Μετρημένες οι φωνές καταλλαγής στους θορύβους των αντίθετων στην επικύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών, η διαδικασία σε λίγες μέρες θα ολοκληρώσει το έργο αυτό της κυβέρνησης. Η προσωπική μου άποψη είναι υπέρ, αλλά το ζητούμενο στο σημερινό μου σημείωμα δεν είναι αυτό. Στα πλαίσια της κριτικής που πρέπει να ασκούν οι πολίτες μιας χώρας, θα αναπαράγω το ρηθέν από το γείτονα σουλτάνο μόλις πριν λίγα εικοσιτετράωρα. Ο συγκεκριμένος γείτονας λοιπόν, υποστηρίζει (λες και δεν το ξέραμε) ότι όσο πιο δυνατός είσαι, τόσο πιο πολύ σε υπολογίζουν φίλοι και εχθροί, για να συμπληρώσει «δείτε τι γίνεται με Ελλάδα και Κύπρο». Έτσι, αυτόματα δίνει συγχωροχάρτι στους τεράστιους εξοπλισμούς και στη στάση που κρατά, (μεταξύ των άλλων).
Πολλές φορές στα σημειώματά μου ασχολούμαι με το σοβαρότατο θέμα, ή ίσως πρόβλημα της παγκοσμιοποίησης, το οποίο όμως, τείνει να μειωθεί, περιορίζοντας τα αρνητικά του αποτελέσματα. Μόνο που στο παρελθόν η εφαρμογή της παγκοσμιοποίησης δημιούργησαν στη χώρα μας μόνο αρνητικά αποτελέσματα και τώρα, που ελέω ΗΠΑ,1 αρχίζουν να φαίνονται ξεκάθαρα οι προθέσεις των ισχυρών του πλανήτη να περιορίσουν ισχυρά το θέμα της παγκοσμιοποίησης.
Βέβαια, ο τρόπος που ο αμερικάνος πρόεδρος Τραμπ έθεσε το θέμα «πρώτα η Αμερική» είναι ο αντίστοιχος των ευρωσκεπτικιστών της Λεπέν και των άλλων ευρωσκεπτικιστών του Ούγγρου Όρμπαν, αλλά και αρκετών άλλων, οδηγεί σε περίεργους συλλογισμούς και τουλάχιστον έπραξαν σωστά οι γαλλογερμανοί να επανεπιβεβαιώσουν τη θέλησή τους για ενιαία ΕΕ, χωρίς εθνικές κορώνες και ακροφασιστικές κραυγές.
Εδώ όμως υπάρχει ένα εξαιρετικά περίεργο γαϊτανάκι που έχει αναπτυχθεί και εξελιχθεί τα χρόνια της παγκοσμιοποίησης. Το έχουμε αναλύσει επαρκώς και έτσι, στο παρόν σημείωμα δε θα ενσωματώσουμε πηγές, αλλά θα θεωρήσουμε ότι είναι πλέον γνωστές. Πρόκειται για την πολιτική που ανάπτυξε η ΕΕ μέσω των προτάσεων της Κομισιόν των αποφάσεων του συμβουλίου, και του ελέγχου, ή συναποφάσεων του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου. Με μια όμως, άκρως ενδιαφέρουσα παρατήρηση. Οι αποφάσεις που παίρνονται είναι ομόφωνες και έτσι, η χώρα μας, γιατί περί αυτής θα ασχοληθώ έχει συναποφασίσει, ακόμη και την προοπτική ολέθρου της, αρνούμενη να ασκήσει βέτο εκεί όπου την έπαιρνε, ή σε κάθε περίπτωση να δίνει την έγκρισή της, αλλά με τους απαιτούμενους αστερίσκους, για να μη βρεθεί, όπως φαίνεται εξαιρετικά μπλεγμένη.
Τι συνέβη το αξιοκατάκριτο πλέον που δεν παίρνει ούτε διορθώσεις, ούτε μερεμέτια; Η ΕΕ ήταν την απαρχή της παγκοσμιοποίησης (γύρω στο 1992) μια ευημερούσα περιοχή με ευημερούντα κράτη μέλη και αρκετές . Κάθε κράτος μέλος της ΕΕ συνεισέφερε στον κοινοτικό κορβανά αναλόγως του πλούτου του, και έτσι προέκυψαν εξ αρχής της λειτουργίας της Κοινής Αγοράς κράτη που συνεισέφεραν περισσότερα από άλλα κράτη. Η Ελλάδα ήταν και είναι καθαρά ωφελούμενη χώρα, αφού κάθε επταετία απορροφάς πολύ περισσότερα απ ότι εισπράττει από τα κοινοτικά ταμεία και τους κοινοτικούς μηχανισμούς.
Όμως η Ελλάδα και γενικά οι χώρες του Νότου της ΕΕ είναι καθαρά αγροτικές περιοχές, όπως είναι και οι βορειο αφρικανικές και της Ανατολικής Μεσογείου, Τουρκία και Μέση Ανατολή, συμπεριλαμβανομένου και του Ισραήλ. Απεναντίας, η Γερμανία πρωτίστως και η Γαλλία σε μεγάλο βαθμό είναι χώρες παραγωγοί εργαλειομηχανών, απαραίτητων για την παραγωγή τελικών προϊόντων. Εκεί πατώντας ο άξονας Παρίσι – Βερολίνο, βάσισαν την παγκοσμιοποίηση, ενώ ο όρος της παγκοσμιοποίησης σε μια γεωγραφική ομάδα χωρών, όπως ήταν η ΕΕ έπρεπε να στηρίζεται σε πολυκριτήρια για την παγκοσμιοποίηση.
