Και πάνω στην τούρλα του Σαββάτου μας έφθασε και ο Ρέσλερ

Γράφει ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΛΕΣΣΑΣ
Προβληματισμός επικρατεί στους Ελληνες, σε σημείο να αναστατώνονται και να παθαίνουν σύγχυση, χάνοντας τον αυτοέλεγχο των πράξεών τους. Η κατάσταση έχει καταντήσει εξωφρενική. Οι διάφοροι αναλυτές κρίνουν τις κυβερνητικές αποφάσεις, αξιολογούν τις αποικιοκρατικές πιέσεις που επιβάλλουν οι τροϊκανοί στη χώρα, επικρίνουν, προβλέπουν τι θα συμβεί με αυτά που προτείνονται, άλλοτε δε δικαιώνονται και άλλοτε πέφτουν στο κενό. Οι πολιτικοί φλυαρούν ανούσια στις τηλεοράσεις και στα ραδιόφωνα κατά τρόπον, που κατάφεραν, νάχει φθάσει ο κόσμος σε σημείο παράκρουσης. Επιρρίπτουν τις ευθύνες στους πολίτες, διότι δεν πείθονται να ευαισθητοποιηθούν και να εφαρμόσουν τα νέα νομοθετικά μέτρα, για ν’ αντιμετωπίσουν την κρίση. Πιστεύουν ότι πολιτική είναι η τηλεόραση και ότι μπορούν να κυβερνήσουν απ’ τα «παράθυρα». Ομως ότι λένε σήμερα το αλλάζουν την επομένη. Οι ασυνέπειες δεν τιμωρούνται και δείχνουν να ανησυχούν για τον λαό, που έχει γονατίσει απ’ τα μέτρα. Κατάθλιψη, δε προκαλούν και οι αντιπαραθέσεις των πολιτικών στις μεταξύ  τους συζητήσεις με αποτέλεσμα να απαξιώνουν την πολιτική τους, αλλά και τους εαυτούς τους.
Μέρα με τη μέρα οι καταναλωτές επιβαρύνονται με την έκτακτη φορολογία. Τα πορτοφόλια αδειάζουν, η αγορά έχει παγώσει και η ζημιά, που έχουν όσοι κινούνται γύρω απ’ αυτήν, επεκτείνεται και στο Δημόσιο που δεν εισπράττει φόρους. Υπάρχει ο ελληνικός επιχειρηματικός κόσμος, αλλά και ξένοι παράγοντες που θέλουν να βοηθήσουν.
Ομως βλέπουν τους σκοπέλους της πολυνομίας, τα κινήματα του συνδικαλιστικού κατεστημένου και αποφεύγουν ν’ αναλάβουν ουσιαστικές πρωτοβουλίες για να στηριχθεί η εγχώρια βιομηχανία. Ποιος τρελός θα αγόραζε ακίνητη περιουσία, όταν είναι μαθηματικώς βέβαιο, ότι θα τη χάσει σε λίγα χρόνια με τα επιβαλλόμενα τέλη και τη φορολογία;
Μέχρι τώρα συντηρούμεθα με μάταιες ελπίδες. Καταναλώθηκαν ποια τα ψέματα και παρουσιάζεται η καθαρή αλήθεια. Μια χώρα, που διοικείται, με σπασμωδικές κινήσεις σαν από ερασιτέχνες που αποκτούν… και αποκτούν. Αλλιώς κοιμόμαστε το βράδυ και αλλιώς ξυπνάμε το πρωί.
Επικρατεί τρικυμία εν κρανίω, με τις μειώσεις μισθών, που επιτείνουν την εξαθλίωση και αποκαλύπτουν στον ορίζοντα την ύπαρξη των γυπαετών, που περιμένουν ν’ αρπάξουν ό,τι πολύτιμο έχουμε.
Οι φωστήρες της Ε.Ε. αργά κατάλαβαν ότι η κρίση στην Ελλάδα δεν είναι κρίση ελληνική, αλλά κρίση της Ευρώπης, λόγω αδυναμίας, άμεσης επέμβασης, να προλάβουν τη μόλυνση και στους ίδιους. Ακόμη αυτοσχεδιάζουν. Ακυρώνουν τις αποφάσεις της 21ης Ιουλίου, συγκαλούν έκτακτη Γιουροσύνοδο την 3η Οκτωβρίου για την 6η δόση και την αναβάλλουν για μερικές εβδομάδες, να κερδίσουν χρόνο. Να δουν τι σκοπεύουμε να κάνουμε γιατί κι εμείς δεν είμαστε σταθεροί στις υποχρεώσεις μας.
Από την 4η δόση το ’χουν διαπιστώσει αυτό και οι αποφάσεις που πήραν δείχνουν ότι το Μνημόνιο, το Μεσοπρόθεσμο και ο Εφαρμοστικός Νόμος είναι παρελθόν. Φαίνεται πως ερρίφθη ο κύβος για το «Plan B» της ελεγχόμενης «ακατονόμαστης» κατάστασης (δεν αναφέρω τη λέξη καθ’ όσον υποπίπτω στη χορεία των εχθρών της χώρας, κατά την άποψη του κ. Βενιζέλου).
Μήπως κουράστηκαν στην κυβέρνηση και δεν θέλουν να το παραδεχθούν; Αιχμές γι’ αυτό έκαναν οι Φαϊνάνσιαλ Τάιμς της Γερμανίας γράφοντας περί προθέσεως του κ. Παπανδρέου να παραιτηθεί, πράγμα που διεψεύσθη απ’ το Μ. Μαξίμου. Αλλά όπου υπάρχει καπνός υπάρχει και φωτιά. Το αποδεικνύουν και οι δηλώσεις κυβερνητικών που σκιαγραφούν μια κατάσταση απαισιοδοξίας. Για αναπόφευκτες πολιτικές εξελίξεις μίλησε τεθλιμμένος ο κ. Λοβέρδος. Ο κ. Πάγκαλος κατηγόρησε όσους τον ενοχοποιούν ως υπεύθυνο για την καθυστέρηση των συγχωνεύσεων. Η διαπίστωση του κ. Καστανίδη ότι «αν είναι να εξαθλιώσουμε τους Ελληνες το κάναμε και μόνοι μας χωρίς την πίεση των δανειστών μας» είναι ακραία θέση, που διερωτάται αν ο άνθρωπος είναι κυβερνητικός παράγων ή ανήκει κάπου αλλού. Κι έχουμε τον κ. Παπανδρέου να δηλώνει στους βουλευτές του ότι εκλογές θα γίνουν το 2013, εκτός κι αν προκύψει κάτι απρόοπτο!
Και μέσα σ’ όλα αυτά έρχεται ο αρχικαγκελάριος της Γερμανίας κ. Ρέσλερ, ο οποίος προειδοποιούσε τα περί αποπομπής μας απ’ την Ευρωζώνη κουβαλώντας εκτός από Γερμανούς επενδυτές και το μίνι «Σχέδιο Μάρσαλ» της Ευρώπης για την ανάπτυξη και πλάνο για την ελεγχόμενη «ακατονόμαστη» που θα δρομολογηθεί από ανεξάρτητη Αρχή που θα είναι ο ενδιάμεσος κρίκος μεταξύ Ελλάδος και πιστωτών της. Μπερδεμένα πράγματα. Εχουν θολώσει το πολιτικό σκηνικό της χώρας!