Ο Θεός βοηθός…

» ΜΕ το «Κύριε ελέησον», λοιπόν, «Βόηθα, Θε μου» την Παιδεία μας! Ποτέ δεν ήταν αυτή στις προτεραιότητες των μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων. Με εξαίρεση την πραγματική μεταρρύθμιση του Γ. Παπανδρέου, με Παπανούτσο – Κακριδή κ.λπ., το 1964, αλλά και την ανάλογη στα 1975 (επί Κ. Καραμανλή, του πρεσβύτερου). Σήμερα που όλοι δεινοπαθούμε, η Παιδεία μας κυριολεκτικά πνέει τα λοίσθια. Η εγκατάλειψη και η ανοργανωσιά της είναι πρωτοφανή φαινόμενα. Έτσι που κι αν ακόμη περάσει η οικονομική κρίση -που θα περάσει αργά ή γρήγορα- αν δεν διορθωθεί πρωτίστως η Παιδεία, δεν πρόκειται να ορθοποδήσουμε ποτέ ως έθνος.  
 Στ.Γ.Κ.