Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024

Πρωταθλήτρια στον… αλτρουισμό!

Τις καλύτερες στιγμές της ιστορίας του διανύει το χανιώτικο ποδόσφαιρο καθώς στην επόμενη σεζόν θα έχει για πρώτη φορά εκπροσώπηση και στις τρεις εθνικές κατηγορίες καθώς και στην Α´ Εθνική γυναικών.
Νομίζουμε λοιπόν ότι είναι η κατάλληλη στιγμή να αναφερθούμε σε μία ομάδα που μπορεί να μην υπάρχει πια, όμως πάντα έβαζε πιο ψηλά το συμφέρον του ντόπιου ποδοσφαίρου από το δικό της και για τον λόγο αυτό ´θυσιάστηκε´ δύο φορές στα μέσα των δεκαετιών του ?60 και του ?80. Ο λόγος για τον ΑΠΣ Ατλαντίς και ειδικά σήμερα θα αναφερθούμε στη νεότερη ιστορία της και την επανίδρυσή της το 1978 για να αποτελέσει συνέχεια του συλλόγου που το καλοκαίρι του 1965 έδωσε το καταστατικό του για να δημιουργηθεί η Αθλητική Ενωση Χανίων -μετέπειτα ΑΟΧ.
Ο Στέλιος Κουβαριτάκης ήταν από τους πρώτους που στελέχωσαν την Ατλαντίδα στην επανίδρυσή της μαζί με ανθρώπους που είχαν περάσει ως παίκτες ή παράγοντες από το πρώτο σωματείο. Οπως οι Προκόπης Προκοπάκης (ανέλαβε πρόεδρος μετά τις αρχαιρεσίες που έγιναν στις αρχές Απριλίου του 1979), Ιούλιος Ζακυνθινάκης (γεν. γραμματέας), Βλάσσης Καλαϊτζάκης, Τάκης Κελαϊδής, Ιάκωβος Δαρμαράκης, Μεσσαριτάκης Μανόλης, Γιακουμογιαννάκης Στέλιος, Μπικουβαράκης Σταύρος κ.ά.. Από τα ´Χανιώτικα νέα´ της 6ης Απριλίου 1979 μεταφέρουμε τα υπόλοιπα ονόματα του αρχικού Δ.Σ.: Σκαράκης Κώστας, Λεβάκης Ιωάννης, Τσακιράκης Γιώργος, Μαλανδράκης Ανδρέας, Σουβλάκης Γιώργος, Κουτσάκης Ανδρέας, Τσουβαλάκης Ιωάννης, Μαρκαντωνάκης Γεώργιος με αναπληρωματικούς Τζεϊράνη Παντελή, Τουρνά Μιχάλη, Κατσουλάκη Βαγγέλη και εξελεγκτική επιτροπή τους: Μιχελάκη Ανδρέα, Μαρινάκη Νικ. και Βακαλουνάκη Μιχ..
Οσο για τη στελέχωση του νεοσύστατου συλλόγου αυτή την ανέλαβε κυρίως ο Μιχάλης Σκευάκης. Ως γυμναστής στο γειτονικό με τη νέα Λέσχη της Ατλαντίδας (που υπάρχει ακόμα εγκαταλελειμμένη στην οδό Παλαμά 5) 2ο Γυμνάσιο Χανίων μάζευε οποίο παιδί έδειχνε να έχει ταλέντο ή απλά αγάπη για το άθλημα και πράγματι κατάφερε να φτιάξει ένα αρκετά ισχυρό σύνολο που μέσα σε δύο χρόνια με ισάριθμες ανόδους επέστρεψε άμεσα στη φυσική της θέση, δηλαδή την Α´ κατηγορία.
Τα δύο αυτά πρώτα χρόνια που συνοδεύτηκαν με αντίστοιχους τίλους σε Γ´ και Β´, προπονητής ήταν ο Βαγγέλης Σωτηρόπουλος. Οποτε υπήρχε ανάγκη υπερασπιζόταν και τα δοκάρια όπως και στο συγκεκριμένο παιχνίδι της φωτογραφίας καθώς τότε είχε τραυματιστεί ο βασικός τερματοφύλακας Καντιδάκης. Αλλοι προπονητές που πέρασαν την πρώτη πενταετία από τον πάγκο ήταν οι Θανάσης Ζησάκης, Γιάννης Δημάκης και Μιχάλης Μαλαξιανάκης.
Ενας από τους πρώτους που φόρεσαν τη φανέλα ήταν ο Κώστας Δαρμαράκης. Σπουδαίος γκολτζής στον οποίο… μίλησαν τα γονίδια καθώς και ο πατέρας του Ιάκωβος υπήρξε ποδοσφαιριστής της παλιάς Ατλαντίδας. Ηταν φοιτητής στο ΕΜΠ και έκανε προπονήσεις με τον Αρη Σούδας όταν τον εντόπισε ο Μ. Σκευάκης και τον έφερε στα… ´γατάκια´. Εκεί έμεινε μία πενταετία για να συνεχίσει σε Πλατανιά (1983-84 έως 1986-87 και μάλιστα την τελευταία χρονιά αναδείχθηκε 1ος σκόρερ στην Α´ κατηγορία με 21 τέρματα), ΑΟ Χανιά (1987-88), Θησέα (1988-89 έως 1991-92), Πλατανιά (επέστρεψε για μία σεζόν) και να κλείσει την καριέρα του σε Πανακρωτηριακό και ΕΘΚ. Μάλιστα εκεί στο Ακρωτήρι, με αντίπαλο τη Θύελλα