«Τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική […] Μοναχή έγνοια η γλώσσα μου με τα πρώτα-πρώτα Δόξα σοι!/ Εκεί δάφνες και βάγια/ θυμιατό και λιβάνισμα/ τις πάλες ευλογώντας και τα καριοφίλια./ Στο χώμα το στρωμένο με τ’ αμπελομάντιλα/ κνίσες, τσουγκρίσματα και Χριστός Ανέστη/ με τα πρώτα λόγια του Υμνου./ Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου, με τα πρώτα λόγια του Υμνου!». Μαζί με τη φράση του Σολωμού «Μήγαρις έχω τίποτ’ άλλο στον νου μου πάρεξ ελευθερία και γλώσσα» και οι αναφερόμενοι στη γλώσσα μας, στο “Αξιον εστί”, στίχοι του Οδυσσέα Ελύτη στον νου μου με το που έμαθα ότι έρχεται στα Χανιά ο καθηγητής Γλωσσολογίας Γιώργος Μπαμπινιώτης για να κάνει δυο ομιλίες. “Η δύναμη της ελληνικής γλώσσας και ο αγώνας για την αξιοποίησή της” το θέμα της πρώτης που θα πραγματοποιηθεί αύριο Τετάρτη 25 Απριλίου και ώρα 8 μ.μ. στο Πνευματικό Κέντρο της πόλης μας με συνδιοργανωτές την Περιφέρεια Κρήτης, Περιφερειακή Ενότητα Χανίων, το Πνευματικό Κέντρο Χανίων, τον Σύνδεσμο Φιλολόγων Χανίων και την εφημερίδα “Χανιώτικα νέα”. “Οι πικρές αλήθειες της γλώσσας μου και της παιδείας μας” το θέμα της δεύτερης που θα γίνει στο ιστορικό καφέ “Κήπος” μεθαύριο, Πέμπτη 27 Απριλίου και ώρα 9 μ.μ. Μια ζωή “μονάχη έγνοια” η γλώσσα μας για τον και επίτιμο δημότη Χανίων και εταίρο του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και Μελετών “Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος” πάνω απ’ όλα και πρώτα απ’ όλα “Ωραίο ως Ελληνα”, Γιώργο Μπαμπινιώτη…
Μια νέα φάση του διαρκούς αγώνα του για τη Γλώσσα μας, αρχίζει απ’ τα Χανιά ο Γιώργος Μπαμπινιώτης με αφορμή την έκδοση του βιβλίου του “Νέα Γραμματική για όλους”. Και γιατί, όμως μου είπε ο και συνεργάτης της εφημερίδας μας, διακεκριμένος δημοσιογράφος και καταξιωμένος ποιητής από την Κρήτη Δημήτρης Κακαβελάκης, Κρητικός και συγκεκριμένα ο Γεώργιος Χατζηδάκις, ήταν ο πρώτος καθηγητής Γλωσσολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Αλλά και γιατί αγαπά διαχρονικά την Κρήτη και ιδιαίτερα τα Χανιά, ο Γιώργος Μπαμπινιώτης. Και ως θαυμαστής και μάλιστα “ένθερμος” κατά δήλωσή του τού Ελευθερίου Βενιζέλου, τον οποίο έχει χαρακτηρίσει «πολιτική προσωπικότητα με πνευματική διάσταση…».
«Ο δάσκαλος, ο αληθινός δάσκαλος, δε διδάσκει μ’ αυτά που λέει ούτε μ’ αυτά που κάνει διδάσκει, διδάσκει αυτό που είναι. Ε, λοιπόν, αληθινός δάσκαλος, ακριβώς γιατί έχει αναπτυγμένο σε ύψιστη βαθμό το αίσθημα της ευθύνης, είναι ο καθηγητής Γιώργος Μπαμπινιώτης». Τα που είχα γράψει, μεταξύ των άλλων πριν από 7 χρόνια στη στήλη “Ευφημες μνείες” (βλ. “Χανιώτικα νέα”, 20/6/2011) στον απόηχο των μαθημάτων ευθύνης που είχε παραδώσει λίγες μέρες πριν στο πλαίσιο μιας ημερίδας για τη Γλώσσα που είχε οργανώσει το Ινστιτούτο Επαρχιακού Τύπου στις εγκαταστάσεις του. Είναι εύκολο να καθίσεις σε μια γωνιά και να πετροβολάς τον κόσμο, είχε πει, στο περίπου, σε μια αποστροφή του λόγου του, απαντώνας σε κάποια ερώτηση. “Από τον ρόλο του προπέτη προτιμώ τον ρόλο του δημιουργού”, η φράση του Κοπέρνικου τότε στον νου μου.
“Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου”… επιμένει να μας θυμίζει ο Οδυσσέας Ελύτης. “Τη γλώσσα μας και τα μάτια μας” επιμένει να μας παραγγέλνει με τον δικό του τρόπο ο Γιώργος Μπαμπινιώτης.
Ο Μπαμπινιώτης δεν ειναι αυτός που στο λεξικό του ανεφερε ότι στο λήμμα “Βούλγαροι” αναφερεται ενιοτε και στους φιλάθλους του ΠΑΟΚ? ε λοιπόν όσο και να ειναι φίλος της αγαπημενης μας πόλης των Χανιωτών και ενθερμος θαυμαστής του Ελευθερίου Βενιζέλου, το ατόπημα του αυτό θα τον συνοδεύει μεχρι τα βαθειά του γεράματα και ακόμη περισσότερο. Και ναι για μας τους Μακεδόνες ο Μπαμπινιωτης δεν ειναι αρεστός .
Ένα λςξικό υποχρεούται να αποτυπώνει την αλήθεια έστω κι αν αυτή δεν μας αρέσει. Οι οπαδοί (και όχι βεβαίως φίλαθλοι) ποδοσφαιρικων ομαδων της Αθήνας αποκαλούν – βρίζουν τους οπαδούς του ΠΑΟΚ Βουλγάρους. Αυτό ενα λεξικό είναι υποχρεωμένο να το αναφέρει ακόμη κι αν ως βρισιά δεν έχει καμμία βάση.