Το 1951 εξελέγη γενικός γραμματέας και μετά πρόεδρος της Νεολαίας της ΕΠΕΚ (Ν. Πλαστήρα), αλλά διαγράφηκε από το κόμμα επειδή αντιτάχθηκε στις θανατικές εκτελέσεις των Μπελογιάννη, Μπάτση, Καλούμενου, Αργυριάδη.
Το διάστημα 1964 – 1965, διετέλεσε γενικός διευθυντής του Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας (ΕΙΡ) και μέλος του Δ.Σ. του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου.
Κατά τη διάρκεια της θητείας του στο ΕΙΡ προώθησε την καθιέρωση της δημοτικής γλώσσας στο ραδιόφωνο και ίδρυσε τον πρώτο πειραματικό σταθμό τηλεόρασης στην Ελλάδα.
Τη νύχτα της 15ης Ιουλίου 1965 αντιτάχθηκε στο βασιλικό πραξικόπημα και μετέδωσε το μήνυμα καταγγελίας του Γεωργίου Παπανδρέου προς τον ελληνικό λαό.
Το 1966 συμμετείχε στη συντακτική επιτροπή των ´Νέων Δρόμων´, θεωρητικού οργάνου της κεντροαριστεράς.
Αμέσως μετά το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967 συμμετείχε σε αντιδικτατορικές πρωτοβουλίες. Ηταν ηγετικό στέλεχος της αντιδικτατορικής οργάνωσης ΕΚΔΑ (Εθνικό Κίνημα Δημοκρατικής Αντιστάσεως). Συνελήφθη και καταδικάστηκε από το Έκτακτο Στρατοδικείο. Αποφυλακίστηκε με την πρώτη μερική αμνηστία και συνέχισε τη δράση του. Εκτοπίστηκε δύο φορές. Συνελήφθη άλλες δύο από την ΕΣΑ και μπήκε σε αυστηρή απομόνωση.
Υπήρξε μέλος της Εταιρείας Μελέτης Ελληνικών Προβλημάτων (ΕΜΕΠ), που διέλυσε η δικτατορία. Επίσης υπήρξε μέλος της εκδοτικής ομάδας των ´Νέων Κειμένων´.
ΜεταπολIτευση
Το 1974 διετέλεσε μέλος του Δ.Σ. της Τραπέζης Ελλάδος.
Την περίοδο 1976 – 1977, ήταν μέλος του Συμβουλίου Επιμορφώσεως Δημοσίων Υπαλλήλων (ΣΕΔΥ). Το 1976 υπήρξε γενικός γραμματέας της Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ για την Εθνική Ακεραιότητα και Επιβίωση.
Το 1977 εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής με το ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ στην Α’ Αθηνών, ενώ πρωτοεξελέγη και μέλος της Κ.Ε. του Κινήματος.
Το 1979 ήταν μέλος του Κέντρου Μελετών Διαφώτισης (ΚΕΜΕΔΙΑ) του ΠΑΣΟΚ.
Υπήρξε ένας από τους 24 βουλευτές, οι οποίοι διετέλεσαν ευρωβουλευτές χωρίς να έχουν εκλεγεί, το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε από την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ (1/1/1981) έως τη διενέργεια των πρώτων εκλογών για την ανάδειξη των Ελλήνων ευρωβουλευτών (18/10/1981).
Ανέλαβε κυβερνητικό αξίωμα για πρώτη φορά το 1981, αμέσως μετά τον σχηματισμό της πρώτης κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ ως υπουργός Βιομηχανίας και Ενέργειας και έκτοτε συμμετείχε σταθερά στις περισσότερες κυβερνήσεις του Ανδρέα Παπανδρέου.
Το 1984 παραιτήθηκε από υπουργός Άνευ Χαρτοφυλακίου, αρμόδιος για τα ραδιοτηλεοπτικά, επειδή διαφώνησε για θέματα της αρμοδιότητάς του.
Έχει διατελέσει κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ το 1989, αλλά και το 1990 στη Βουλή που προέκυψε από τις εκλογές της 8ης Απριλίου.
Στις 24 Σεπτεμβρίου 1990, στο 2ο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, επανεξελέγη μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος, ενώ την 1η Νοεμβρίου εξελέγη τακτικό μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου του Κινήματος με 62 ψήφους.
ΘεμελιωτHς του Α.Σ.Ε.Π.
Στις 17 Απριλίου 1994, στο τρίτο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, επανεξελέγη μέλος της Κεντρικής Επιτροπής. Στις 12 Δεκεμβρίου 1994, παραιτήθηκε από το αξίωμα του υπουρού Προεδρίας, διαμαρτυρόμενος για τη συνεχή υπονόμευση που εδέχετο -και από σημαντικό αριθμό στελεχών του ΠΑΣΟΚ- ο εκσυγχρονιστικός – αξιοκρατικός νόμος για τις προσλήψεις στο Δημόσιο που προσπαθούσε να καθιερώσει κατά τη διάρκεια της θητείας του. Παρέμεινε στη θέση του υπουργού Προεδρίας μέχρι την 28η Δεκεμβρίου, οπότε ορκίστηκε ο αντικαταστάτης του Ιωάννης Ποττάκης.
Στις 8 Φεβρουαρίου 1995 ορίστηκε υπουργός Δικαιοσύνης -ορκίστηκε δύο ημέρες αργότερα- αντικαθιστώντας τον Γ. Κουβελάκη, ο οποίος παραιτήθηκε καταγγέλλοντας κέντρα παραεξουσίας που αναιρούν το κυβερνητικό έργο. Στις 30 Ιουνίου 1996, στο 4ο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ επανεξελέγη μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του Κινήματος.
Διετέλεσε:
• Υπουργός Βιομηχανίας και Ενέργειας (20/10/1981 – 5/7/1982).
• Υπουργός Άνευ Χαρτοφυλακίου (Ραδιοτηλεοπτικά) (17/1/1984 – 2/7/1984).
• Υπουργός Βιομηχανίας Ενέργειας και Τεχνολογίας (31/10/1986 – 18/11/1988).
• Υπουργός Βιομηχανίας Ενέργειας και Τεχνολογίας (18/11/1988 – 18/6/1989).
• Υπουργός Προεδρίας (17/3/1989 – 18/6/1989).
• Υπουργός Βιομηχανίας Ενέργειας και Τεχνολογίας (18/6/1989 – 2/7/1989).
• Υπουργός Προεδρίας (18/6/1989 – 2/7/1989).
• Υπουργός Βιομηχανίας (23/11/1989 – 13/2/1990).
• Υπουργός Προεδρίας (13/10/1993 – 8/7/1994).
• Υπουργός Προεδρίας (8/7/1994 – 28/12/1994).
• Υπουργός Δικαιοσύνης (8/2/1995 – 15/9/1995).
• Υπουργός Βιομηχανίας (15/9/1995 – 22/1/1996).
• Υπουργός Υγείας και Πρόνοιας (22/1/1996 – 25/9/1996).