έζησε πολύ έντονες στιγμές καθώς άφησαν εποχή οι κόντρες της με την Ατλαντίδα. Αν και ειδικά στη Β´ κατηγορία το 1979-80 ήταν οι αγώνες με τον Απόλλωνα, που συνοδεύτηκαν από παρατράγουδα και κυρίως στον α´ γύρο στο Εθνικό Στάδιο Χανίων: «όταν μας κυνήγαγαν 30 άτομα» όπως θυμάται ο Κ. Δαρμαράκης. Για την ιστορία η Ατλαντίδα νίκησε 2-1 όσο και το σκορ στις… ανακοινώσεις διαμαρτυρίας των δύο ομάδων που δημοσιεύτηκαν εκείνο τον Δεκέμβριο του 1979 στα ´Χανιώτικα Νέα´! Αντίθετα στον αγώνα του β´ γύρου στις αρχές Μαρτίου στις Μουρνιές, οι σχέσεις των δύο ομάδων είχαν αποκατασταθεί. Αλλωστε στις πρώτες συναντήσεις τους ένα χρόνο πριν στη Γ´ οι δύο νεανικές ομάδες που είχαν μόλις επανιδρυθεί, διαφήμισαν το ποδόσφαιρο με την Ατλαντίδα να επικρατεί τον Μάϊο 3-1 (Μπασιάς 2 γκολ, Προκοπάκης 1 με τον Κατσαφράκη να χάνει πέναλτι) και τον Ιούνιο εκτός 2-1 (Μπασιάς, Κουλιεράκης) και να εξασφαλίζει τον τίτλο. Μαζί της ανέβηκε στην Β´ τόσο ο Απόλλωνας αλλά και σχεδόν όσες ομάδες ολοκλήρωσαν το πρωτάθλημα εκείνη τη σεζόν (Ικαρος Ταυρωνίτη, Τιτάν). Αντίθετα στη Β´ το εισιτήριο της ανόδου ήταν μονάχα ένα και για τον λόγο αυτό η μάχη κράτησε μέχρι το φινάλε με κύριο αντίπαλο τη Θύελλα την οποία νίκησε η Ατλαντίδα 1-0 εντός (Τετάρτη 30 Ιανουαρίου) και απέσπασε ισοπαλία 2-2 στο επεισοδιακό παιχνίδι των Στερνών.
Να ανοίξουμε μία παρένθεση και να προσθέσουμε ότι ειδικά το 1982-83 στην Α´ κατηγορία πλέον, τα παιχνίδια με την Θύελλα σε Στέρνες και κυρίως Μουρνιές συνοδεύτηκαν από μεγάλης έκτασης επεισόδια. Αρχικά μάλιστα ήταν η Ατλαντίδα που υποβιβάστηκε αλλά μετά από ένα τρίμηνο στη Β´ κατηγορία, το ΑΣΕΑΔ τη δικαίωσε και έτσι μεσούσης της σεζόν, ήταν η Θύελλα που αν και ξεκίνησε να αγωνίζεται στην Α´, έπεσε στη Β´!
Ο Γιάννης Κουλιζάκης ήταν ένας ακόμα ποδοσφαιριστής που ξεκίνησε την καριέρα του μαζί με την νέα Ατλαντίδα το 1978-79. Τα δύο επόμενα χρόνια αγωνιζόταν όσο του επέτρεπαν οι υποχρεώσεις του στον στρατό καθώς υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία ενώ στη συνέχεια από το 1981 έως το ?86 ήταν φοιτητής. Ξαφνικά δε το 1985 με την επιστροφή του στα Χανιά, βρέθηκε να αγωνίζεται στον ΑΟΧ καθώς ο υποβιβασμός του τελευταίου από τη Γ´ Εθνική στο Ερασιτεχνικό (ή Δ´) τον έφερε στο χείλος του γκρεμού και ένα βήμα από τη διάλυση. Ξανά λοιπόν η Ατλαντίδα έτρεξε να συνεισφέρει σε παίκτες ώστε να μείνει ζωντανή η αντιπροσωπευτική ομάδα. Πράγματι μπορεί ο ΑΟΧ να υποβιβάστηκε στο τοπικό χάρη όμως στη… μετάγγιση από την Ατλαντίδα, γλύτωσε τα χειρότερα και έφτιαξε πολύ γρήγορα ένα ισχυρό σωματείο. Παίκτες όπως οι Γ. Παπαδάκης, Μποτωνάκης, Χονδράκης, Βοτζάκης, Ασημίνας, Χριστουλάκης κ.ά., έκαναν την αντίστοιχη πορεία με τον Κουλιζάκη. Ο τελευταίος πάντως έχει να το λέει ότι κατά την περίοδο της μετακίνησής του αντιμετώπιζε σοβαρό πρόβλημα με τα γόνατα του, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να προσφέρει όσα θα ήθελε, πόσο μάλλον σε μία ομάδα με πιο υψηλές απαιτήσεις από αυτές που είχε συνηθίσει. Στις αρχές της δεκαετίας του ?90 μέσω της συγχώνευσης της Ατλαντίδας με το Δαράτσο βρέθηκε στην ομάδα που προέκυψε (ΑΟΔΑ) ενώ ολοκλήρωσε την καριέρα του στον Αστέρα Χαλέπας. Υπήρξε ένας αρκετά τεχνίτης ποδοσφαιριστής αγωνιζόμενος στον χώρο του κέντρου.
