Δεξί κίτρινο λουστρίνι
Ιφιγένεια-Ειρήνη Τέκου
Εκδόσεις: Ψυχογιός
Κάλυμνος 1934, ιταλική κατοχή. Η Θεμελίνα και η Χριστίνα, συμμαθήτριες και αδελφικές φίλες, μοιράζονται τα πάντα: σκέψεις, όνειρα, φοβίες, τη στοργική μητέρα της Θεμελίνας, ένα ζευγάρι κίτρινα λουστρίνια, που τα φοράνε εναλλάξ, αλλά και ένα φρικιαστικό μυστικό που τις κατατρύχει.
Όταν κάποια στιγμή γίνονται μάρτυρες ενός βιασμού που καταλήγει σε φόνο, έρχονται τα πάνω κάτω στη ζωή τους, αφού δράστης είναι ο Ιταλός διοικητής του νησιού. Λίγο καιρό αργότερα η Χριστίνα εξαφανίζεται, αφήνοντας ως μοναδικό ίχνος το ένα από τα δύο αγαπημένα της κίτρινα λουστρίνια, το δεξί, ενώ η Θεμελίνα με τη μητέρα της ακολουθούν με άλλους συμπατριώτες τους τον δρόμο της μετανάστευσης.
Δεύτερη πατρίδα τους θα είναι στο εξής το Σαλέν ντε Ζιρό, στη Νότια Γαλλία, όπου οι συνθήκες εργασίας στις αλυκές είναι παραπάνω από σκληρές.
Νέες φιλίες, έρωτες και μικρές ευτυχισμένες στιγμές κάνουν τον καιρό να περνά γρήγορα, ώσπου ξεσπά ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος. Εγκλήματα, δωσίλογοι, στρατόπεδα αιχμαλωσίας, κρεματόρια, Αντίσταση και ένας έρωτας γεννημένος μέσα στις φλόγες του πολέμου ατσαλώνουν τη θέλησή της για ζωή – ωστόσο… δεν παύει να νιώθει μισή. Μέχρι που ένα κίτρινο λουστρίνι βρίσκεται έξω από την πόρτα της.
Σε χαιρετώ, αδερφέ μου
Marin Ledun
μετάφραση: Γιάννης Καυκιάς
Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου
Ένας πατέρας, μια μητέρα και τα έξι παιδιά τους. Δύο κόρες, τέσσερα αγόρια. Μια μεικτή ομάδα βόλεϊ και δύο αναπληρωματικοί, η οικογένειά μου κομπλέ. Εννέα υπολογίζοντας το σκυλί. Έντεκα αν προσθέσουμε τους δύο γάτους”.
Το πολυμελές και ιδιόρρυθμο ασκέρι των Μαμπίγιε-Πονς: ο Σαρλ, ειρηνιστής βοηθός συμβολαιογράφου, η Αντελαΐντ, αναρχική και εκκεντρική νοσοκόμα, τα παιδιά, ελεύθερα και μεγάλα, τα τρία υιοθετημένα. Η καθημερινότητα σαν καταιγισμός φαντασίας, κάθε άλλο παρά στρατιωτικός.
Μέχρι τις 20 Μαρτίου 2017, πρώτη μέρα της άνοιξης, που το στερνοπούλι απουσιάζει. Ο Γκις, αθεράπευτα καλό παιδί, επαγγελματίας αποδιοπομπαίος τράγος, εξαφανίστηκε και κατηγορείται για τη ληστεία ενός καπνοπωλείου, μια υπόθεση που συνταράσσει το Τουρνόν. Ολόκληρη η οικογένεια βρίσκεται μονομιάς επί ποδός πολέμου! Να κινητοποιηθούν σύσσωμοι, να βρουν τον Γκις, να χρησιμοποιήσουν τα όπλα των αδυνάτων, να κατατροπώσουν τον καθημερινό ρατσισμό της μικρής κομφορμιστικής πόλης με τις κακές ιδέες της, να παλέψουν για το δικαίωμα στην αταξία, για ν’ αθωωθεί αυτός, ο αδερφός.
Ο καλός γιος
You-Jeong Jeong
Μετάφραση: Αμαλία Τζιώτη
Εκδόσεις: Μεταίχμιο
Ποιον μπορείς να εμπιστευτείς αν δεν μπορείς να εμπιστευτείς τον εαυτό σου;
Ο Γιου-τζιν, υποδειγματικός γιος, πρωταθλητής κολύμβησης που έχει μόλις κάνει αίτηση για να εισαχθεί στη νομική σχολή, ξυπνά νωρίς ένα πρωί από μια παράξενη μεταλλική μυρωδιά, και ένα τηλεφώνημα από τον αδελφό του, που ρωτά αν όλα στο σπίτι είναι εντάξει – βρήκε αναπάντητη από τη μητέρα τους μέσα στην άγρια νύχτα. Ο Γιου-τζιν σύντομα ανακαλύπτει το πτώμα της, σε μια λίμνη αίματος στη βάση της σκάλας της διπλοκατοικίας τους στη Σεούλ. Δεν θυμάται πολλά για την περασμένη νύχτα· μόνο τη μητέρα του να φωνάζει τ’ όνομά του. Όμως – του φώναζε για να τη βοηθήσει; Ή τον παρακαλούσε να μην τη σκοτώσει; Έτσι ξεκινά η απεγνωσμένη τριήμερη αναζήτηση του Γιου-τζιν: προσπαθεί να εξιχνιάσει τι συνέβη εκείνη τη νύχτα, και να μάθει επιτέλους την αλήθεια για τον εαυτό του και την οικογένειά του.
Πικροβότανο
Διηγήματα
Δώρα Ραγκούση – Αγγελάκη
Εκδόσεις: Πνοή
Ο κορεσμός της ψυχής απ’ τις συνεχείς μεταλλάξεις του “σήμερα” μας οδηγεί συχνά προς τα πίσω, σε εποχές αυθεντικές και γνήσια βιώματα. Το παρελθόν αναδύεται μέσα από το πετρώδες έδαφος του σύγχρονου κόσμου και κουβαλά στον βλαστό του κάτι απ’ τις ρίζες του δέντρου της ζωής. Τοπίο άχρονο και μνήμες πανανθρώπινες συνθέτουν έναν κύκλο, και στο κέντρο του βρίσκεται πάντοτε το ανθρώπινο συναίσθημα. Ένα παιδί γεννιέται στο χώμα, κάποιος παλεύει για τη ζωή του στη θάλασσα, μια γυναίκα αναζητά τη λύτρωση, κάποια άλλη κυνηγά τα περασμένα. Ο έρωτας, η απώλεια, η αναγέννηση, η φρίκη, όλα ενωμένα με μια αδιόρατη κλωστή. Δέκα νοσταλγικές ιστορίες απεικονίζουν τα δυσθεώρητα ύψη και βάθη της ζωής, και γίνονται έτσι ο καθρέφτης της.
