Κερδίζουν συνεχώς έδαφος οι εναλλακτικές θεραπείες όπως τα ομοιοπαθητικά φάρμακα καθώς θεωρείται πως έχουν λιγότερες παρενέργειες και η χρήση τους είναι πιο φιλική προς τον ασθενή, λόγω της φυσικής τους προέλευσης. Ωστόσο ένα μεγάλο μέρος των φαρμακοποιών δεν προωθεί την χρήση τους επειδή δεν είναι επαρκώς ενημερωμένοι αλλά και λόγω του ότι τα ομοιοπαθητικά φάρμακα δεν απαντούν σε όλα τα προβλήματα της υγείας σε σχέση με τα χημικά.
Αυτό επισημάνθηκε σε ενημερωτική ημερίδα για τους φαρμακοποιούς των νομών Χανίων και Ρεθύμνου με θέμα τα ´μη Συνταγογραφούμενα Ομοιοπαθητικά Σχήματα´.
Η ημερίδα πραγματοποιήθηκε χθες το απόγευμα στην αίθουσα συνεδριάσεων του κτηρίου του Συνεταιρισμού Φαρμακοποιών Χανίων στην οδό Νικολάου Πλαστήρα στις Μουρνιές.
Η εκδήλωση ήταν μια πρωτοβουλία των Φαρμακευτικών Συλλόγων Χανίων και Ρεθύμνου «προκειμένου να ενημερωθούν τα μέλη τους καθώς και οι βοηθοί φαρμακείου των παραπάνω συλλόγων για τα Μη Συνταγογραφούμενα Ομοιοπαθητικά Σχήματα».
Το θέμα της διάλεξης ήταν: ´Ο φαρμακοποιός, ως σύμβουλος υγείας, σε σχέση με τα ομοιοπαθητικά φαρμακευτικά σχήματα´, με ομιλητές τον πρόεδρο του Φαρμακευτικού Συλλόγου Χανίων, Αναστάσιο Βάμβουκα, τον πρόεδρο του Φαρμακευτικού Συλλόγου Ρεθύμνου, Σήφη Σπαντιδάκη και τον γιατρό, καθηγητή Ομοιοπαθητικής, Σπύρο Διαμαντίδη.
Οπως επεσήμανε ο πρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Χανίων, Αναστάσιος Βάμβουκας «εδώ και αρκετό καιρό σε ορισμένα φαρμακεία των Χανίων υπάρχουν ομοιοπαθητικά προϊόντα, μάλιστα ένας μικρός αριθμός από αυτά προχωρούσαν και στην παρασκευή τέτοιων σκευασμάτων, δηλαδή δεν χρειαζόταν να τα προμηθευτούν. Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα παρασκευάζονται από φυτά, από ορυκτά άλατα και ζωικές ουσίες σε μια διαδικασία διαδοχικών αραιώσεων και δονήσεων του αρχικού διαλύματος της συγκεκριμένης ουσίας, τα χαρακτηριστικά των οποίων πρέπει να έχουν πλήρως περιγραφεί και ελεχθεί μέσα από προσεκτικές διαδικασίες και αποδείξεις πάνω σε ανθρώπους. Αξίζει να τονίσουμε ότι για την ομοιοπαθητική δεν υπάρχουν ασθένειες αλλά ασθενείς. Αυτό προκύπτει από το ότι στην ομοιοπαθητική ο πάσχων άνθρωπος αντιμετωπίζεται σαν μια αδιαίρετη ενότητα αλληλοεπηρεαζόμενων ψυχικών, διανοητικών και σωματικών λειτουργιών. Η Ομοιοπαθητική έχει ζωή περίπου 200 ετών ενώ υπάρχουν διάφορες σχολές Ομοιοπαθητικής».
Σύμφωμα με τον κ. Βάμβουκα, σήμερα υπάρχει αυξανόμενο ενδιαφέρον για εναλλακτικές θεραπείες μέσα στις οποίες εντάσσονται και τα ομοιοπαθητικά φάρμακα. Μάλιστα αυτό, όπως τόνισε, «αποτελεί μια παγκόσμια τάση. Στην Ελλάδα, η αλήθεια είναι πώς η τάση αυτή δεν έχει γίνει ακόμη τόσο έντονη, όμως κερδίζει έδαφος. Η οικονομική κρίση σίγουρα έχει αναστείλει την ανάπτυξη και σε αυτόν τον τομέα. Όμως οι τάσεις δείχνουν πως οι εναλλακτικές θεραπείες κερδίζουν διαρκώς έδαφος. Επίσης πολλές φορές αυτές οι εναλλακτικές θεραπείες είναι χαμηλότερου κόστους από τις παραδοσιακές θεραπείες οι οποίες γίνονται με φάρμακα που βασίζονται στη χημεία».
Από την πλευρά του ο πρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Ρεθύμνου, κ. Σήφης Σπαντιδάκης ανέφερε πως: «τα ομοιοπαθητικά φάρμακα έρχονται να ενισχύσουν τον οργανισμό προκειμένου να είναι πιο δυνατός για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα υγείας, λειτουργούν δηλαδή συνεργατικά με τον οργανισμό σε σχέση με την ασθένεια».
ΤΑ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ
Σύμφωνα με τον κ. Σπαντιδάκη, «τα ομοιοπαθητικά, αποτελούν εναλλακτική λύση, αντιμετώπισης της ασθένειας διότι έχουν κάποια πλεονεκτήματα από κάποια άλλα φάρμακα όπως: λιγότερες παρενέργειες, είναι πιο φιλική και κατανοητή η δράση τους από τον ίδιο τον ασθενή, έχουν χρησιμοποιηθεί ως σκευάσματα προκειμένου να δώσουν λύσεις και κατά το παρελθόν, καθώς πρόκειται για προϊόντα που έχουν προέλθει από τη φύση. Επίσης οι τιμές τους εκτιμώνται πιο προσιτές, και σίγουρα δεν είναι πιο ακριβά από τα υπόλοιπα φάρμακα».
ΤΑ ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ
Πάντως ο πρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Ρεθύμνου παραδέχθηκε ότι σήμερα ένα μεγάλο μέρος των φαρμακοποιών δεν έχουν ασχοληθεί επαρκώς με τη χρήση ομοιοπαθητικών φαρμάκων.
«Δεν είναι ένα θέμα που γνωρίζουν πολύ καλά και δεν είναι πολύ φιλικοί στη χρήση τέτοιων λύσεων. Στο πλαίσιο αυτό, επειδή δεν τα ξέρουν καλά, κατά συνέπεια δεν τα προωθούν. Από την άλλη πλευρά, αυτό οφείλεται στο ότι τα ομοιοπαθητικά δεν απαντούν σε όλα τα προβλήματα της υγείας σε σχέση με τα χημικά.
Χρησιμοποιούνται κυρίως για ήπια προβλήματα αλλεργιών, για κάποια προβλήματα του δέρματος, πονοκεφάλους, για κάποια προβλήματα του νευρικού συστήματος κ.ά.» ανέφερε.
Ωστόσο, σύμφωνα με τον ίδιο, τα ομοιοπαθητικά φάρμακα «δεν δίνουν λύσεις σε σοβαρά προβλήματα υγείας ενός ασθενή εκτός κι αν πρόκειται για κάποιο ελαφρύ περιστατικό».
