο Αετός (Αέρας) και στον Νότο ο Λέων (Φωτιά).
Με άλλα λόγια η λύση του αινίγματος της ´Σφίγγας της Αιγύπτου´ είναι ότι το Σύμπαν αποτελείται από τέσσερις μορφές στοιχείων, Υγράς μορφής, Στερεάς μορφής, Αερίου μορφής και Ενεργειακής μορφής.
Σχετικά με τις παραπάνω 4 μορφές των στοιχείων της φύσης, όπως παρουσιάζονται στη Σφίγγα και αναφέρονται από τους Αρχαίους Ελληνες σοφούς με τους συμβολισμούς: Ανθρωπος/Νερό, Ταύρος/Γη, Αετός/Αέρας και Λέων/Φωτιά παρατηρούμε ότι οι συμβολισμοί αυτοί υπεισήλθαν και στη Χριστιανική Θρησκεία. Στις Χριστιανικές Εκκλησίες απεικονίζονται οι τεσσερις ευαγγελιστές Ματθαίος, Μάρκος, Λουκάς και Ιωάννης καθένας τους με ένα από τα παραπάνω 4 σύμβολα – στοιχεία. Μάλιστα η απεικόνιση τών Ευαγγελιστών γίνεται στην επιφάνεια των 4 κολονών που συγκρατούν τον θόλο της Εκκλησίας.
Αλλά και στο βιβλίο της Αποκάλυψης του Ευαγγελιστή Ιωάννη διαβάζουμε την ίδια ακριβώς υπερβατική αλήθεια: ´…και εν μέσω του θρόνου και κύκλω του θρόνου τέσσερα ζώα γέμοντα οφθαλμόν έμπροσθεν και όπισθεν και το ζώον το πρώτον όμοιον Λέοντι, και το δεύτερον ζώον όμοιον Μόσχω και το τρίτον ζώον έχων το πρόσωπον ως Ανθρωπος και το τέταρτον ζώον όμοιον Αετώ πετομένω´.
*γεωπόνος
