» Πάνω από 2.500 παιδιά έχουν περάσει από τους φιλόξενους χώρους της
Περίπου 2.500 παιδιά έχουν περάσει από τους φιλόξενους χώρους της ΕΛΕΠΑΠ στα Χανιά, η οποία συµπληρώνει 45 χρόνια από την ίδρυσή της και το γιορτάζει σήµερα µε µια σειρά εκδηλώσεις στο χώρο του Μεγάλου Αρσεναλιού στο ενετικό λιµάνι.
∆εκάδες σύγχρονες θεραπείες εφαρµόζονται από το εξειδικευµένο προσωπικό της και αναπτύσσονται δραστηριότητες τεράστιας σηµασίας για την τοπική και όχι κοινωνία αναπτύσσονται στα χρόνια λειτουργίας της.
ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΚΑΙ Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ
«Η ΕΛΕΠΑΠ στα Χανιά, γεννήθηκε από την ανάγκη γονέων να προσφέρουν κάτι παραπάνω στα παιδιά τους που είχαν εγκεφαλική παράλυση, σε πρόωρα βρέφη, σε παιδιά που γεννήθηκαν µε δυστοκία ή είχαν άλλα προβλήµατα. Θεώρησαν ότι κάτι πρέπει να κάνουν παραπάνω και βρέθηκαν και θεραπευτές και γιατροί που ενίσχυσαν την προσπάθεια τους, ξεκινώντας από ένα µικρό χώρο για τις βασικές θεραπείες (φυσικοθεραπεία, εργοθεραπεία και λογοθεραπεία)» λέει στα “Χ.ν.” η κ. Βούλα Ορφανουδάκη, πρόεδρος της ∆ιοικούσας Επιτροπής του τοπικού παραρτήµατος.
Με την περαιτέρω ανάπτυξη των νευροεπιστηµών και την “πρώιµη παρέµβαση” , η ΕΛΕΠΑΠ Χανίων εξελίχθηκε σε κέντρο αποκατάστασης για κινητικές αναπηρίες και εγκεφαλικές παραλύσεις, πρόσφερε φυσιοθεραπεία σε πιο εξελιγµένη µορφή και σε καλύτερους χώρους µε περισσότερο προσωπικό. «Ξεφύγαµε από το επίπεδο της φιλοξενίας και της “φύλαξης” και πήγαµε αρκετά βήµατα παραπάνω. Πριν από 15 χρόνια εξελίχθηκε το κέντρο διηµέρευσης – µια καινοτοµία της ΕΛΕΠΑΠ – στο οποίο παιδιά από την ηλικία των 8 µηνών έως 7 ετών δέχονται καθηµερινές παρεµβάσεις και εκπαίδευση για να ενταχθούν καλύτερα στο κοινωνικό σύνολο . Το 80% των παιδιών µας πλέον εντάσσονται στα τυπικά σχολεία, µε µια παράλληλη στήριξη, και όχι µόνο στα ειδικά όπως γίνονταν στο παρελθόν» εξηγεί η κ. Ορφανουδάκη.
Το τοπικό παράρτηµα, µε εξειδικευµένο ανθρώπινο δυναµικό παρέχει µια ολοκληρωµένη παροχή υπηρεσιών γύρω από το παιδί µε αναπηρία και νευροαναπτυξιακές διαταραχές. « Εξελίχθηκε το κέντρο πρώιµης παρέµβασης και οι νευροεπιστήµες έδειξαν πως όσο πιο νωρίς ξεκινάς να δουλεύεις ένα παιδί τόσο καλύτερα είναι τα αποτελέσµατα . Ο εγκέφαλος σε αυτές τις ηλικίες µπορεί να ξεπεράσει τις προβληµατικές περιοχές , να αναδειχθούν άλλες και να πάρουν ένα µέρος αυτών των λειτουργιών, να έχεις δηλαδή αποτελέσµατα που ούτε και εµείς δεν πιστεύαµε στην αρχή. Όσο πιο µικρά είναι τα παιδιά που δουλεύονται τόσο από εκπαιδευτική, θεραπευτική, ψυχολογική άποψη τόσο καλύτερα είναι τα αποτελέσµατα. Εκτός από τα παιδιά της “πρώιµης παρέµβασης”, υπάρχει και το τµήµα βρεφών που εξελίχθηκε τα τελευταία χρόνια και παίρνοµε τα παιδιά από τη στιγµή που βγαίνουν από το Νοσοκοµείο και τα συνοδεύουµε µέχρι την ηλικία των 16 ετών, πηγαίνοντας τα εκεί «που δεν µπορούν…» όπως λέει ο Νίκος Καζαντζάκης » είναι τα λόγια της προέδρου της διοικούσας.
Όµως οι στόχοι δεν σταµατάνε εδώ καθώς επιζητείται η περαιτέρω βελτίωση και επέκταση των κτηριακών εγκαταστάσεων και ο εµπλουτισµός των θεραπευτικών προγραµµάτων, για την εξυπηρέτηση των παιδιών χωρίς καµία καθυστέρηση.
ΣΤΗΡΙΞΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΟΠΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
Θέτουµε στην κ. Ορφανουδάκη τις µεγάλες δυσκολίες που αντιµετώπισε η ΕΛΕΠΑΠ στην αρχή της οικονοµικής κρίσης 2011-2014 όταν και οι πληρωµές από τα ασφαλιστικά ταµεία είχαν “παγώσει” φέρνοντας και το τοπικό παράρτηµα σε δεινή θέση. «Ευτυχώς ο ΕΟΠΥΥ έχει γίνει πιο συνεπής στις αποζηµιώσεις, η ροή πληρωµών δεν είναι η ιδανική πάντα, αλλά σίγουρα δεν έχει σχέση µε την εποχή εκείνη. Μας καλύπτει τα 2/3 των εξόδων µας. Το υπόλοιπο καλύπτετε χάρις στην στήριξη της τοπικής κοινωνίας. Είµαστε ευγνώµονες γιατί ζούµε στα Χανιά και η κοινωνία µας συµπαραστέκεται. Ότι δεν έχουµε το βρίσκουµε από µέσο πολίτη! Υπάρχει µεγάλη στήριξη για την ΕΛΕΠΑΠ γιατί ο κόσµος γνωρίζει το έργο που προσφέρει, έχει γνώση του τι γίνεται στις εγκαταστάσεις µας και είναι αληθινά δίπλα µας» καταλήγει.
Μ. Ηadders µια ξεχωριστή παρουσία!
Στη σηµερινή ηµερίδα για τα 45 χρόνια της ΕΛΕΠΑΠ θα βρίσκεται η καθηγήτρια κα Mijna Hadders-Algra που θα µιλήσει µε θέµα την “ Πρώιµη Ανίχνευση Νευροαναπτυξιακών Νευροαναπτυξιακών: δυνατότητες και προκλήσεις”.
«∆εν είναι ένα τυχαίο πρόσωπο καθώς και η ίδια είναι άτοµο µε αναπηρία, και από τα 16 της κινείται σε αναπηρικό αµαξίδιο. Είναι ένα πολύ θετικός άνθρωπος, µια λαµπρή επιστήµονας, που έχει πάντα ένα πλατύ χαµόγελο για τους συνανθρώπου της, που µας δίνει το θετικό, το αισιόδοξο έναυσµα για το πως βλέπουµε εµείς ως τυπικοί τους ανθρώπους µε αναπηρίες, καθώς όλοι µπορούµε να βρεθούµε στη θέση τους» υπογραµµίζει η κ. Ορφανουδάκη.
