Προοδευτικές ιδεολογίες

Αναζητείται στο ΚΙΝ.ΑΛ. ένας τρόπος εξόδου απ’ την εσωστρέφεια που εκτός της διαλυτικής τάσεως μεταφέρεται στους ψηφοφόρους ένα είδος “εσωκομματικής μιζέριας”. Η γκρίνια και η αμφισβήτηση της κας Γεννηματά δείχνει ότι τα κομματικά όργανα αναλίσκονται για εσωτερικές διεργασίες υπό μορφήν “κλεφτοπολέμου”. Σημαντικότερος επικριτής ο κ. Ν. Ανδρουλάκης, η σχέση του οποίου με την κα Γεννηματά γίνεται δυσκολότερη και ο οποίος επισημαίνει πως η Χαρ. Τρικούπη με την τακτική της κατάφερε ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ να παραμείνει στο 31%. Ωστόσο έχει επικρατήσει η πρόεδρος με μικρές υποχωρήσεις στην εσωκομματική αντιπαράθεση. Στα επόμενα βήματά της σκοπεύει να ξεπεράσει όποιο χάσμα ήθελε διευρυνθεί.
Στο ΚΙΝ.ΑΛ. ο στόχος είναι νέα πρόσωπα για προοδευτική και σύγχρονη δομή. Η αγωνία διαιώνισης του παρελθόντος του ΠΑΣΟΚ υποβαθμίζει τις προσδοκίες για το μέλλον. Το μήνυμα για την νεοσύστατη παράταξη της Κεντροαριστεράς εμποδίζεται απ’ τον αναστοχασμό των αποτυχιών και ηττών στα χρόνια των μνημονίων. Η κα Γεννηματά δεν αμφισβητήθηκε ως πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, ούτε ως επικεφαλής του ΚΙΝ.ΑΛ., παρά του ότι προκάλεσε όποιον έχει αντιρρήσεις, να τοποθετηθεί ευθαρσώς. Στοχεύει να γίνει το ΠΑΣΟΚ πρόδρομος, ώστε το ΚΙΝ.ΑΛ. να εδραιωθεί ως διάδοχος φορέας.
Η λειτουργία του ΚΙΝ.ΑΛ. εξαρτάται από τη σύνθεση του Πολιτικού Συμβουλίου, που έγινε με διορισμό και όχι δι’ εκλογής, πράγμα που οδήγησε τον κ. Ανδρουλάκη να απόσχει απ’ αυτό, χωρίς να θέσει θέμα ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ, όπως είχε κάνει ο τελευταίος Γραμματέας κ. Ξεκαλάκης. Ο κ. Στ. Μαλέλης, που μπήκε στο ΚΙΝ.ΑΛ. μέσω ΔΗΜ.ΑΡ. και ίδρυσε την “Κίνηση 81”, έχει δηλώσει ότι τα μέλη δεν αποτελούν τάσεις μέσα στο κόμμα, αλλά παρακολουθούν εκ των ενόντων τα πράγματα, θεωρώντας την ανάγκη η παράταξη να γίνει “ανδρεοπαπανδρεϊκή”.
Σ’ αυτό το συνονθύλευμα ενώ όλοι είναι πολέμιοι μεταξύ τους, ψάχνονται πώς να γίνουν αλληλέγγυοι. Έχουν μπερδευτεί. Στις δηλώσεις τους “φάσκουν και αντιφάσκουν”. Κονταροχτυπιούνται από τη μια στιγμή στην άλλη και ύστερα προσπαθούν να βρουν προσεγγίσεις. Επιτίθενται στον πρωθυπουργό για την “πρεμούρα” του να ψηφίσει νέο εκλογικό νόμο. Υπεραμύνονται όμως ότι οι πολίτες θα δώσουν λύσεις με το ΚΙΝ.ΑΛ. ως πρωταγωνιστή και ξεκαθαρίζουν ότι «το ΚΙΝ.ΑΛ. δεν είναι πολιτικό εκκρεμές και δεκανίκι». Η κα Γεννηματά εφαρμόζει ρητορική εσωστρέφειας αμφισβητώντας την επιθυμία του κ. Τσίπρα για προοδευτικές συμμαχίες. Ξεχνά τη δική της τακτική, ενώ είχε συνεργασθεί με το ΛΑ.Ο.Σ., προσεφέρθη το 2015 να γίνει εταίρος του ΣΥΡΙΖΑ αλλά επεκράτησαν οι ΑΝ.ΕΛ. του κ. Καμμένου. Δεν θυμάται, τέλος, ότι επιτιμούσε τον κ. Τσίπρα που τα ‘βαζε με τους θεσμούς και τον προέτρεπε να δεχθεί το 3ο μνημόνιο, όπως το ‘θελαν οι τροϊκανοί και το οποίον υπέγραψε το κόμμα της.
Τότε οι του ΠΑΣΟΚ ξεχείλιζαν από σύνεση. Στις εκλογές του Ιουλίου στόχευαν την ήττα του ΣΥΡΙΖΑ. Εκείνο που πέτυχαν είναι να επιστρέψει η Ν.Δ. και να γίνει ο χώρος υποδοχής πολιτικών από άλλα κόμματα. Πάντοτε οι πολιτικοί συνήθιζαν να ταλαντεύονται ιδεολογικά. Σήμερα που οι εξωτερικοί κίνδυνοι είναι πολλοί απαιτείται σύνεση.