Τα Χανιά σαν… γκραβούρα

Καμιά φορά αισθάνομαι ότι οι τοπικές ηγεσίες αντιμετωπίζουν τα Χανιά σαν μια γκραβούρα, μια τοιχογραφία για την οποία είναι πολύ υπερήφανοι και τους αρέσει να την δείχνουν.
Αυτό είναι άδικο γιατί τα Χανιά σαν σύγχρονη πόλη, έχουν ανάγκη από πρακτικές και λειτουργικές λύσεις.
Αυτό το “εξιστορείν και ιστορείν” είναι καλό για τις βεγγέρες αλλά βιωματικά η πόλη δεν προχωρά.
Όταν βέβαια το παρελθόν σε προίκισε αφειδώς, είναι λογικό να περικλείεσαι από μια φιλοϊστορική στοργή.
Παρά ταύτα η πόλη εξακολουθείς να ζει και να εξελίσσεται.
Η ιστορική παρακαταθήκη (που είναι ευκταία) δεν πρέπει να επιβαρύνει τον πρακτικό ζήλο.
Τα Χανιά χρειάζονται ένα οργανόγραμμα, οι σύγχρονες πόλεις απαιτούν να είσαι γενναιόδωρος απέναντι στις ανάγκες της καθημερινής ζωής.
Δύσκολο αυτό και σύνθετο έργο…
Να μπορείς να φιλοτεχνείς με πρακτική μαστοριά επάνω σε τόσους αιώνες ιστορία…
Αυτό είναι και το σύγχρονο διακύβευμα των Χανίων.