Θα τα σχεδιάσουμε όλοι μαζί;

Γράψαμε χθες στην στήλη “εφημερίες” σχετικά με τα “ζητούμενα” να γίνουν στον χώρο του φρουρίου Φιρκά. Ζητούμενα παρεμβάσεων αποκατάστασης – κυρίως. Ομως υπάρχουν και γενικότερα ζητούμενα.
Οπως οι χρήσεις χώρων που αποκαθίστανται από την αρχαιολογία    -κυρίως- και μετά… «κλειδαμπαρώνονται», δεν είναι καθημερινά επισκέψιμοι και, ως εκ τούτου, δεν συνεισφέρουν στην πολιτισμική – οικονομική ανάπτυξη του τόπου. Ασε που στο τέλος κινδυνεύουν να καταντήσουν, όπως το κολυμβητήριο του Ακρωτηρίου!
ΧΩροι ενδεικτικΑ
• Τώρα, μάλιστα, που υπάρχει μεγάλη ανάγκη αξιοποίησης όλων των πηγών τοπικής ανάπτυξης, είναι ευκαιρία να συζητηθεί το θέμα. Ωστε οι χώροι αυτοί, ανάλογα με τη δυνατότητα χρήσεών τους, να θεραπεύσουν διάφορες πολιτισμικές και αναπτυξιακές ανάγκες.
• Ενδεικτικά, τέτοιοι χώροι είναι και το φρούριο Φιρκά το οποίο -όταν δεν είναι εργοτάξιο- τις καθημερινές κλείνει στις 2 το μεσημέρι. Εκτός, λοιπόν, του ότι θα πρέπει να είναι όλη μέρα επισκέψιμο πρέπει να αποφασιστεί η αξιοποίησή του και για πολιτιστικές εκδηλώσεις και πολιτισμικές δράσεις. Οπως εικαστικές εκθέσεις, συναυλίες, τοπικά λαογραφικά δρώμενα (που τώρα γίνονται όπου βολεύει μέσα στο παλιό λιμάνι) κ.α.
• Παραμένοντας στη Δυτική πλευρά της παλιάς πόλης: Ο χώρος του προμαχώνα του Σαν Σαλβατόρε μετά την κατεδάφιση του ΞΕΝΙΑ είναι ένας τεράστιος επίπεδος χώρος… βίγλας όλων των Χανίων που        -και αυτός- παραμένει κλειστός και λουκετωμένος και άρα μη επισκέψιμος. Είναι δε ιδανικός για ποικίλες εκδηλώσεις εικαστικές, θεατρικές, μουσικές κ.λπ.
• Επίσης, δεν είναι καθημερινά επισκέψιμοι οι χώροι της πύλης Σαμπιονάρα, ο ναός του Αγίου Ρόκκου και η τούρκικη υπόγεια κρήνη στην πλατεία Σπλάντζιας.
• Κλειστά, βέβαια είναι και τα Νεώριά μας. Και οι υποψήφιες δημοτικές Αρχές οφείλουν να μας δώσουν πειστικό σχέδιο με χρονοδιάγραμμα ανοίγματός τους (ως έχουν μέχρι να αποκατασταθούν), καθώς η εικόνα και η ερειπιο-ποίησή τους (όσο είναι κλειστά) δεν πρέπει να συνεχιστεί άλλο.
ΑνταγωνιστικΑ προγρΑμματα
• Ξεχωρίζω εδώ το θέμα της αξιοποίησης της Δυτικής Τάφρου. Θέατρο ή χώρος στάθμευσης; Ενα θέμα που συζητείται όλο και περισσότερο από τους Χανιώτες. Με τους πολλούς να τείνουν σε δημιουργία πάρκινγκ ως μόνης λύσης άμεσης ανακούφισης του αφόρητου κυκλοφοριακού μας προβλήματος (μεγάλο μέρος του οποίου οφείλεται στην ανυπαρξία χώρων στάθμευσης και στην παλιά πόλη).
• Είναι γνωστές οι αντιρρήσεις που υπάρχουν για προσβολή του μνημείου. Ωστόσο, ο αντίλογος λέει ότι δεν είναι κατανοητή η λογική ότι δεν τέθηκε θέμα στάθμευσης στην πλατεία Τάλω που αποτελεί και τη “βιτρίνα” του Σαν Σαλβατόρε (Ξενία) από ξηράς και θαλάσσης. Επομένως, γιατί όχι στο… πλάι του επιπρομαχώνα που είναι τάφρος και… “αόρατη”.
