«Λιτότητα κι υπομονή» γροικώ τριάντα χρόνια
κι ακόμη περισσότερα, «μα θα περάσ? η κρίση»
κι απός θα ζήσομε καλά, εμείς, παιδιά κι εγγόνια
καθ? ότι, μην ξεχνούμενε, «ανήκομεν στη Δύση»
Κατόπιν ήρθεν «αλλαγή» ελπίδες να σκορπίσει,
μα ?σκόνταψε μεσόσπεζα κι αλλάξανε τη ρότα
κι άκουσα πάλι «υπομονή, μα θα περάσ? η κρίση»
και «φως στο τούνελ», δηλαδή τα ίδια σαν και πρώτα.
Πέρασε «συγκυβέρνηση», «κυβέρνηση Ζολώτα»,
ήρθενε μια «γκαντέμικη», που εποχή θ? αφήσει,
ύστερας «εκσυγχρονισμός», δίχως ν? αλλάξει η ρότα
κι άκουγα πάλι: «υπομονή, μα θα περάσ? η κρίση».
Με το «σεμνά και ταπεινά» ελπίσαμενε πάλι,
το κράτος ο Καραμανλής πως θ? «ανασυγκροτήσει»,
μα ?νιωσα απογοήτεψη, ακόμη πλια μεγάλη,
σαν άκουσα: «υπομονή, μα θα περάσ? η κρίση».
«Λιτότητα κι υπομονή» τριάντα τόσα χρόνια,
εκάναμεν οι πλια πολλοί, στο σπίτι, στη δουλειά μας
και σήμερ? όχι μόνο εμείς, μα και παιδιά κι εγγόνια,
μαθαίνω πως ? χρωστούμενε τα «μαλλιοκέφαλά μας».
Μαθαίνω πως «Επίτροποι Κοινοτικοί» επλακώσα
και κάνουν «επιτήρηση» εις την οικονομία,
γροικώ για «δείχτες ψεύτικους», «ελλείμματα» καμπόσα
και με… καταδικάζουνε γι? «αναξιοπιστία».
«Στενή παρακολούθηση» μου κάνουν «μήνα-μήνα»,
«ρυθμίζουνε» ζητήματα και θέματα μεγάλα,
και μέσα σ? ένα «φιλικό» και «πρώτης τάξης» κλίμα
μου λεν αν δεν συμμορφωθώ, θα μου «ρυθμίσουν» κι άλλα.
Μου λένε για «κατάρρευση», για «βούλιαγμα», για «χρέη»,
για «μαύρη τρύπα», «φτώχεψη», «πλήρη χρεωκοπία»,
«μεγάλους τόκους δανεισμού» κι αν με δανείσουν λέει
κι ελληνικά ομόλογα, που ?χουν μικρήν αξία.
Με συχνοφοβερίζουνε με πρόστιμα μεγάλα,
που και το δισεγγόνι μου θα φτάξει να πλερώνει
και λεν αν δεν μου πάρουνε «πρόσθετα μέτρα» κι άλλα
μπορεί και να με… διώξουνε από την «Ευρωζώνη».
Δέκατο μέλος στην ΕΟΚ εμπήκεν η Ελλάδα
και μέσα στσ? εικοσιεφτά εδά ? ναι τελευταία,
γιατ? όσοι κυβερνήσανε τα κάμανε «μπουγάδα»
κι εσβήσασί μου τ? όνειρο «για μιαν Ελλάδα νέα».
Όμως, δεν πρέπει να ξεχνούν, οι γι άλλοι Ευρωπαίοι,
πως εις τη χώρα τούτηνέ πολιτισμό χρωστούνε
κι οι Γερμανοί πως μένουνε τση κατοχής τα χρέη
κι ώσπου να τα ξοφλήσουνε θα πρέπει να σιωπούνε.
Γιώργης Λέκκας
