(2010 ΕΓΧ 103’)
Κομεντί.
Σκην.: Αντονί Κορντιέ. Μουσ.: Φρεντερίκ Βεριέ. Ηθ.: Ελοντί Μπουσέ, Μαρίνα Φουά, Νικολά Ντουβοσέλ, Ροσντί Ζεμ
Δυο ζευγάρια μεσοαστικής τάξης, γύρω στα 30, επεκτείνουν τη φιλία τους σε ερωτικό ‘κουαρτέτο’… Αρχικά αλλάζοντας ταίρι, στη συνέχεια όλοι μαζί παίζοντας με τ’ αλεύρι και στο τέλος οι δύο κοπέλες μαζί, με τους άνδρες να παλιμπαιδίζουν…
Να ‘σου όμως και τα προβλήματα. Όταν, ακόμη και οι μεγαλύτεροι έρωτες συνήθως καταλήγουν σε αδιέξοδα, επιτρέψτε στον εαυτό σας να φανταστεί το μέγεθος του αδιεξόδου στις ‘σύνθετες’ σχέσεις…
Τα συναισθηματικά προβλήματα που αναβλύζουν από την ταινία, δεν προκύπτουν από το αποτέλεσμα μιας επερχόμενης ρουτίνας, αλλά από τις αντιλήψεις και τις αξίες που ‘σέρνονται’ μαζί τους. Είναι οι καταγεγραμμένες συμβάσεις των ενοχών, που τα νοήμονα όντα διαθέτουν ενσωματωμένα στα ‘εγώ’ τους και που άλλοτε εκδηλώνονται μέσα από τη θρησκευτική ηθική, κι άλλοτε ως η κρίση της αποδοχής μιας κοινωνικής ατέλειας.
Μια ταινία που εξυμνεί τις γαλλικές συνήθειες της αστικής τάξης, απενοχοποιεί τον Φρόιντ και προκαλεί μειδιάματα αμηχανίας στους μετόχους των κεφαλαίων της ελληνικής ηθικής…