• Επιπλέον, δεν είναι λογικό, στην εποχή της κρίσης, που και τα αρχαιολογικά μουσεία στην Ευρώπη αρχίζουν να μπαίνουν στην λογική “αξιοποίησης”-ενοικίασης χώρων τους για να βγάζουν τα λειτουργικά τους έξοδα, εμείς εδώ να ξοδεύουμε εκατομμύρια ευρώ για απαλλοτριώσεις και αποκαταστάσεις μνημείων που θα μένουν κλειστά ή θα λειτουργούν με δημοσιο-υπαλληλικό ωράριο. Χωρίς να μπορούν οι τοπικές κοινωνίες να τα αξιοποιήσουν.
• Εξάλλου, πάρα πολλές αποκαταστάσεις μνημείων έχουν γίνει μέσω του ολοκληρωμένου προγράμματος αστικής ανάπλασης Σπλάντζιας, του δήμου Χανίων ( άρα θα μπορούσαν να έχουν προταθεί από τον δήμο άλλα αναπτυξιακά έργα). Επίσης και το π. Ξενία, Β.Δ. τμήμα των ενετικών οχυρώσεων, χρηματοδοτήθηκε από Ε.Σ.Π.Α. του Υπ. Πολιτισμού, αλλά και του Υπουργείου Ανάπτυξης, ανταγωνιστικότητας, επιχειρηματικότητας.
• Και η στόχευσή τους είναι, προφανώς, να αποκαθίστανται για να συμβάλλουν στην ανάδειξη του πολιτισμού μας, αλλά ΚΑΙ να συμβάλλουν στην πολιτισμική οικονομική μας ανάπτυξη, γενικότερα. Γιατί να μην συνδυαστούν και τα δύο;
ΧανιΩτικος
Ηχος και Φως
• Αφησα τελευταία μια πρόταση για τους υποψηφίους αυτοδιοικητικούς. Να υλοποιηθεί μία αναπτυξιακή πολιτισμική δράση στον επιπρομαχώνα Σαν Σαλβατόρε (π. Ξενία) ο οποίος, έτσι όπως υψώνονται πίσω (ως σκηνή θεάτρου) τα τείχη της τάφρου να μοιάζει ιδανικός γι’ αυτήν.
• Πρόκειται για τη δράση ΗΧΟΣ και ΦΩΣ πάνω στην ιδέα που παιζόταν στον βράχο της Ακρόπολης. Κάτι που τώρα γίνεται μόνο στη Ρόδο.
• Το “Ηχος και Φως” είναι ένα είδος θεάτρου χωρίς ηθοποιούς. Κάτι σαν αναπαραστατική τέχνη, στερεοφωνική ραδιοφωνική παράσταση, συνδυασμένη με φως και αρχιτεκτονική. Το οποίο συνδυάζει τη σκηνική δράση, τον λόγο, τη μουσική και το φως με την αρχιτεκτονική και τα παρουσιάζει σ’ ένα φυσικό σκηνικό.
• Το… δικό μας σενάριο θα βασίζεται σε Χανιώτικους μύθους σχετικούς με τον χώρο και όχι μόνο. Το κείμενο μπορεί να είναι πρόζα, αφήγηση ή ποιητικός λόγος και αυτό θα αποτελεί εκτός από ( και τουριστικό) θέαμα (που θα έχει και εισιτήριο) και μάθημα ιστορίας για μικρούς και μεγάλους.
• Δόξα τω Θεώ, τα Χανιά έχουν ανθρώπους αρχαιολόγους, ιστορικούς, λαογράφους που μπορούν να βοηθήσουν στην επιλογή των μύθων μας. Εχουμε λογοτέχνες, συγγραφείς για να συνεργαστούν και να επεξεργαστούν το σενάριο. Εχουμε εξαίρετους μουσικούς, έχουμε καλλιτέχνες, θεατράνθρωπους να το αφηγηθούν.
• Θα τα σχεδιάσουμε
…ΟΛΟΙ μαζί ;