ΑΠΟΨΗ

Του Γ. ΟΥΝΤΡΑΚΗ
Οι παλιοί ναυτικοί λένε πως «όταν περνάς τη Σκύλλα και τη Χάρυβδη δεν αλλάζεις τιμονιέρη στο βαπόρι». Πολλές φορές, όμως, η Δημοκρατία και η ιστορική αναγκαιότητα ξεπερνούν τη θέλησή μας, την ανούσια αρχομανία και τον αυτισμό του λαϊκισμού.
Η Ελλάς βρίσκεται σε ένα σταυροδρόμι του πεπρωμένου της.
Οποιαδήποτε λύση κι αν προκύψει -μέσα κι έξω από τα τηλεοπτικά παράθυρα- πάντα οι τολμηρές φωνές σε αυτόν τον τόπο θα συντάσσονται με τον Ιωάννη Καποδίστρια που έλεγε ότι: «Δεν ζει ο άνθρωπος, ζει το έργο του, καρποφορεί, αν ο διοικητής είναι δίκαιος, αν το κράτος έχει συνείδηση, ευσπλαχνία, μέτρα σοφίας».
Εάν ρωτήσετε δέκα Ελληνες, εάν λειτουργεί κάτι σωστά σε αυτόν τον τόπο στον τομέα της υγείας, επί παραδείγματα, της παιδείας ή διοίκησης.
Η απάντηση που θα πάρετε θα είναι δυσβάστακτη.
Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω πόσο οι προσωρινές κυβερνήσεις συμβάλλουν στην εθνική εξέλιξη και εάν υπάρχει ρεαλιστικό και βιώσιμο σενάριο προσωρινού πρωθυπουργού σε αυτή την «επαχθή» εποχή.
Δεν ξέρω, επίσης, αν το γκροτέσκο θέαμα που παρακολουθούμε τις τελευταίες ημέρες έχει μια υποψία έστω κοινής λογικής ή εάν είναι μια παρόρμηση του εθνικού μας θυμικού.
Γύρω μου συναντώ πια ανθρώπους μόνο με αναπάντητα ερωτήματα δίχως εμπιστοσύνη στον εαυτό τους, στη συγκυρία, στο ιστορικό πεπρωμένο.
Εχουν μόνο ερωτήματα, ίσως γιατί από την οργή και τον πανικό έχουν χάσει το «εσωτερικό τους ταμείο».
Η αίσθησή μου είναι ότι ο τόπος δεν μπορεί να μείνει χωρίς έναν πυλώνα σταθερότητας.
Δεν μπορεί να «πλέει το καράβι στα 14 Μποφόρ με τηλεοπτικό κους – κους».
Οι υποχρεώσεις της χώρας είναι γιγάντιες και άρα γιγάντιο πρέπει να είναι και το κύρος των κυβερνώντων.
Η ελληνική πολιτική ζωή τα τελευταία χρόνια είχε κακούς σεναριογράφους των διαδρόμων?
Τώρα τη δωδεκάτη ώρα απαιτείται ευθύνη, διορατικότητα και αίσθηση της διεθνούς πραγματικότητας που μας περιβάλλει.
Η Ελλάς διαθέτει εθνικά αποθέματα που πρέπει ν? αξιοποιηθούν.