Η υποχρέωση της σηµερινής κυβέρνησης να ασχοληθεί επισταµένως µε τα θέµατα των συνεταιρισµών είναι δεδοµένη, η δέσµευσή της να δώσει απόλυτη προτεραιότητα σ’ αυτό έχει καταγραφεί, όµως πέραν αυτού ουδέν. Όπως αναφέρει το Agronews, θα µπορούσε να πει κανείς ότι είναι η πρώτη φορά που µια κυβέρνηση και µια πολιτική ηγεσία όπως είναι αυτή υπό τον Μάκη Βορίδη στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, εκφράζει τόσο έντονα τη βούλησή της να καταπιαστεί µε το θέµα και την ίδια στιγµή, δείχνει να βρίσκεται αντιµέτωπη µε ένα χάος.
Πρώτον, γιατί η ζηµιά που έχει γίνει στην υπόθεση των συνεταιρισµών κατά βάση µε το νόµο Σκανδαλίδη (4015/2011) και λιγότερο µε τα… µπαλώµατα Αποστόλου (4387/2016) δεν έχει προηγούµενο στην ευρωπαϊκή ιστορία του συνεργατισµού.
∆εύτερον, γιατί τίθεται πλέον επιτακτικά ζήτηµα αξιοπιστίας των συνεταιρισµών, θέµα εµπιστοσύνης στις αυτόκλητες -κατά βάση- ηγεσίες τους, ειδικά σε ό,τι αφορά την κεντρική τους έκφραση και το σηµαντικότερο, η απογοήτευση είναι τέτοια που ελάχιστοι είναι οι νέοι και δυναµικοί αγρότες που θα είχαν τη διάθεση να εµπλακούν µε διάθεση και αυτοθυσία σ’ αυτή την υπόθεση.
Αφήνουµε στην άκρη τη διάσπαση που έχει συντελεστεί, την υπονόµευση που συστηµατικά εξυφαίνεται από τη συντεχνία του ΟΣ∆Ε και φυσικά την αρνητική διάθεση που καταγράφεται συχνά από την πλευρά της εγχώριας, ιδιωτικής µεταποιητικής βιοµηχανίας, προβεβληµένα µέλη της οποίας δείχνουν να έχουν βολευτεί µε τη σηµερινή πολυδιάσπαση στο χώρο της αγροτικής παραγωγής. ∆εν είναι κακό να αναφερθεί ότι υπάρχουν σήµερα επώνυµοι βιοµήχανοι, µεταποιητές, διακινητές και εξαγωγείς αγροτικών προϊόντων, οι οποίοι έχουν ανδρωθεί µέσα στην οικονοµική κρίση, κυρίως µέσω της αξιοποίησης συνεταιριστικών βιοµηχανικών µονάδων και υποδοµών, οι οποίες, στις περισσότερες των περιπτώσεων, περιήλθαν στα χέρια τους µε συνοπτικές διαδικασίες και χωρίς να γίνει πολύς λόγος περί των οικονοµικών όρων, αφού εµφανίστηκαν ως διασώστες.
Ανάγκη να µπει πλάτη για την ανασυγκρότηση του συνεργατισµού
Μέσα σ’ αυτό το πλέγµα αναγκών, συµφερόντων και σκοπιµοτήτων, ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίµων Μάκης Βορίδης και τα συν αυτώ µέλη της πολιτικής ηγεσίας θα πρέπει να σπεύσουν ταχέως, προς τη σύνταξη ενός νέου νόµου. Ενός νόµου που δεν θα ταράζει τις σηµερινές ευαίσθητες ισορροπίες στο χώρο της (ιδιωτικής) αγροτοβιοµηχανίας, θα αψηφά τις έριδες των παλιών συνεταιριστών, όπως και τις δουλειές της µιας πλευράς προς τα πολυποίκιλα πλέον συµφέροντα της συντεχνίας του ΟΣ∆Ε και θα κινητοποιεί τις νέες δυνάµεις του αγροτικού χώρου, ώστε να βάλουν πλάτη για την ανασυγκρότηση των συνεργατικών δοµών στον τοµέα της αγροτικής παραγωγής.
∆ιευκρινίζεται εδώ ότι ο λόγος είναι περί των συνεταιρισµών, οµάδων παραγωγών κ.λπ. και όχι περί της συνδικαλιστικής εκπροσώπησης και της αναζήτησης νέου συνοµιλητή του κράτους για τα αγροτικά ζητήµατα, θέµα το οποίο ο κ. Βορίδης και η νέα κυβέρνηση φιλοδοξούν να επιλύσουν, όσο καταφέρουν να το επιλύσουν, µέσα από το νέο θεσµό των Αγροτικών Επιµελητηρίων.
