Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024

Πού πάει η Ευρωπαϊκή Ενωση;

Παραμένει δυσνόητη η εμμονή των “θεσμών” στα μέχρι σήμερα αποφασισθέντα και εξακολουθεί να είναι τουλάχιστον απαράδεκτη η εμπλοκή και αναφορά ορισμένων θεσμών στα εσωτερικά θέματα της Ελλάδας. Αφού βγαίνουν από μόνοι τους και λένε ότι «συγγνώμη κύριοι κάναμε λάθος στη συνταγή», δεν πληρώνει και δεν πρέπει να πληρώσει μόνον ο ελληνικός λαός το τίμημα των λαθών των ευρωπαϊκών θεσμών και του Δ.Ν.Τ.
Στην κατάσταση που είναι η Ελλάδα, μετά την άκρατη καταστροφή που υπέστη η εγχώρια οικονομία, η έλλειψη επενδύσεων καθιστά τη χώρα μας ουραγό των εξελίξεων και κατά συνέπεια η αλλαγή πλεύσης είναι τόσο αναγκαία, όσο δεν ήταν ποτέ. Με τη φράση αυτή κλείσαμε το προηγούμενο σημείωμά μας και επανερχόμαστε σήμερα για να δούμε ορισμένες πτυχές των χρηματοοικονομικών στοιχείων που δεν επιτρέπουν αναβολές στη μελέτη τους.
Ετσι, αντιγράφουμε από τη βελγική δεξαμενή σκέψης “Bruegel”1 ορισμένες πτυχές  για τον «ρόλο του Δ.Ν.Τ. στην κρίση της Ευρωζώνης: πτυχές του χρηματοπιστωτικού τομέα». Διότι πολλάκις ο διεθνής αυτός οργανισμός με παλινωδίες και λανθασμένες αποφάσεις του έχει συμβάλλει ουσιαστικά στην καταστροφή της χώρας μας και είναι πλέον, πασιφανής η στόχευσή του. Ο αναλυτής της δεξαμενής σκέψης που φιλοξενούμε σήμερα κ. Nicolas Véron εξετάζει σε βάθος τον ρόλο που έπαιξε το Δ.Ν.Τ. στην κατανόηση της δυναμικής του χρηματοπιστωτικού τομέα της κρίσης στη ζώνη του ευρώ. Και σημειώνει ότι «Το Δ.Ν.Τ. ήταν η πρώτη δημόσια αρχή να αναγνωρίσει τον ρόλο της τράπεζας ως κυρίαρχο φαύλο κύκλο και κατάφερε να αρθρώσει ένα σαφές όραμα της τραπεζικής ένωσης ως βασικό πολιτική απάντηση. Σε εθνικό επίπεδο, η προσέγγιση του Δ.Ν.Τ. στον χρηματοπιστωτικό τομέα ήταν κατάλληλη και επιτυχημένη στην Ιρλανδία και την Ισπανία, αλλά όχι στην Ελλάδα, καταλήγει ο κ. Βερόν, και μάλιστα καλεί το Δ.Ν.Τ. να ενσωματώσει στην πολιτική του χρηματοοικονομικού τομέα μαζί και τα δημοσιονομικά και μακροοικονομικά θέματα.
