“Δεν σκοτώνουν τ´ άλογα όταν γεράσουν”

ΑΘΗΝΑ ΚΑΝΙΤΣΑΚΗ
Γιατί το πολύ αγαπητό και χρήσιμο αυτό ζώο -που λεν πως ξεπερνά σε νοημοσύνη τα περισσότερα οικιακά- όταν βγει στη σύνταξη έχει ήδη υπηρετήσει πιστά τον άνθρωπο δυο με τρεις δεκαετίες.
Δεν σκοτώνουμε λοιπόν, για να… φάμε, πολύτιμους φίλους και συνεργάτες όταν πάψουν να μας είναι χρήσιμοι!
Ποιος μας λέει ωστόσο -μ’ όλα αυτά που βγαίνουν καθημερινά στη φόρα- πως δεν ήμασταν κι εμείς ανάμεσα στους ατυχείς που έφαγαν σάρκα γέρικου αλόγου, σκληρή κι αρρωστημένη, γεμάτη δηλητήρια, συντηρητικά και πρόσθετα;
Αξίζει να τιμωρηθούν οι απατεώνες που θησαυρίζουν σε βάρος του κοσμάκη, σκοτώνοντας και παρασκευάζοντας τροφές απ’ τα συμπαθή ζωντανά, τα ζωντανά εκείνα που ήταν
-κι ίσως ν’ αποδειχτούν στο μέλλον- ο καλύτεροι φίλοι και συμπαραστάτες του ανθρώπου.
Τ’ άλογα και τα γαϊδουράκια…
Aυτά, που όπως μας λέει ο λογοτέχνης Κώστας Βάρναλης σ’ ένα κατοχικό χρονογράφημά του -που ανακαλύψαμε στο βιβλίο του “ΦΕΙΓ ΒΟΛΑΝ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ” με τίτλο “Οι δεκατρείς όνοι…”- γίνονται στόχος σπείρας… “ονοκλεπτών”!
Ή κατά την προσφιλή έκφραση του λαού τ’ αρπάζουν οι… “γαϊδουροσύρτες” για να… τα σύρουν σ’ έρημες εξοχές, να τα προετοιμάσουν ανάλογα και να τα μοσχοπουλήσουν στη μαύρη αγορά: «…Οι γαϊδουροσύρτες της σπείρας είχανε ρημάξει τα χωριά της Αττικής. Δεν αφήσανε γάιδαρο για γάιδαρο. Αφού σε μια “παρτίδα” μέσα, η Αγορανομία κατέσχεσε πενήντα ποδάρια! Σφάζανε τ’ αθώα ζώα, τα γδέρνανε και πουλούσανε το κρέας και τον πατσά τους και τα πόδια τους για μοσχαρίσια…», αναφέρει ο γνωστός λογοτέχνης που έχει να επιδείξει, εκτός των άλλων, και μια σειρά εκπληκτικά χρονογραφήματα των καιρών του.
Οι άθλιοι αυτοί προδόθηκαν όταν «…Μέσα στον πατσά ενός μαγέρικου βρήκαν οι πελάτες ένα καρφί από πέταλο. Αυτό το καρφί “μαρτύρησε” την κλοπή και πιάστηκε η σπείρα. Ως τώρα πιαστήκανε δεκαεφτά κι αναζητούνται κι άλλοι πέντε έξη. Σπείρα μια φορά!…”, διαβάζουμε στον επίλογο της ιστορίας, κουνάμε το κεφάλι κι αναρωτιόμαστε τι άλλο έχουμε ακόμα να πάθουμε, εμείς οι σύγχρονοι… κατοχικοί Ελληνες;
Διότι οι δικές μας… σπείρες αριθμούν εκατοντάδες, για να μην πούμε χιλιάδες μέλη, που δουλεύουν ακατάπαυτα για να τρώμε αφελώς και εν αγνοία μας αλογίσιο κρέας, αντί για μοσχαρίσιο!
Μα αν ξεμείνουν οι καλοί μας τροφοδότες από… γέρικα άλογα, τι… μεζέ θα μας ταΐσουν στη συνέχεια;