Κύριε διευθυντά,
η μοναχή Θεοξένη, καθηγουμένη της Μονής Χρυσοπηγής, απαντώντας σε επιστολογράφο σας («Χ.Ν.» 30.8.2011, σ. 24) θεωρεί «συκοφαντίες» και «αναληθείς κατηγορίες» για τη Μονή αυτά που αναφέρονται στην επιστολή του («Χ.Ν.» 27.8.2011, σ. 27) σχετικά με τα όσα συμβαίνουν στην ευρύτερη περιοχή της Αγίας Κυριακής και του λόφου με τις αρχαιότητες, στα όρια των πρώην Κοινοτήτων Βαρυπέτρου και Περιβολίων. Επίσης, με την απάντησή της η ηγουμένη, εμφανίζει τη Μονή σαν τοποτηρητή, που έτσι κι αλλιώς θα «συνεχίσει το έργο της διαφύλαξης της περιοχής», ενεργώντας μάλιστα για τη θεσμοθέτηση ζωνών περιβαλλοντικής προστασίας και προειδοποιεί τον επιστολογράφο ότι «όποιος επιθυμεί την ´εκμετάλλευση´ της περιοχής θα βρεθεί αντιμέτωπος με τον νόμο», αφού οι «βοσκότοποι δόθηκαν από τη Διεύθυνση Γεωργίας για χρήση βοσκοτόπου σε κατ’ επάγγελμα βοσκούς και όχι για ´εκμετάλλευση´ από τους κληρονόμους τους».
Οπως φαίνεται από την παραπάνω απάντηση, η ηγουμένη θορυβήθηκε από τη δημοσιοποίηση στοιχείων από τον επιστολογράφο, καθόλου κολακευτικών για τη Μονή, που προέρχονται από πρόσφατα έγγραφα των τοπικών Αρχαιολογικών Υπηρεσιών (28ης Ε.Β.Α. και ΚΕ’ Ε.Π.Κ.Α.), προς το Υ.Π.Ε.Κ.Α., με γνωμοδοτήσεις για την περιοχή, και στα οποία αναφέρονται οι αυθαιρεσίες της Μονής στον αρχαιολογικό χώρο του Βαρυπέτρου και η σχετική μήνυση που της έχει υποβληθεί. Προσπαθεί δε η ηγουμένη, να δημιουργήσει την εντύπωση ότι όχι μόνο δεν συμβαίνουν αυτά που καταμαρτυρούν οι Υπηρεσίες, αλλά και να μας πείσει ότι η Μονή φροντίζει για την προστασία και την ανάδειξη του αρχαιολογικού χώρου, ο οποίος, πρέπει να σημειωθεί, είχε παραχωρηθεί ως βοσκότοπος από τις εκτάσεις του τέως Εφεδρικού Ταμείου Χανίων, κατά τη συμπληρωματική διανομή του 1965, στην πρώην Κοινότητα Βαρυπέτρου «προς κοινήν απάντων των κατοίκων αυτής χρήσιν», όπως αναφέρεται στο υπ’ αριθμ. 432627 παραχωρητήριο της Διευθύνσεως Εποικισμού του Υπουργείου Γεωργίας.
Κι ενώ η ηγουμένη υπενθυμίζει στον επιστολογράφο ότι οι «βοσκότοποι δόθηκαν από τη Διεύθυνση Γεωργίας για χρήση βοσκοτόπου σε κατ’ επάγγελμα βοσκούς», ξεχνά η ίδια ότι η αδελφότητα της Μονής έχει ανεγείρει το νέο της «πολυώροφο παλάτι» σε τμήμα του προαναφερθέντος βοσκότοπου, ο οποίος παρανόμως τεμαχίστηκε και μεταβιβάστηκε στη Μονή, από την πρώην Κοινότητα Βαρυπέτρου. Ξεχνά, επίσης, ότι για να συνταχθεί το σχετικό συμβόλαιο, στο οποίο και η ίδια παραστάθηκε ως μέλος τότε του Ηγουμενοσυμβουλίου, χρειάστηκε να «βαφτίσουν» «ΑΓΡΟΤΕΜΑΧΙΟ» το χερσολίβαδο (Βοσκότοπο), που ανέφερε το παραχωρητήριο. Για τα παραπάνω όμως και για όσα έχουν συμβεί με το αδιάθετο από την αρχική διανομή κληροτεμάχιο μέσα στο Καστέλλι, που χαρακτηριζόταν ως «αγρός» και είχε έκταση 41.500 τ.μ., το οποίο αντάλλαξε η Μονή με το Πνευματικό Κέντρο Χανίων και που στη συνέχεια το μεγάλωσαν προσαρτώντας του 20.773 τ.μ. από τον κοινοτικό βοσκότοπο, ώστε από «αγρός» να γίνει «Καστέλλι», χωρίς φυσικά να καταβληθεί το τίμημα της διαφοράς σε κανένα, θα αναφερθώ σε εκτενέστερο δημοσίευμά μου.
Σχετικά δε με την απειλή της ηγουμένης ότι «όποιος επιθυμεί την ´εκμετάλλευση´ της περιοχής θα βρεθεί αντιμέτωπος με τον νόμο» φαίνεται πως ξεχνά ότι εκτός από τις Αρχαιολογικές Υπηρεσίες υπάρχει Δασαρχείο, Πολεοδομία και εισαγγελέας, που θα αναγκαστούν να επισκεφτούν την περιοχή, τώρα που το θέμα θα πάρει δημοσιότητα κι έτσι θα μάθει λεπτομέρειες ακόμη και ο προκαθήμενος της Ορθοδοξίας για το αυθαίρετο που θεμελίωσε και για τους τίτλους της Μονής.
Οσο για το σπήλαιο – στάνη, δίπλα στον Αγιο Αντώνη, δεν νομίζω ότι η ηγουμένη θα πρέπει να ανησυχεί για την αλλοίωσή του, αλλά μήπως οι πιστοί προσκυνητές, που προσέρχονται στην περιοχή, προβληματίζονται με τη σκέψη ότι σ’ ένα τέτοιο σπήλαιο στη Βηθλεέμ, μια κρύα νύκτα του χειμώνα, γεννήθηκε ο ταπεινός Χριστός και σήμερα οι «αδελφές» Του μένουν σε «παλάτι πέντε αστέρων».
Ιωάννης Βασ. Μυλωνάκης,
διπλ. αγρονόμος – τοπογράφος,
μηχανικός Ε.Μ.Π.,
κάτοικος Βαρυπέτρου
