Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024

Ο ποταμός Κερίτης

ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΑΛΑΝΑΚΗΣ

» Ιάρδανος στην αρχαιότητα
» Καιρίτης όταν αγριεύουν οι καιροί
» Κερίτης από τα κεριά που καίνε στο ποτάμι

Τα πλάγια που κατηφορίζουν απ’ τις κορφές και χύνουν τα νερά στα ρυάκια και κείνα πάλι σμίγουν και σχηματίζονται σε ποτάμια και ξανασμίγουν, στη συνέχεια, σε μεγαλύτερους σχηματισμούς και διασχίζουν χωριά και κάμπους στην πορεία τους προς τον γιαλό.
Περνούν τη Ζούρβα και τα Μεσκλά και διασχίζουν καταμεσίς τον Φουρνέ, καταλαγιάζουν στον κάμπο και αφήνουν τα υλικά που παρασέρνουν από τα βουνά και τα ξεφορτώνουν στην ήρεμη πορεία και συνεχίζουν τον αιώνιο δρόμο τους.
Αιώνες αμέτρητους, μαζί με τα υλικά που μεταφέρουν στην κοιλάδα του, μεταφέρουν και σκορπούν, στην ατμόσφαιρα του κάμπου, το άρωμα της μαλλοτήρας και του δίκταμου και σμίγουν τ’ αρώματα της Μαδάρας με τ’ αρώματα και τους λεμονανθούς του κάμπου.
Στην αρωματισμένη κοιλάδα του το κερί που άναψε και το λιβάνι που θύμιασε για τους 397 ανθρώπους που η γερμανική βαρβαρότητα εθανάτωσε, έδωσε στον τόπο και στο ποτάμι της κοιλάδας το όνομά του.
“Κερίτης” είναι το όνομα που πήρε πλέον το ποτάμι απ’ το κερί που άναψε για τη θυσία των ανθρώπων που κοίτουνται αιώνια στην κοιλάδα του και χρωματίζουν με το αίμα τους και με τη θυσία τους, αυτά τα κεριά που καίνε, στην ιερή τους μνήμη, την ταυτότητα του ποταμού με το ανεξίτηλο όνομα “ΚΕΡΙΤΗΣ”.
Σε άλλους καιρούς, σε κάθε μεγάλη κακοκαιριά, τα ορμητικά νερά άφηναν τα σημάδια τους στις καλλιέργειες που γειτονεύουν με τον ποταμό και καταστρέφουνε δέντρα, κήπους και χωράφια. Κάθε κακοκαιριά και νέες καταστροφές. Ο Καιρίτης πάλι. Ο Καιρίτης!
Περβόλια και χωράφια πήρε μαζί του στη θάλασσα.
Τα γεγονότα αυτά, σαν κυρίαρχο πρόβλημα έδωσαν στον ποταμό την καινούργια ταυτότητα και ο Ιάρδανος της αρχαιότητας έγινε “ΚΑΙΡΙΤΗΣ”.
Αυτό μέχρι που το αίμα των 397 ανθρώπων, θυμάτων της γερμανικής θηριωδίας πλημμύρισε τον ποταμό και χρωμάτισε την κοιλάδα του με τη θυσία τους τα κεριά και οι λαμπάδες που άναψαν και το λιβάνι που καίει και θυμιάζει την ιερή τους μνήμη έδωσε το τελικό όνομα στον ποταμό που είναι ανεξίτηλα γραμμένο με το αίμα στη μαρμάρινη πλάκα της Ιστορίας “ΚΕΡΙΤΗΣ”.
ΚΕΡΙΤΗΣ, όνομα φωτισμένο και με αίμα γραμμένο δεν σβήνει, δεν αλλάζει και δεν ξεθωριάζει γιατί το λαμπαδιάζουν οι λαμπάδες των 397 παλληκαριών που κοιτούνται στην κοιλάδα του, ως αγιάζουν τα τιμημένα χώματα της Κρήτης.
Στον Δήμο Μουσούρων, που είναι το δημοτικό διαμέρισμα της περιοχής, σύμφωνα με την απογραφή του ’40, ήταν 6.000 ψυχές και η γερμανική βαρβαρότητα θανάτωσε 397 παλληκάρια στο χωριά της κοιλάδας του Κερίτη. “Προς δόξα και τιμή του μεγαλείου του γερμανικού πολιτισμού…”.
Η αναφορά στην ιστορία είναι καθήκον και τιμή, η λησμονιά της ιστορίας είναι ντροπή και προσβολή. Από κάποιους εκεί στην άκρη του ποταμού γίνεται προσπάθεια να αλλάξουν τα ντοκουμέντα και να σφετεριστούν ιστορικές καταβολές με ανιστόριτους και αστείους τρόπους. Οι ενέργειες αυτές δεν δικαιώνονται και δεν διακρίνονται με σοβαρότητα απέναντι στα δρώμενα και στην Ιστορία.
Είναι πράξεις απαράδεκτες και το λιγότερο αστείες.


Ακολουθήστε τα Χανιώτικα Νέα στο Google News στο Facebook και στο Twitter.

Δημοφιλή άρθρα

Αφήστε ένα σχόλιο

Please enter your comment!
Please enter your name here

Μικρές αγγελίες

aggelies

Βήμα στον αναγνώστη

Στείλτε μας φωτό και video ή κάντε μία καταγγελία

Συμπληρώστε τη φόρμα

Ειδήσεις

Χρήσιμα