Υπάρχουν δύο λογιών άνθρωποι. Αυτοί που βάζουν τον λαιμό τους στο σχοινί και αυτοί που τραβάνε το σχοινί. Ηρεμα, τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά, αλλά και πολύ πιο σύνθετα. Η πόλη χρειάζεται πάση δυνάμει να ξεφύγει από τις αυταπάτες της. Oι Χανιώτες ζουν και εργάζονται εδώ. Συνήθως παρακολουθούν απνευστί τις εξελίξεις, που συνήθως τους προλαβαίνουν, όταν και οι ίδιοι οι Χανιώτες με τις κοινωνικές αμέλειές τους, δεν συμβάλλουν σε αυτές. Τα Χανιά δεν χρειάζονται, συνεπώς, τον βρώμικο Χάρυ. Χρειάζονται πρωτίστως να πειστούν οι δημότες ότι στην ουσία κάτι αλλάζει… εκτός από τα πασαλείματα και τα μικροπολιτικά πασαλειψατέρ. Αλλο αυτό που πραγματικά συμβαίνει γύρω μας και άλλο η φενάκη ενός επικοινωνιακού πυροτεχνήματος. Τα αποτελέσματα για να είναι ορατά πρέπει να είναι πρακτικά μετρήσιμα. Ενα, δύο, τρία, έγινε καλύτερη η καθημερινότητά μας. Κουράστηκα να ακούω ότι στο Ρέθυμνο, στο Ηράκλειο τα κατάφεραν και εδώ εμείς κυνηγάμε τη σκιά μας. Δεν τρέφω αυταπάτες, ότι χωρίς αποτελεσματικές ηγεσίες θα γίνει ο “γάμος εν Κανά”. Κανείς πια στα Χανιά, δεν τρέφει αυταπάτες…