Για τον Λευτέρη Καρτσωνάκη η μετακίνηση από την Ατλαντίδα στον ΑΟΧ είχε γίνει ένα χρόνο νωρίτερα, πρόλαβε δηλαδή να αγωνισθεί αρκετά και στη Γ´ Εθνική το 1984-85 όπου είχε 26 συμμετοχές. Ξεχώρισε αγωνιζόμενος στα πλάγια της άμυνας (κυρίως αριστερά) και έτσι έκανε την διαδρομή προς το μεγάλο σωματείο υπό φυσιολογικές συνθήκες. Θυμάται με νοσταλγία τα πρώτα εκείνα χρόνια στα τέλη της δεκαετίας του ´70 παρά τις ´ομηρικές μάχες´ με άλλα σωματεία όπως τη Θύελλα και τον Απόλλωνα. «Ηταν πολύ πιο σκληρό το πρωτάθλημα τότε και υπήρχαν πολλοί ποδοσφαιριστές που έπαιζαν στα όρια του αντιαθλητικού» λέει «ακόμα και παίκτες που έξω από το γήπεδο ήταν μια χαρά παιδιά μέσα έβγαζαν ένα εντελώς άλλο εαυτό και θυμάται συγκεκριμένα μία… οικογένεια από το Ακρωτήρι! Ο ίδιος στη συνέχεια αγωνίσθηκε για μία εξαετία στον ΑΟΧ, πέρασε για 2-3 από τον Κρητικό Αστέρα και από σύμπτωση κρέμασε τα παπούτσια του την δεκαετία του ´90 στην διάδοχο της Ατλαντίδας ΑΟΔΑ.
Με πρώτο πρόεδρο τον πατέρα του Προκόπη, ο Βαγγέλης Προκοπάκης υπήρξε την πρώτη 5ετία βασικό στέλεχος της ομάδας παρότι από το 1979 εισήχθη στο Πανεπιστήμιο και τελικά το 1983 αφοσιώθηκε στην επαγγελματική του καριέρα.
Ο Β. Προκοπάκης λοιπόν σε μία προσπάθεια να συνδυάσει σπουδές στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και ποδόσφαιρο έκανε προπονήσεις με τους ερασιτέχνες του Πανιωνίου στην Αθήνα (Αποσπόρη κ.ά.) χάρη στην παρουσία του Χανιώτη Στέλιου Μπραουδάκη -από τους καλύτερους παίκτες που ανέδειξε η παλιά Ατλαντίδα στο προπονητικό τιμ της ομάδας της Νέας Σμύρνης στην οποία υπήρξε και παίκτης.
Θυμάται και αυτός τους αγώνες ´φωτιά´ με Θύελλα και Απόλλωνα στη Β´ ενώ έχει κρατήσει στη μνήμη του πολύ έντονα το πρώτο πρώτο παιχνίδι στη νεότερη ιστορία της ομάδας το οποίο ήταν με τον Τιτάν Καλυβών στη Γ´ κατηγορία. «Ενας αγώνας στην έδρα του Τιτάνα που ήταν τότε το γήπεδο του Ναυστάθμου (στις 28 Απριλίου 1979) και που μπορεί να έληξε ισόπαλος 1-1 όμως τον κερδίσαμε μετά από ένσταση. Ο λόγος ήταν ότι κατά τη διάρκεια του αγώνα οι φίλαθλοι ναύτες αποθέωναν έναν παίκτη των αντιπάλων μας που όλα έδειχναν ότι και αυτός υπηρετούσε τη θητεία του εκεί. Μόνο που το όνομα με τον οποίο τον φώναζαν δεν υπήρχε στη λίστα που είχε δώσει ο σύλλογος του Αποκόρωνα. Προφανώς έπαιζε με άλλο δελτίο και έτσι ζητήσαμε από τον διαιτητή να κάνει ταυτοπροσωπία η οποία και μας δικαίωσε». Οσο για την κατάληξη της ομάδας εκείνης θεωρεί και όχι άδικα, ότι έπαιξε ρόλο η πληθώρα παικτών που παραχωρήθηκε στον ΑΟΧ το 1985 και από τους οποίους οι περισσότεροι έπαιξαν αρκετά χρόνια στην αντιπροσωπευτική ομάδα. «Ηταν τα παιδιά της β´ ομάδας μας που ήταν καλύτερη από την πρώτη και που μοιραία μετά τη φυγή τους, η Ατλαντίδα έχασε την ευκαιρία να παρουσιάσει ένα ισχυρό σύνολο με υψηλές βλέψεις με αποτέλεσμα λίγα χρόνια μετά να έρθει η διάλυση και η συγχώνευση με το Δαράτσο». Πράγματι το κύκνειο άσμα της ομάδας ήρθε την περίοδο 1990-91 όταν παρότι εξασφάλισε την παραμονή η διοίκηση αποφάσισε ότι ο δεύτερος αυτός κύκλος του συλλόγου είχε κλείσει και προχώρησε σε συγχώνευση με την ΑΕ Δαράτσου που έτσι βρέθηκε στην Α´ ως ΑΟ Δαράτσου Ατλαντίς -αρχικά ονομαζόταν ανεπίσημα ΕΔΑ.
Πρόλαβε πάντως να αναδείξει μία ακόμα σπουδαία φουρνιά παικτών που αγωνίσθηκαν στη συνέχεια σε Ιωνία, ΑΟΧ και αλλού. Οπως τους: Βερυκάκη, Μακράκη, Κοτσιφάκη κ.ά..

