Τα Χανιά εκ του προχείρου…

Έρχονται φορές που διαβάζεις την εφημερίδα και σε σφίγγει ένας κόμπος στον λαιμό για την αιώνια προχειρότητα που βασανίζει την πόλη και όλο τον Νομό Χανίων. Κάτι σαν σπονδή στο μέλλον των μεγαλοστομιών.
Ας ξεκινήσουμε από τ’ αυτονόητα, στους δρόμους. Πράγμα δύσκολο όταν έχουμε παγιδευθεί στα λογίδρια του εφήμερου ταρτουφισμού. Ποιoς φταίει;
Κατά έναν μυστηριώδη τρόπο (πανελληνίως γνωστό) πάντα… ο προηγούμενος. Εμείς οι… εκλεκτοί, ουδένα λόγο έχουμε ν’ ανησυχούμε για τα πεπραγμένα μας και τη φλυαρία μας. Εμείς (οι εκλεκτοί) ήμασταν απλά περαστικοί από το φανάρι, είδαμε φως και μπήκαμε μέσα. Και αφού μπήκαμε, είπαμε να στρογγυλοκαθίσουμε.
Μας “πουλούν” το αυτονόητο ως εξιδανικευμένο. Αυτό είναι ένα παλιό κόλπο, που πάντα πιάνει… Έτσι, η καθημερινότητά μας στα Χανιά μοιάζει με την καθημερινότητα ενός αγόγγυστου αχθοφόρου.
Κουβαλάμε το άγος των προηγούμενων, των τωρινών και των επόμενων. Μέχρι πότε;