Ο Κρητικός Θεόδωρος Αγγελόπουλος

Με αφορμή τον απροσδόκητο και πρόωρο χαμό του μεγάλου μας σκηνοθέτη του Θεόδωρου Αγγελόπουλου και παρακολουθώντας το απόγευμα της Παρασκευής 27/1/2012, το ´Ύστατο Χαίρε´ κατά τη διαδρομή στην τελευταία κατοικία του, ένοιωσα την ανάγκη να γράψω αυτές τις λίγες γραμμές.
Η Πολιτεία αναγνωρίζοντας τη μεγάλη του προσφορά στην τέχνη και στον πολιτισμό, που με την ειδική οπτική γωνία του φακού του, κατόρθωσε ν’ ανταγωνισθεί με την ελληνική του ταυτότητα, με κολοσσούς του παγκοσμίου κινηματογράφου, τον τίμησε με την κηδεία ´Δημοσίας Δαπάνη´ αλλά και πλήθος κόσμου που τον συνόδευσε με το θερμό του χειροκρότημα ως το τελευταίο του καταφύγιο.
Εγώ δεν θα αναφερθώ στο έργο και στην καλλιτεχνική προσφορά του, αυτό έχει γίνει προ πολλού και από πολλούς και ειδικούς σε παγκόσμιο επίπεδο. Αυτό που εγώ θέλω είναι να ενημερώσω τους αναγνώστες της έγκριτης εφημερίδας σας, για την Κρητική καταγωγή του μεγάλου εκλιπόντος, πράγμα για το όποιο σε κάθε ευκαιρία  δήλωνε ότι ένοιωθε  περήφανος.
Συγκεκριμένα ο τόπος καταγωγής του, από μητέρα, ήταν το Γαβαλοχώρι Αποκορώνου.
Η μητέρα του ονομαζόταν Κατίνα Κρασάκη, η οποία ζούσε στην Αθηνά μέχρι τα βαθιά γεράματα.
Πάντα θυμάμαι τον πατέρα μου, τον μακαρίτη, να μας λέει, όταν πήγαινε στην Αθηνά, ότι πέρασα κι απ’ την Κατίνα που ’ναι δικολογιά μας´ κι εννοούσε τη μητέρα του Θόδωρα, που ήταν πρώτη του ξαδέλφη.
Τον τόπο καταγωγής τους τόσο η μητέρα του όσο κι ο ίδιος δεν παρέλειπαν κατά καιρούς να επισκέπτονται
Συγκεκριμένα, δε, την εποχή που γύρισε μια από τις πρώτες του ταινίες ´Μέρες του ’36´ μεγάλο μέρος των γυρισμάτων αυτών πραγματοποίησε στο φρούριο Ιτζεδίν στο Καλαμι, με συμμετοχή πολλών κομπάρσων από το Γαβαλοχώρι.
Πολύ συχνά, λοιπόν, που δινόταν η ευκαιρία με καμάρι και υπερηφάνεια αναφερόταν στην κρητική καταγωγή του. Από πατέρα, δε, καταγόταν από την Πελοπόννησο κι αυτό -όπως έλεγε- το θεωρούσε ένα πολύ καλό κράμα.
Άρα -λοιπόν- κι τον Θεόδωρος Αγγελόπουλο, που ανήκει πλέον στο Πάνθεον των μεγάλων και διάσημων προσωπικοτήτων, μπορούμε να τον συγκαταλέγουμε ανάμεσα  στο Πάνθεον των μεγάλων και πολλών των Κρητικών.
Ας είναι αιωνία η μνήμη του κι εμείς θα νοιώθουμε περήφανοι για έναν ακόμα μεγάλο Κρητικό.                                       
Φραντζεσκάκης Γ. Στέλιος