Η επανίδρυση αφορμή για ένα πολύ αξιόλογο αφιέρωμα των ´Χ.Ν.´
Η επανίδρυση της Ατλαντίδας ήταν η αφορμή για ένα πολύ αξιόλογο αφιέρωμα των “Χανιώτικων νέων” υπό τον τίτλο ´Παλιές δόξες του χανιώτικου ποδοσφαίρου´ το οποίο επιμελήθηκαν οι Ανδρέας Κουφουδάκης και Γιώργος Μαρουλοσηφάκης.
Ενα αφιέρωμα που ξεκίνησε στις 13 Απριλίου 1979 και συνεχίστηκε μέχρι το καλοκαίρι στο οποίο παρήλασαν και έδωσαν τις μαρτυρίες τους σπουδαίοι παίκτες του παρελθόντος πολλοί από τους οποίους όπως είναι λογικό δεν υπάρχουν πλέον κοντά μας. Από την Ατλαντίδα μίλησαν οι: Προκοπάκης Προκόπης, Κουτρούλης Σταύρος, Τουρνάς Μιχάλης, Χριστοδουλάκης Αντώνης, Καλαϊτζάκης Βλάσσης, Κορτσιδάκης Μιχάλης, Δαρμαράκης Ιάκωβος, Χαιρέτης Γιώργος, Κουβαριτάκης Στέλιος, Τσακιράκης Γιώργος, Ζακυνθινάκης Ιούλιος και Μουντοκαλάκης Στέλιος. Σίγουρα στο μέλλον θα επικαλεστούμε τις μαρτυρίες τους όταν θα αναφερθούμε στην ομάδα της α´ περιόδου…

