Μπορεί ένα τοπικό αναψυκτικό να αναμετρηθεί με τα πολυδιαφημισμένα προϊόντα των πολυεθνικών; Μπορεί να ταξιδέψει σε ξένες αγορές και να βρει θέση στα ράφια των καταστημάτων και στο τραπέζι του Γερμανού, του Αυστραλού ή ακόμα και του Κύπριου καταναλωτή; Την απάντηση δίνει η χανιώτικη εταιρεία αναψυκτικών ´Τεμένια´, που πρόσφατα πραγματοποίησε το πρώτο της άνοιγμα στη μακρινή Αυστραλία, δίνοντας την ευκαιρία στους κατοίκους της Μελβούρνης να πάρουν μια γεύση από τη δροσιά της Κρήτης!
«Την τελευταία 15ετία έχουμε κάνει αρκετή προσπάθεια στο κομμάτι των εξαγωγών συμμετέχοντας σε διεθνείς εκθέσεις στη Θεσσαλονίκη και την Αθήνα, σε εκθέσεις του εξωτερικού και φυσικά σε τοπικές εκθέσεις σε Χανιά και Ηράκλειο», εξήγησε, μιλώντας στα ´Χ.Ν.´, ο διευθυντής πωλήσεων στην εταιρεία Αναψυκτικά ´Τεμένια´, Γιάννης Γαροφαλάκης και πρόσθεσε: «Στην προσπάθεια αυτή για περαιτέρω ανάπτυξη βρήκαμε ανταπόκριση πρόσφατα και από την Αυστραλία όπου κάναμε το πρώτο κοντέινερ εξαγωγή και πριν από 1,5 μήνα το παρέλαβαν».
Η απόσταση ανάμεσα στα Χανιά και τη Μελβούρνη γεφυρώθηκε χάρη σε δύο Ελληνες ομογενείς που γνώριζαν το προϊόν από πριν: «Η ποσότητα είναι ακόμα μικρή, αλλά σου δίνει προοπτική, γιατί η Μελβούρνη έχει σχεδόν, μαζί με τη δεύτερη και τρίτη γενιά, πάνω από 500.000 Ελληνες και από ό,τι μου λένε στηρίζουν πολύ τα ελληνικά προϊόντα, κάτι που ελπίζουμε να γίνει και σε εμάς», σημείωσε ο κ. Γαροφαλάκης και συμπλήρωσε ότι παράλληλα η εταιρεία πραγματοποίησε πρόσφατα εξαγωγές στην Αυστρία, αλλά και τη Γερμανία, που κατά καιρούς τα ´Τεμένια´ δίνουν το ´παρών´ εδώ και κάποια χρόνια.
ΕΝΑ ΔΥΣΚΟΛΟ ΕΓΧΕΙΡΗΜΑ
Κι αν οι εξαγωγές φαντάζουν για πολλές ελληνικές εταιρείες ως μονόδρομος καθώς πλέον η εγχώρια αγορά βουλιάζει στην ύφεση, το εγχείρημα κάθε άλλο παρά εύκολο μπορεί να χαρακτηριστεί. «Τα πράγματα στις εξαγωγές δεν είναι εύκολα. Οι εισαγωγείς των ελληνικών προϊόντων έχουν πολλές απαιτήσεις. Πιέζουν για παράδειγμα στο κομμάτι των τιμών, ενώ μια απαίτηση που έχουν συνήθως είναι να υποστηρίξουμε το προϊόν διαφημιστικά κ.λπ., κάτι που είναι δύσκολο στο εξωτερικό», επεσήμανε ο κ. Γαροφαλάκης και πρόσθεσε: «Επίσης, για να εδραιωθεί στην κατηγορία τη δικιά μας κάποιος, για παράδειγμα στη Γερμανία, θα πρέπει να έχει άλλου είδους πιστοποιητικά, να πληρώνει φόρο ανακύκλωσης κ.λπ., που για μια επιχείρηση με μικρή εξαγωγική δραστηριότητα είναι δύσκολο. Από την άλλη, το ελληνικό κράτος δεν βοηθά σε πολλά. Λόγου χάρη με την Αυστραλία, ενώ ήταν έτοιμη η παραγγελία καθυστερήσαμε τουλάχιστον 2 μήνες την εξαγωγή γιατί δεν μπορούσαμε να βρούμε ποιες είναι οι προϋποθέσεις που ζητάνε το Τελωνείο, το Χημείο της Αυστραλίας και άλλες Υπηρεσίες. Ρωτήσαμε το Επιμελητήριο, δεν ήταν αρμοδιότητά του, απευθυνθήκαμε στον Σύνδεσμο Εξαγωγέων Κρήτης, μας είπαν ότι θα ρωτούσαν τα Προξενεία. Στείλαμε e-mail στο προξενείο της Μελβούρνης, δεν πήραμε καμία απάντηση. Τελικά μάθαμε από φίλους που κάναν εξαγωγές, αλλά αυτός δεν είναι ο σωστός επιχειρηματικός τρόπος».
´ΑΤΟΥ´ Η ΠΟΙΟΤΗΤΑ
Παρά όμως τα γραφειοκρατικά εμπόδια, αλλά και τον σκληρό ανταγωνισμό με τις πολυεθνικές εταιρείες, που θυμίζει τη μάχη μεταξύ Γολιάθ και Δαβίδ, τα τοπικά προϊόντα παρουσιάζουν ένα σημαντικό πλεονέκτημα που είναι ικανό να τους προσφέρει μια θέση στην αγορά. Κι αυτό δεν είναι άλλο από την ποιότητά τους. «Τα μηνύματα που λαμβάνουμε είναι ότι το προϊόν αρέσει. Ο λόγος είναι ότι τα αναψυκτικά που παράγουμε παρασκευάζονται με φυσικά υλικά (ζάχαρη, χυμό, φυσικά αιθέρια έλαια φρούτων κ.ά.) και δεν είναι όπως αυτά που πίνουν εκεί και τα οποία είναι 100% χημικά. Αυτό θα λέγαμε ότι είναι και το συγκριτικό πλεονέκτημα των κρητικών προϊόντων, τουλάχιστον στα τρόφιμα και τα ποτά», επεσήμανε σχετικά ο κ. Γαροφαλάκης.
