Μερικές φορές ο θάνατος δεν είναι το τέλος? αλλά ίσως μια νέα αρχή?
(2008 ΕΓΧ 130?)
Μουσική
Σκην.: Γιοτζίρο Τακίτα Μουσ.: Τζόε Χισάσι ΗΘ.: Μασαχίρο Μοτόκι, Γιαμαζάκι Τσουτόμου, Ριόκο Χιροσούε
Ο μουσικός Ντάγκο Κογιαμπάσι, μένει άνεργος και αποφασίζει να μετακομίσει στη γενέτειρα. Εκεί, απαντώντας σε μια αγγελία της τοπικής εφημερίδας -δεσμεύεται χωρίς να το γνωρίζει από την αρχή και κρυφά από τη γυναίκα του- να προετοιμάζει τους νεκρούς για την «αναχώρησή» τους πριν την καύση. Όταν η γυναίκα του ανακαλύπτει το μυστικό, ο Ντάγκο μπαίνει σε δίλημμα και πρέπει να επιλέξει…
Κομψοτέχνημα από την Ιαπωνία φορτωμένο με το ξενόγλωσσο όσκαρ του 2008. Καλοδουλεμένο, πολυεπίπεδο σενάριο που, παρά το «βάρος» του θέματός του, συμφιλιώνει λυτρωτικά το θεατή προς το αποτέλεσμα, με ρυθμό που δεν επιτρέπει χρονοτριβές στη σκηνοθετική ακολουθία, με αρτιότατη αισθητική, με υποδειγματικές ερμηνείες και ουράνια θεσπέσια μουσική, η ταινία του Τακίτα, αποτελεί το διαβατήριο θέασης για μια από τις καλύτερες και ουσιαστικότερες ταινίες της τελευταίας δεκαετίας… μην τη χάσετε…