Γιατί ΔΑΑΟΧ και όχι Ατλαντίδα;
Οπως προαναφέραμε το κύκνειο άσμα της νέας Ατλαντίδας ήρθε το καλοκαίρι του 1991 με τη συγχώνευση με το Δαράτσο και τη δημιουργία του ΑΟΔΑ. Πριν τρία χρόνια το 2010 λοιπόν ο ΑΟ Δαράτσο ? Ατλαντίς ξεκίνησε μία συνεργασία με τον ΑΟ Χανιά λειτουργώντας ως φυτώριο του τελευταίου, που θυμίζουμε ότι το καταστατικό του είναι ουσιαστικά αυτό της πρώτης Ατλαντίδας, εξού και το 1945 ως έτος ίδρυσης. Τι πιο λογικό λοιπόν σε αυτή τη συνεργασία να ονομαστεί η ομάδα Ατλαντίδα – Δαράτσου ή Νέας Κυδωνίας. Αντίθετα επιλέχθηκε το ΔΑΑΟΧ (Δαράτσο-Ατλαντίς-ΑΟ Χανιά) που ως όνομα θυμίζει περισσότερο κάτι ανάμεσα σε Δημοτική Επιχείρηση και… αναστεναγμό!

´Γατάκια´ και… επιστήμονες!
Οσον αφορά το παρατσούκλι ´γατάκια´ ή ´γάτες´, αυτό προέκυψε από το ήσυχο παιχνίδι που έπαιζαν οι παίκτες της παλιάς Ατλαντίδας αλλά και από ένα τσουβάλι γάτες που έριξαν σε ένα αγώνα το 1947 με αντίπαλο τον Κρητικό οι οπαδοί του τελευταίου. Μάλιστα στην επανίδρυσή της η ομάδα χρησιμοποίησε σε μία εμφάνισή της μία άσπρη γάτα ως έμβλημα! Ενώ η πρώτη Ατλαντίδα, που πρωτοεμφανίστηκε το 1943 και ιδρύθηκε επίσημα το 1945, είχε ως σήμα ένα ´Α´ μέσα σε μία ασπίδα. Το ´ομάδα των επιστημόνων´, προέκυψε από το πολύ μεγάλο ποσοστό επιτυχίας που είχαν οι ποδοσφαιριστές του συλλόγου σε σχολές της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Για πολλούς από αυτούς τα μαθήματα έρχονταν σε προτεραιότητα και έτσι επέλεξαν να θυσιάσουν το ποδόσφαιρο -παρά το αποδεδειγμένο ταλέντο που διέθεταν- βάζοντας σε πρώτη μοίρα τις σπουδές τους και την επαγγελματική τους αποκατάσταση.


Ακολουθήστε τα Χανιώτικα Νέα στο Google News στο Facebook και στο Twitter.

Δημοφιλή άρθρα

2 Comments

  1. μπράβο Είναι τέλειο το κείμενο σας ευχαριστώ πολύ για την όμορφη ιστορία που διάβασα και εγώ έχω αγαπή για την ιστορία τον τοπικού ποδοσφαίρου

Γράψτε απάντηση στο γιωργης εκ χανιων Ακύρωση απάντησης

Please enter your comment!
Please enter your name here

Εντός εκτός και επί τα αυτά

Μικρές αγγελίες

aggelies

Βήμα στον αναγνώστη

Στείλτε μας φωτό και video ή κάντε μία καταγγελία

Συμπληρώστε τη φόρμα

Ειδήσεις

Χρήσιμα