» Στον εκλεκτό φίλο και συνεργάτη μου Αντώνη Μπαλωμενάκη
Ενα λαμπερό διαμάντι που προσωρινά θαμπώθηκε από την παρουσία του αιμοσταγή χάροντα…
Τον θυμάμαι από τα χρόνια της εφηβείας του όταν βοηθούσε στο γραφείο του πατέρα του.
Η σχέση μας όμως από απλή φιλική μετατράπηκε σε αδελφική όταν σαν καινούριος δικηγόρος άνοιξε το πρώτο επαγγελματικό γραφείο του στην οδό Κριάρη.
Η στενή φιλία μου με τον πατέρα του, Δ. Μπαλωμενάκη -τότε συνταξιούχος συμβολαιογράφος Κισσάμου- μου έδωσε τη δυνατότητα να πηγαινοέρχομαι με άνεση στο γραφείο του, ιδιαίτερα μετά το 1974 όταν η δικτατορία κατέρρευσε.
Ο Αντώνης ήταν μόνιμο στέλεχος του Κ.Κ.Ε. και εγώ στέλεχος του Αναγεννημένου Αγροτικού Κινήματος και είχαμε πολλούς λόγους για συζήτηση και συνεργασία.
Από τότε και μέχρι τις τελευταίες ημέρες της ζωής του η επικοινωνία μας ήταν σχεδόν σε καθημερινή βάση για περίπου 40 χρόνια…
Πολλές φορές ωφελήθηκα από τις νομικές συμβουλές του, αλλά πολύ περισσότερο από τις κοσμοθεωρητικές αντιλήψεις του περί πραγματικής αγάπης, ισότητας, κοινωνικής δικαιοσύνης, Δημοκρατίας, κ.λπ.
Η οικογένεια του Αντώνη ήταν αρκετά πλούσια. Αυτό φάνηκε και από το ότι και τα δυο παιδιά του απέκτησαν πανεπιστημιακά πτυχία.
Εύκολα θα μπορούσε ο Αντώνης να ενταχθεί στην εύπορη χανιώτικη κοινωνία, να γίνει συμβολαιογράφος με το χαρτοφυλάκιο του πατέρα του, να ζει μία πλούσια και εύκολη ζωή.
Αντί αυτού αποποιήθηκε τα προνόμια και εντάχθηκε στο Κ.Κ.Ε. που ήταν κόμμα υπό πλήρη διωγμό. Τα στελέχη του ήταν εξόριστοι στα Ξερονήσια και ο Αντώνης μικρό παιδί ακόμα στο κομματικό γραφείο στην πλατεία Κοτζάμπαση μέρα και νύχτα πρόσφερε δωρεάν τις υπηρεσίες του σε κομματικά και συνδικαλιστικά θέματα.
Αργότερα όταν έγινε δικηγόρος, ειδικά σε αγροτικά, συνδικαλιστικά και συνεταιριστικά θέματα πάντοτε ήταν παρών προσφέροντας δωρεάν όχι μόνο την εργασία του, αλλά και τα δικαστικά παράβολα.
Το πατρικό σπίτι του Αντώνη ήταν πολύ κοντά στη Μητρόπολη Χανίων εκεί που ήταν τυχερό του να αντηχήσει η ψαλμωδία των εκπροσώπων της εκκλησίας μας, οι ομιλίες των ομιλητών. Το κλάμα, και οι αναστεναγμοί πλήθους κόσμου που ήρθε για να ανάψει ένα κερί στη μνήμη του τέως βουλευτή μας, του τέως δημ. συμβούλου, του ισόβιου αγωνιστή για την δικαιοσύνη για την αγάπη για τη δημοκρατία, του δικηγόρου που όπως έλεγε ο ίδιος δεν το θεωρούσε επάγγελμα, αλλά λειτούργημα για να εξυπηρετεί τους πελάτες του.
Εκεί στην πλατεία της Τριμάρτυρης πού πρωτοαντίκρισε το φως, εκεί που πρωτοπερπάτησε, εκεί στις 4/1/2020, που χτες βρισκόταν στην παραγωγικότερη ηλικία της ζωής του, σήμερα έμελλε να ακουστεί από τα στόματα των κληρικών παράκληση προς το Θεό για να τοποθετηθεί η ψυχή του σε τόπο αναψύξεως εκεί που δεν υπάρχει πόνος ούτε λύπη ούτε στεναγμός αλλά ζωή ατελεύτητος.
Προσωπικά πιστεύω πως αυτόν τον τόπο ο Αντώνης τον είχε ήδη προετοιμάσει με τα λόγια και τις πράξεις του και τώρα εκεί θα βρίσκεται η ψυχή του….
Αυτό ας αποτελέσει ελπίδα και παρηγοριά στους δικούς του που θρηνούν και τα παιδιά που εύχομαι και πιστεύω πως θα ακολουθήσουν τις πατημασιές του πατέρα τους και θα καλύψουν το κενό που τους άφησε η έλλειψη πατρικής στοργής.
Αυτά τα λίγα πολυαγαπημένε μου Αντώνη σαν κεράκι στο 40ήμερο μνημόσυνο σου που θα γίνει την ερχόμενη Κυριακή 9/2 στην ίδια εκκλησία.
