Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΑΡΙΔΑΚΗ
«Χανιά – Βενετία: Χθες και σήμερα» ο τίτλος των ενδιαφερουσών εκδηλώσεων που πραγματοποιούνται τις τελευταίες ημέρες στο Κέντρο Αρχιτεκτονικής της Μεσογείου (Κ.Α.Μ.) και συνδιοργανώνουν το Κέντρο Ιταλικής Γλώσσας «Galileo», με τον Δήμο Χανίων, την Κ.Ε.Π.ΠΕ.ΔΗ.Χ. – Κ.Α.Μ. και το «Marco Polo System».
Εκθέσεις φωτογραφίας με θέμα τη Βενετία και τα Χανιά, ντοκιμαντέρ, ομιλίες, βιβλία ιχνηλατούν και αποκαλύπτουν τις μακραίωνες γέφυρες πολιτισμού που συνδέουν τις δύο πόλεις.
Βλέποντας, ωστόσο, τη φροντισμένη Βενετία ο επισκέπτης δεν μπορεί παρά να αναλογιστεί τις πολλές χαμένες ευκαιρίες στον τόπο μας.
Δίπλα άλλωστε στον χώρο των εκδηλώσεων και της έκθεσης φωτογραφίας ρημάζουν, μέσα στην εγκατάλειψή τους, τα ενετικά Νεώρια, υπενθυμίζοντας στους διαβάτες πόσο διαφορετικά αξιολογούν το παρελθόν τους οι ευρωπαϊκές πόλεις σε σύγκριση με εμάς.
Η σχέση άλλωστε με το παρελθόν ήταν -και είναι- προβληματική στην Ελλάδα τώρα και πολλές δεκαετίες και αποτυπώνεται με διαύγεια στον τρόπο αντιμετώπισης της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Μια κληρονομιά, που, όταν δεν αγνοείται εντελώς, βυθισμένη στην απαξίωση είτε αντιμετωπίζεται μέσα από ένα προγονολατρικό πρίσμα ως φετίχ -αποτρέποντας κάθε γόνιμη σχέση μαζί της- είτε πωλείται «με το κιλό» στους ξένους επισκέπτες.
Σε κάθε περίπτωση, αυτό δεν μπορεί να κρύψει την ουσιαστική ένδειά μας. Μια φτώχεια που γιγαντώθηκε μέσα στο ξέφρενο κυνήγι του πλούτου και θάφτηκε στο βάθος της καλογυαλισμένης βιτρίνας των τελευταίων δεκαετιών (η οποία ράγισε τελευταία).
Γι’ αυτό και μόνο δευτερευόντως η ανέχεια αυτή έχει να κάνει με τα σημερινά θλιβερά οικονομικά δεδομένα.
Κυρίως αφορά στο ότι ξεχάσαμε πως ο πολιτισμός κάθε λαού σφραγίζει το ήθος του.
Την ταυτότητα και τον τρόπο ζωής του.
