Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024

Υπεύθυνοι και ανεύθυνοι

Η εξουσία, όπως έχει διαμορφωθεί, παρομοιάζεται με την περιουσία. Δεν χαρίζεται οικειοθελώς. Μπορεί ποτέ ο τραπεζίτης να σκορπάει μετοχές στους δρόμους σαν φέϊγ βολάν; Οσοι επελέγησαν να διοικήσουν στην πρωτοβάθμια εξουσία και στην αυτοδιοίκηση αναλαμβάνουν τεράστιες ευθύνες έναντι του λαού. Οι πολιτικές ευθύνες που προέρχονται απ’ την πλειοψηφία είναι τεράστιες, έστω και αν διαμορφώνεται από εκλογές που ψήφισε ένα 55-60% του συνόλου των ψηφοφόρων. Δηλαδή αν ένα κόμμα πάρει 40% θεωρεί ότι απέκτησε πλειοψηφία, ενώ στην πραγματικότητα έχει πάρει το 24%. Στην ουσία, στους 100 οι 76 το έχουν απορρίψει κι όμως θριαμβεύει λέγοντας ότι αναλαμβάνει ευθύνες πλειοψηφικώ δικαιώματι!
Το θέμα των ευθυνών είναι φαινόμενο που πρέπει να απασχολεί τη σημερινή κοινωνία. Ο κόσμος δεν θέλει να βρίσκεται μέσα σ’ ό,τι συμβαίνει. Αποποιείται των ευθυνών του μετακυλίοντάς τες σε τρίτους. Θέλει να είναι παρατηρητής. Δεν του αρέσει να συνδέεται με τις ευθύνες. Επιδιώκει την εμπλοκή των άλλων και “γαία πυρί μειχθήτω”.
Υπάρχουν περιπτώσεις που επιβάλλεται να κυριαρχεί η κρατική ευθύνη.Οπως π.χ. το άνοιγμα των συνόρων στους τουρίστες, ο έλεγχος των οποίων έγινε με λανθασμένο λογάριθμο εκ του εξωτερικού μη επιβεβαιωμένης θετικότητος. Λάθος και ιδού τα αποτελέσματα. Εγινε ο τουρισμός ανεξέλεγκτος και εκεί, που είχαμε την Ανοιξη 15-20 κρούσματα την ημέρα, φθάσαμε τον Αύγουστο να τα μετράμε με τριψήφιο αριθμό έως 290.
Σε αντίθετη όμως ανάλυση με την παράλληλη ευθύνη του κράτους επιβάλλεται να υπάρχει και η ατομική ευθύνη των πολιτών, οι οποίοι αποστασιοποιούνται απ’ τις δικές τους ευθύνες και κουνούν το δάχτυλο στην πολιτεία. Ούτε να γίνονται φερέφωνα φανταστικών συνωμοσιών από τα “κελαηδήματα” μερικών μέσων που σε περιόδους ανωμαλιών επιδιώκουν, να αποπροσανατολίζουν και να δημιουργούν διλήμματα.
Η χρήση της μάσκας χαρακτηρίστηκε από επιστήμονες και τεχνοκράτες ως θέμα ατομικής ευθύνης. Η κρατική ευθύνη τελειώνει από τη στιγμή που την επρότεινε, ύστερα δεν έχει τα μέσα επιβολής. Δεν γίνεται δίπλα από κάθε πολίτη να μπει κι ένας “χωροφύλακας”. Κατηγορείται το κράτος ότι καταπατείται η ελευθερία θέλησης του ανθρώπου. Τι το κακό; Μα όταν ο πολίτης, του οποίου παραβιάζεται η ελευθερία βούλησης, προσβληθεί απ’ τον ιό, τότε κατακεραυνώνει την πολιτεία, ότι ως κράτος πρόνοιας οργάνωσε πλημμελώς τις δομές πρόληψης και δεν ήταν έτοιμο να ικανοποιήσει σ’ όλο το βάθος τις ανάγκες περίθαλψης.
Ο κόσμος έχει συνηθίσει να αντιλέγει. Θέλει κάτι άλλο απ’ αυτό που συμβαίνει. Επιθυμεί όμως να ακολουθεί το ρεύμα των οπαδών και ταυτόχρονα να δραπετεύει απ’ ό,τι τον ταρακουνάει. Δηλαδή θέλει να είναι παρατηρητής και να επιβεβαιώνεται διαψευδόμενος. Τα δύο πόδια σ’ ένα παπούτσι δεν μπαίνουν. Να πελαγοδρομεί ανάμεσα σε πολυπράγμονες απόψεις, άλλες να υιοθετεί, άλλες να απορρίπτει και να απομακρύνεται από κάθε είδους ευθύνη. Η ανευθυνότητα χωρίς τέλος!


Ακολουθήστε τα Χανιώτικα Νέα στο Google News στο Facebook και στο Twitter.

Δημοφιλή άρθρα

Αφήστε ένα σχόλιο

Please enter your comment!
Please enter your name here

Εντός εκτός και επί τα αυτά

Μικρές αγγελίες

aggelies

Βήμα στον αναγνώστη

Στείλτε μας φωτό και video ή κάντε μία καταγγελία

Συμπληρώστε τη φόρμα

Ειδήσεις

Χρήσιμα