ΕΝΤΟΣ ΕΚΤΟΣ ΚΑΙ ΕΠΙ Τ´ ΑΥΤΑ

Τελικά τι είναι και τι θεωρείται ´μαγκιά´ για τον Nεοέλληνα; Αν κρίνουμε από την  καθημερινότητά μας στους δρόμους αποτελεί… σπουδαίο κατόρθωμα για έναν μεγάλο αριθμό εφήβων και νεολαίων μας να κυκλοφορούν με τη μια ρόδα του δικύκλου τους στον ουρανό και την εξάτμιση ´τρυπημένη´ για να κάνει… καλύτερο(!) θόρυβο ή το μαρσάρισμα και τα οκτάρια με το αυτοκίνητο σε κεντρικούς δρόμους, αλλά και σε συνοικιακά δρομάκια.
Ενα είδος ´καταξίωσης´, εντυπωσιασμού (ποιων άραγε;), αλλά κυρίως διαφοροποίησης από τους υπολοίπους. Στην πραγματικότητα… τζάμπα μαγκιές που μπορεί να στοιχίσουν ακριβά στον επίδοξο κασκαντέρ, αλλά και σε αυτούς που κυκλοφορούν δίπλα του, στα πεζοδρόμια, στον δρόμο, στη γειτονιά.
Την ίδια στιγμή, οι διακηρύξεις για ενίσχυση της κυκλοφοριακής αγωγής εξαντλήθηκαν στη δημιουργία ´κυκλοφοριακών πάρκων´ σε διάφορα σημεία της χώρας, ελάχιστα εκ των οποίων εκπληρώνουν τον σκοπό τους. Το μάθημα της κυκλοφοριακής αγωγής ακόμα να μπει στις σχολικές αίθουσες, η εκμάθηση από τις νηπιακές ακόμα ηλικίες του πώς κινούμαστε, πώς οδηγούμε, τι πρέπει να προσέχουμε στον δρόμο αποδεικνύεται πολυτέλεια για το ´σύγχρονο´ ελληνικό κράτος, οι όποιες προσπάθειες εκπαιδευτικών και σχετικών Φορέων είναι αποσπασματικές και δεν έχουν συνέχεια. Εκεί που σίγουρα υπάρχει συνέχεια είναι στα τραγικά δυστυχήματα με ανυπολόγιστο κόστος. Εκεί που η χώρα μας συνεχίζει να κρατά τα θλιβερά σκήπτρα και που, δυστυχώς, όπως όλα δείχνουν, θα συνεχίζει να κρατά για πολλά χρόνια ακόμα.