Η αθλιότητα των φίλων-εταίρων μας του γαλλογερμανικού άξονα, έφτασε μέχρι του σημείου να πληρώσουν, αφού είχαν όλο τον πλούτο συσσωρευμένο στα σεντούκια τους, για να μειώσουμε ή να εγκαταλείψουμε εμείς τις παραγωγές μας. Πολλές φορές έχω αναφερθεί στα σημειώματά μου για την παγκοσμιοποίηση για την αθλιότητα επιβολής μέτρων να κατευθύνονται ολάκερες παραγωγές στις χωματερές, να εκριζώνονται δεκάδες χιλιάδες στρέμματα με αμπέλια, να εξοβελίζονται δεκάδες χιλιάδες τευτλοπαραγωγοί από τις καλλιέργειές τους, αφού κλείναμε τα εργοστάσια που δεν είχαν καν αποσβεστεί!. Μέχρι και την απόσυρση πανέμορφων καϊκιών τρεχαντηριών και άλλων τύπων πλεούμενων κατάφεραν οι φίλοι εταίροι μας, να μας επιβάλουν, αλλά όχι απόσυρση στα καρνάγια, αλλά καταστροφή πλήρη μπας και θα θέλαμε μια μέρα να τα ξανά καθελκύσουμε στις γαλάζιες θάλασσές μας2. Αυτά γινόταν τόσο στις εποχές που έδεναν τους σκύλους με λουκάνικα, όσο και τις εποχές της φτώχειας και της παρακμής. Η μονόπλευρη αυτή κίνηση φτωχοποίησης έγινε συναινούντων όλων των κυβερνήσεων της Ελλάδας, από το 1992 μέχρι το 2014. Προκαλώ να ξαναδιαβαστούν τα σημειώματά μου για το ξεπούλημα της φέτας στους Καναδούς, από τον τότε πρωθυπουργό Σαμαρά. Τι επετεύχθη με την υιοθέτηση της αντεθνικής και καταστροφικής αυτής πολιτικής από τα κυβερνώντα σχήματα; Οι υπόλοιπες χώρες της Βόρειας Αφρικής του Μαγκρέμπ, Μασρέκ και η Τουρκία απέκτησαν χρήματα λόγω αύξησης των εισαγωγών τους κυρίως σε αγροτικά προϊόντα και εύκολης μεταποίησης βιομηχανικά προϊόντα. Αντίθετα, εκτός των ΗΠΑ, η Γερμανία και η Γαλλία προώθησαν τερατώδεις ποσότητες εξοπλισμών κυρίως σε Τουρκία, διαταράσσοντας τις λεπτές ισορροπίες της Ανατολικής Μεσογείου.
Μάλιστα η εγκληματική μείωση κατά 26% του ελληνικού ΑΕΠ οδήγησε, μεταξύ άλλων εκεί που ο οικογενειακός πλούτος ενός Έλληνα να ισούται με τον οικογενειακό πλούτο 4 οικογενειών Τούρκων, σήμερα η σχέση αυτή διαιρέθηκε δια του 2.
Αγαπητέ αναγνώστη, αν είναι να σου δημιουργηθεί μια θλίψη παραπάνω δεν είναι η Συμφωνία των Πρεσπών. Είναι να σου εξηγηθεί και σωστά και συνοπτικά πως οι Έλληνες υπουργοί και πρωθυπουργοί της περιόδου αναφοράς μου, 1992 – 2014 κατάφεραν να υποθηκεύσουν το μέλλον της πατρίδας μας, το μέλλον των παιδιών μας, και γενικά να μας οδηγήσουν στο χείλος της καταστροφής.
Μιας καταστροφής χωρίς γυρισμό αν αφήσουμε για πολύ ακόμη να εξελίσσονται τα πράγματα όπως μας λένε οι βασικοί υπεύθυνοι για την κατάντια μας. Ας μην αφήσουμε να εξελιχθούν ακόμη παραπέρα, τόσο αρνητικά τα πράγματα για τον τόπο μας. Δε θέλω να υποχρεωθώ να στείλω στον πόλεμο με τους εξ ανατολών γείτονες κανένα από τα πέντε μου παιδιά, αφού και με δικά μου λεφτά εξόπλισα τον τουρκικό στρατό, παρά τη θέλησή μου, αλλά με τη βούληση των κυβερνητών της χώρας μας.
Και ο βόρειος γείτονας που ακούει πλέον στο όνομα Βόρεια Μακεδονία μάλλον θα έχει συμφέροντα να ενταχθεί στη σφαίρα επιρροής της Ελλάδας στην ΕΕ, άρα να μεγαλώσουμε και να ενδυναμώσουμε τη φωνή μας μέσα στην πολλών ταχυτήτων, πλέον, Ευρωπαϊκή Ένωση.
1. Πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ: Πρώτα η Αμερική!
2. Θυμάστε μήπως το καλοκαίρι τι σφαίρες έπεσαν στα βορειοανατολικά μας σύνορα κατά των άτυχων ψαράδων μας;
