Άπνοια…
Μια γαλήνια θάλασσα σε υποδέχεται στη δροσερή αγκαλιά της, πάνω στο στερέωμα το φεγγαράκι δύει αργά-αργά στη μια πλευρά, ακριβώς απέναντι ένας πρωινός ήλιος πασχίζει λες να γίνει όλο πιο ζεστός όλο και πιο ζωηρός…
Αφήνεσαι στην αγκαλιά του υγρού στοιχείου σαν νυσταγμένο μωρό στην αγκαλιά της μάνας. Μερικές νωχελικές απλωτές σε φέρνουν λίγο πιο βαθιά, χαίρεσαι την όμορφη στιγμή με την ψυχή σου, αλλά τότε έρχεται και το πρώτο τσίμπημα…
Δυνατό και τσουχτερό…
Και δεν είναι τσούχτρα, μα ένα πεινασμένο ψαράκι με την παρέα του που βάλθηκαν να σου χαλάσουν το ήρεμο πρωινό…
Κουνάς χέρια-πόδια να τα διώξεις, μα αυτά εκεί!
Ορμούν πάνω σου δυο και τρία μαζί κι ό,τι προλάβει το καθένα…
Αγωνιωδώς προσπαθείς να βγεις στα ρηχά, και τότε απ’ την ταραχή και την ξαφνική αίσθηση του κινδύνου που σε κύκλωσε, το σκηνικό σαν ν’ αλλάζει…
Τώρα έβγαλε αέρα!
Η πλάση όλη σκοτείνιασε ξαφνικά, το τοπίο θόλωσε κι η όμορφη ακρογιαλιά σου έγινε ξαφνικά βραχώδης κι απροσπέλαστη ακτή.
Προσπαθείς να τη φτάσεις, μα όλο σου φεύγει…
Μετά από αγωνιώδεις προσπάθειες καταφέρνεις να προσεγγίσεις ξανά τα ρηχά, με κόπο κρατάς το κεφάλι έξω απ’ το νερό, πού και πού κάνεις κι ένα βήμα εμπρός, μα ως φαίνεται είναι αδύνατον πια να γυρίσεις πίσω…
Γύρω σου κι άλλες μορφές σκυφτές, βασανισμένες, πασχίζουνε να κρατηθούν απ’ όπου βρουν!
Μάταια όμως!
Μια πύρινη πνοή κυκλώνει τους πάντες, άρχισε τώρα να μυρίζει θάνατο, έφθασε η συντέλεια του κόσμου ετούτου…
Κι αυτή την ώρα τη δύσκολη που βυθίζεσαι κι εσύ στο βούρκο, έρχεται εκείνος ο Λατίνος ποιητής με την αρχαιοελληνική χλαμύδα -αυτός που καταπιάστηκε με τα όμορφα και τ’ άσχημα του άλλου κόσμου αναζητώντας την αγαπημένη του Βεατρίκη- σε κοιτά όλο λύπηση και σε ρωτά μήπως την είδες πουθενά…
Βρισκόμαστε άραγε στην όμορφη, στη γνώριμη, φιλόξενη ακτή μας χαμένοι σε σκέψεις; Βρεθήκαμε ξαφνικά στην «Κόλαση» του Δάντη Αλιγκιέρη; Ή μήπως κάπου στα βόρεια της Αττικής μέσα στον χαλασμό στον όμορφο εκείνο τόπο που η πύρινη λαίλαπα μιας πυρκαγιάς μεταμόρφωσε σε σκέτη κόλαση;
(Με αφορμή τις πυρκαγιές, κυρίως εκείνης στο Μάτι Αττικής).
