Κρητική παράδοση

Κύριε διευθυντά,
με θλίψη παρακολουθώ τώρα και χρόνια την κρητική παράδοση να εξαφανίζεται. Το τραγικό όμως είναι ότι έχουμε αλλάξει και τη γλώσσα μας. Οι νέοι μας όταν θέλουν να πουν κάτι το λένε αγγλικά και όχι μόνο. Αυτό όμως που ενοχλεί είναι οι ξένες επιγραφές στα μαγαζιά μας. Ποιος από εμάς μπορεί να καταλάβει τι γράφουν εάν δεν έχει μάθει μία ξένη γλώσσα; Νομίζω ότι η Πολιτεία, μα και ο κάθε Δήμος πρέπει να πάρουν πρωτοβουλίες και ν´ αρχίσουμε να θυμόμαστε πως είμαστε κρητικοί και όχι από άλλο κράτος.
Μα και η μουσική μας δεν είναι αυτή που ήτανε.
Πού έχει ακουστεί μέσα στην τιμημένη λύρα και το λαούτο, να υπάρχουν και άλλα όργανα; Οργανα εντελώς ξένα προς την κρητική μουσική.
Οι στολές που φορούσαν παλαιότερα οι κρητικοπούλες όταν χόρευαν, θυμάμαι πως την αποτελούσαν η μακριά φούστα, η κόκκινη φαρδιά τυλιχτή στη μέση τους ζώνη, το γιλέκο, το μαντίλι, τα φλουριά. Σήμερα δεν ξέρω γιατί τη φούστα τις περισσότερες φορές την έχει αντικαταστήσει το μακρύ παντελόνι το λευκό.
Μα και οι χοροί έχουν πάρει μια πιο ευρωπαϊκή νότα. Εμείς θέλουμε να ξαναγίνουμε κρητικοί, να έχουμε όλα τα έθιμά μας και καμία Ευρώπη να μη μας τ’ αλλάξει.
Σας ευχαριστώ
Αρολιθιανάκης Ανδρέας του Γεωργίου