“Στοχευμένα μέτρα” τα άγνωστα!

“Δεν εκβιαζόμαστε ούτε εκβιάζουμε”! Ευθεία η δήλωση του πρωθυπουργού κ. Σαμαρά. Με αποδέκτες προς πάσαν κατεύθυνσιν. Για εσωτερική κατανάλωση, αλλά και προς τους τροϊκανούς, που ζητούν και άλλα μέτρα, για να καλυφθεί το χρηματοδοτικό κενό. Ας πούμε ότι η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη “να χτυπήσει τη γροθιά στο μαχαίρι”. Να πουν ότι η πλειοψηφία στη Βουλή είναι ισχνή, ότι δεν θα στοιχηθούν όλοι σε μια γραμμή να ψηφίσουν νέα μέτρα, ότι φθάσαμε στον πάτο και δεν θα βρεθούν φορολογούμενοι να πληρώσουν άλλους φόρους.
Η ανησυχία τους πάντως και η απαισιοδοξία τους δεν κρύβεται. Μηρυκασμός είναι, ανίερη επανάληψη ίδιων λόγων ότι “νέα μέτρα δεν θα περάσουν” και ότι “οριζόντιες μειώσεις δεν θα γίνουν”. Διαρρέονται όμως. Οι αρμόδιοι του Υπουργείου ρίχνουν άδεια να πιάσουν γεμάτα. Πρόκειται για ένα μήνυμα εκβιαστικό με έμμεσο τρόπο, αλλά αναποτελεσματικό. Εχει ξαναδοκιμαστεί. Ομως απέτυχε, διότι ακολούθησε υπαναχώρηση μετά τις αντιδράσεις των Ευρωαρχόντων. Ισως στην προκειμένη περίπτωση να ελπίζουν σε κάποια νέα διαπραγμάτευση επ’ ευκαιρία που βράζει όλη η Νότια Ευρώπη από την επέκταση της πολιτικής λιτότητας. Ας πιστέψουν τουλάχιστον ότι αυτό θα ’χει κάποιο αποτέλεσμα, αν πουν “όχι” μια φορά. Ο Γεώργιος ο Β’ Παπανδρέου ο Γ’ μας έβαλε στο Δ.Ν.Τ. από άγνοια και επιπολαιότητα, ο δε κ. Σαμαράς τώρα προσπαθεί να μας βγάλει. Να πάμε στις αγορές από το 2014.
Η απάντηση που θα πάρουν είναι δεδομένη. Το ξεκαθάρισαν μετά τις γερμανικές εκλογές. “Μην παίρνετε οριζόντια μέτρα. Πάρτε στοχευμένα μέτρα, αυτά που έχετε νομοθετήσει και βγάλτε τα πέρα μόνοι σας”. Καθορίζουν και τον χρόνο μέχρι πού θ’ αντέξουμε. Μέχρι τον Μάιο λένε! Πότε θα μάθει ο κόσμος, ποια είναι αυτά τα “στοχευμένα μέτρα” και πόσο θα αποδώσουν; Και τι θα γίνει από τον Μάιο του 2014 κι ύστερα; Ασχημες οι προοπτικές και δύσκολος ο δρόμος για τον κ. Σαμαρά, αν δεν σταματήσει να παράγει χρέη. Η κα Μέρκελ ήταν και είναι μεθοδική. Πρωταρχική της επιδίωξη ήταν να σωθεί η Ευρωζώνη έστω με χρεοκοπημένη την Ελλάδα σ’ αυτήν και κατόπιν να κερδίσει τις εκλογές. Τώρα που ήρθαν, όπως ήθελε τα πράγματα και τα βρήκε με τους Χριστιανοδημοκράτες, “στάχτη και μπούρμπερη” για την Ελλάδα. Το κόστος απροσδιόριστο. Γι’ αυτό ο κ. Σαμαράς εναγωνίως κινείται στις χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου μήπως όλοι μαζί συντεταγμένα αντιμετωπίσουν τη Μερκελοποίηση της Ε.Ε.
Αλλά οι συγκυρίες στο εσωτερικό δεν ευνοούν. Συνέπεσε, ο κ. Βενιζέλος, που συμμετέχει κανονικά στην κυβέρνηση, να βρίσκεται σε τριβές με τον κ. Αβραμόπουλο. Η κόντρα έχει παρελθόν από τις προ μνημονίου κομματικές αντιθέσεις. Προέκυψε τώρα με τον ανασχηματισμό για το οφίκιο του υπουργού Εξωτερικών, όπου ο κ. Αβραμόπουλος ήθελε να το κρατήσει, ο δε κ. Βενιζέλος να το κατακτήσει, πράγμα που πέτυχε.
Αναζωπυρώθηκε τώρα και φαίνεται πως θα ’χει μέλλον. Ο κ. Αβραμόπουλος αδιαφόρησε κάπως για τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά και απήντησε με αιχμές για την κυβέρνηση Γ.Α.Π. 2011 – 2012 στην ερώτηση του κ. Τσίπρα για τα υποβρύχια τύπου 2014, ότι δεν καλύφθηκε η σύμβαση προς όφελος του δημοσίου, όταν Υ.ΕΘ.Α. ήταν ο κ. Βενιζέλος. Ο τελευταίος αντέδρασε “με πικρία”, ζήτησε δε τη στήριξη του πρωθυπουργού!
Με διαφαινόμενη, λοιπόν, πολιτική αστάθεια στους κόλπους της κυβέρνησης μην περιμένει κανείς επιτυχείς διαπραγματεύσεις με τους Ευρωπαίους!