Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024

Tρικυμία…

AΘΗΝΑΣ ΚΑΝΙΤΣΑΚΗ

Αλλο ένα βιβλίο της κας Αθηνάς Κανιτσάκη.
Και παρακαλώ το ενδέκατο.
Μέσα σε λίγα χρόνια, με ξεχωριστή θέση στη βιβλιοθήκη μας. Ιστορικά, χιουμοριστικά, αστυνομικά, χρονογραφήματα, μυθιστορήματα κ.ά.
Αεικίνητη, ακούραστη και παραγωγική. Και συχνή η παρουσία της στον καθημερινό χανιώτικο Τύπο. Τα βιβλία της με τη σειρά που τα παραθέτει η ίδια η καλή συγγραφέας στο τελευταίο έργο της είναι: Το κλεμμένο κοράλλι, Κλεμμένη Ευτυχία, Η Παγάνα, Η ωραία Κυρία, Το βάραθρο, Μήκων εξ ελεφαντοστούν, Παιδικά μου χρόνια, 68 ξεχωριστές ιστορίες, Ψηφίδες, Εύθυμες προσεγγίσεις και το τελευταίο Τρικυμία.
Η δημιουργός του έργου εξάλλου έχει φιλοτεχνήσει και όλα τα εξώφυλλα των βιβλίων της. Ταλέντο κι αυτό που το κληροδότησε στην κόρη της που είναι επαγγελματίας και δασκάλα ζωγραφικής.
Στην “Τρικυμία”, αυτό το πνευματικό απόκτημα που κρατάμε στα χέρια μας, η λογοτέχνης μας μεταφέρει στο νησί του πατέρα της, τη Σάμο, το νησί που έζησε τα παιδικά της χρόνια. Την ξέρει καλά. Πατουχιά – πατουχιά. Τα βουνά και τους κάμπους, τα λιμάνι και τ’ ακρογιάλια της, την ιστορία της, τη σύγχρονη ζωή, τον κοινωνικό ιστό της, τις χαρές και τις λύπες της, τις παραδόσεις της. Τα καλά και τα κακά μιας μικροαστικής δομής. Η δημιουργική της φαντασία σκάρωσε ένα μυθιστόρημα που η ανάγνωσή του δεν σ’ αφήνει ν’ αναπνεύσεις.
Όπως δηλώνει η ίδια· «Δύσκολο κι αυτό το εγχείρημα, αφού εκτός από έμπνευση θα χρειαζόταν μπόλικη μελέτη, σοβαρότητα, συνέπεια και φυσικά ατέλειωτα ξενύχτια κι αγωνίες…
Η μελέτη και η ασχολία μου με το κείμενο της “ΤΡΙΚΥΜΙΑΣ…” κράτησε σχεδόν τρία χρόνια και σήμερα είμαι σε θέση να σας παρουσιάσω με χαρά μια μυθιστορία με μπόλικες φουρτούνες και φουρτουνιασμένες ψυχές που γράφτηκε με πολύ συναίσθημα για τον τόπο και την ιστορία του…». Αν και οι ήρωες δεν είναι αληθινοί, εμείς τους θεωρήσαμε πραγματικούς. Είναι στ’ αλήθεια τόσο αληθοφανής η πλοκή του που αγαπήσαμε τους πρωταγωνιστές με τα προτερήματα και τα κουσούρια τους, με τις καλές και κακές πλευρές τους. Ταξιδέψαμε με το “Κατερίνη”, ανεβήκαμε στη βίγλα και τον Προφήτη Ηλία, περπατήσαμε τα στενάκια του νησιού. Δεν αξιωθήκαμε να επισκεφθούμε τούτο το ακριτικό νησί. Το νησί που δίνει το χέρι στην επί αιώνας ελληνική Μικρά Ασία. Που μέχρι το 1922 συμπορπατούσε με τους παλμούς και τους θρύλους του ελληνισμού.
Ευτυχώς που σήμερα τα νέφη του εθνικού και θρησκευτικού φανατισμού αραίωσαν και μπορούμε με μια εκδρομή να πατούμε τα χώματα που δόξασε η ελληνική παρουσία. Και το πραγματοποιήσαμε αρκετές φορές. Δεν πήγαμε στη Σάμο που τόσα αναστήματα του πνεύματος, της επιστήμης και της πολιτικής ανέδειξε. Όμως με το ιστόρημα της κας Αθηνάς είναι σαν να πήγαμε. Κυρία Αθηνά σε συγχαίρουμε και σ’ ευχαριστούμε.


Ακολουθήστε τα Χανιώτικα Νέα στο Google News στο Facebook και στο Twitter.

Δημοφιλή άρθρα

Αφήστε ένα σχόλιο

Please enter your comment!
Please enter your name here

Εντός εκτός και επί τα αυτά

Μικρές αγγελίες

aggelies

Βήμα στον αναγνώστη

Στείλτε μας φωτό και video ή κάντε μία καταγγελία

Συμπληρώστε τη φόρμα

Ειδήσεις

Χρήσιμα