Λόγια επί προσωπικού…
Οδυσσέα Ιωάννου
Εχω το βιβλίο στα χέρια μου με πολλή χαρά!
Η εκτίμηση και η αγάπη μου για τον νέο δημιουργό είναι δεδομένα, γιατί ο Oδυσσέας Ιωάννου, αρθρώνει λόγο πρωτότυπο, δροσερό και ιδιαίτερα ποιοτικό!
Αποπνέει, εξ άλλου, και ελληνικόν ήθος!
Στο βιβλίο των τετρακοσίων σχεδόν σελίδων, συγκεντρώνει, όπως ο ίδιος γράφει, 140 κείμενα από τα 350, περίπου, δημοσιευμένα, κατά καιρούς.
“Συλλογή αποτυπωμάτων” τα ονομάζει, και τ’ αφήνει στο ταξίδι!
Το χωρίζει σε πέντε θεματικές ενότητες, με χρονολογική ταυτότητα και εύχεται:
«Καλή ανάγνωση, και με ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όσους με στήριξαν τόσα χρόνια με την αγάπη, το ενδιαφέρον και την κριτική τους».
…Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1967. Πέρασε από σχολείο, Πανεπιστήμιο, Ωδείο, στρατό για να καταλήξει στο ραδιόφωνο, κάνοντας καθημερινή εκπομπή επί 22 χρόνια, κάθε απόγευμα 4 – 8, στον 90,2 Αριστερά.
Γράφει σε εφημερίδες και περιοδικά, από το 1986 (Μουσική, Ενα, VOX, Ηχος, Μετρό, Μελωδία -ως αρχισυντάκτης- Δίφωνο, Ριζοσπάστης, Αυγή, Protagon, Καθημερινή, Ελευθεροτυπία).
Εχει εκδώσει 4 βιβλία. Ζει το κορίτσι του fruit punch? (συλλογή διηγημάτων, Κέδρος 1999), Κέρματα (κείμενα και χρονογραφήματα δημοσιευμένα στο περιοδικό Μετρό και στην Καθημερινή της Κυριακής Ιανός 2004). Ο Θάνος κι ο Μικρούτσικος μια αυτοβιογραφία μέσα από 24 συναντήσεις. (Εκδόσεις Πατάκη 2011). Εξ άλλου από τις ίδιες εκδόσεις Πατάκη, κυκλοφόρησε και τούτο το θαυμάσιο πόνημα, με τον ανθολογημένο στοχασμό, ενός ευαίσθητου καλλιτέχνη, κι ευχαριστώ θερμά για το δώρο. Ο Ιωάννου είναι βέβαια και ευαίσθητος, και καλλιτέχνης, και το δηλώνουν αδιαφιλονίκητα τα διακόσια (!) τραγούδια που έχει προσφέρει στη δισκογραφία, με 8 προσωπικούς δίσκους, αλλά και τραγούδια για θέατρο και σινεμά, συνεργαζόμενος με τους πιο σημαντικούς Ελληνες συνθέτες εδώ και 25 χρόνια. Δεν θέλω όμως να παραλείψω και το έργο Δημήτρης Μητροπάνος – Χωρίς επίλογο (Μίνος – ΕΜΙ 2012), αλλά και τη συνεργασία του και με τον Παντελή Βούλγαρη σε μουσικοθεατρική παράσταση, στην οποία βρέθηκε επί σκηνής με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου και τον Χρίστο Θηβαίο.
Τόσο πλούσιο βιογραφικό αξίζει να το παραθέσω.
Ο Ο. Ιωάννου, είκοσι πέντε χρόνια ως τώρα, εκφράζει τις αισθηματικές ανησυχίες του στον πεζό λόγο, λυρικό, λογοτεχνικό δοκίμιο, και στον στίχο που αγκαλιάζει το μέλος ιδανικά.
Φέρνει με τη Μουσική τις ωραίες εκδοχές του στην ψυχή του κόσμου…, και θεωρείται δικαίως η συνέχεια των σπουδαίων στιχουργών που άφησαν σημάδια στο διηνεκές της δισκογραφίας μας, Παπαδόπουλος, Δασκαλόπουλος, Τριπολίτης, Μάνος Ελευθερίου… Τον οποίο άλλωστε, λατρεύει, και του αφιερώνει μία θαυμάσια αναφορά στη σελίδα.
…«Εχω εμμονή με το νερό… Είπε γλυκά σε πρόσφατη συνέντευξη… Το αγαπώ ιδιαίτερα… Το 80% των τραγουδιών μου, έχουν μέσα τη λέξη “νερό”…».
Κι εγώ έχω λατρεία στο νερό… τους συμβολισμούς, την αξία του, το κάλλος, τα μυστικά του, τη ρέουσα, μυστηριακή, καθαρτική, αρτεσιανή του υπόσταση…
Σ’ ευχαριστούμε Οδυσσέα, για τις… “παλίμψηστες γραφές” σου, στη σύγχρονη Ελληνική σκέψη, στη σύγχρονη βασανισμένη, κουρασμένη ελληνική ψυχή. Είναι σίγουρο, και το αξίζεις εννοείται, ν’ αποβαίνει ολοένα και πιο διακριτή η σχέση του στοχασμού σου, με τον μέλλοντα χρόνο…
Καλή συνέχεια. Γενάρης 2016.
«Να ξαναψάξω για φύτρες σκοταδιού και κόμπους νερού στα βιβλία του Ντοστογιέφσκι και του Καμύ. Να πάρω το μέρος των λέξεων. Να κάνω βόλτες με εκείνους που βουβάθηκαν τον τελευταίο χρόνο, που δεν καταλαβαίνουν τι συμβαίνει.
Να πάρω το μέρος της πραγματικότητας.
…Να κάνω ένα ακόμη μπάνιο στη θάλασσα. Να πάρω το μέρος της πατρίδας μου.
…Να πάρω ένα παιχνιδάκι για τη μικρή*. Να πάρω το μέρος της. Οριστικά».
Ο. Ιωάννου
*Η κορούλα του