Και παρά το ότι το Δ.Ν.Τ. διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην Ευρώπη, κατά τη διάρκεια της κρίσης, στην περίπτωση της Ελλάδας, σημειώνει ο αναλυτής αυτός, η αποτυχία είναι εμφανής. Σημειώνει ότι σε μεμονωμένες χώρες, η προσέγγιση του Δ.Ν.Τ. στον χρηματοπιστωτικό τομέα δεν ήταν κατάλληλη. Το Stand-By (SBA) υποστηριζόμενο πρόγραμμα στην Ελλάδα διατηρεί μεν βραχυπρόθεσμη χρηματοοικονομική σταθερότητα, αλλά πολλά από τα θέματα του χρηματοπιστωτικού τομέα της χώρας είναι δύσκολο να εκτιμηθούν, δεδομένου ότι ακολούθησε διαφορετική πορεία από τις αρχικές προβλέψεις. Ας πάρουμε για παράδειγμα το Πρόγραμμα του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας για την Ελλάδα2: Ηδη πριν ένα έτος (Αύγουστος 2015) άρχισε το τρίτο πρόγραμμα οικονομικής προσαρμογής για την Ελλάδα που θα διαρκέσει ως τον Αύγουστο του 2018. Για το λόγο αυτό υπεγράφη το μνημόνιο συνεννόησης (ΜΣ), που απαριθμεί λεπτομερώς τους όρους που συνδέονται με τη χορήγηση της χρηματοδοτικής συνδρομής, δηλαδή τα μέτρα και τις μεταρρυθμίσεις που η Ελλάδα δεσμεύτηκε να αναλάβει προκειμένου να αντιμετωπίσει τις οικονομικές και κοινωνικές της προκλήσεις. Στις 11 Αυγούστου 2016 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (Ε.Κ.Τ.) και ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ΕΜΣ), με συμβολή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (Δ.Ν.Τ.), κατέληξαν σε συνολική συμφωνία σε επίπεδο προσωπικού με τις ελληνικές Αρχές σχετικά με το ΜΣ. Το πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων που συνδέεται στενά με το ΜΣ βασίζεται σε τέσσερις πυλώνες:
• Αποκατάσταση της δημοσιονομικής βιωσιμότητας.
• Διασφάλιση της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας.
• Ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και της ανάπτυξης και
• εκσυγχρονισμός του κράτους και της δημόσιας διοίκησης.
Η χρηματοδοτική συνδρομή που συμφωνήθηκε από τα κράτη – μέλη της ζώνης του ευρώ ήταν μέρος μίας κοινής δέσμης, στην οποία το Δ.Ν.Τ. συνεισέφερε με επιπλέον ποσό 30 δισ. ευρώ στο πλαίσιο συμφωνίας stand-by (SBA).
Μετά τις εθνικές εκλογές, τα κράτη – μέλη της ζώνης του ευρώ, το 2012, μέσω του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοοικονομικής Σταθερότητας (ΕΤΧΣ), ανέλαβαν δεσμεύσεις ύψους 144,6 δισ. ευρώ έναντι της Ελλάδας βάσει του δεύτερου προγράμματος. (Το ποσό αυτό περιλαμβάνει μη εκταμιευθέντα ποσά της δανειακής διευκόλυνσης του πρώτου προγράμματος).
Η νέα πορεία δημοσιονομικής προσαρμογής που ορίζεται στο ΜΣ προβλέπει στόχους πρωτογενούς ισοζυγίου της τάξεως του -¼% του Α.Ε.Π. το 2015, 0,5% το 2016, 1¾% το 2017 και 3,5 % από το 2018 και μετά. Η πορεία των δημοσιονομικών στόχων είναι σύμφωνη με τους αναμενόμενους ρυθμούς ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας καθώς αυτή ανακάμπτει από τη βαθύτερη ύφεσή της στα χρονικά. Έτσι μοιραία τίθεται το ερώτημα: Γιατί οι θεσμοί πιέζουν τόσο για πρωτογενές πλεόνασμα; Η απάντηση που δίνει η Κομισιόν στο δελτίο Τύπου της στις 20/8/2015, είναι μεν ξεκάθαρη, αλλά δεν είναι καθόλου εφαρμόσιμη: Πρωτογενές πλεόνασμα σημαίνει ότι τα κρατικά έσοδα υπερβαίνουν τις δαπάνες (πλην τόκων επί του χρέους). Εάν επιτευχθεί το κράτος δεν ζει πλέον πέραν των δυνατοτήτων του και είναι σε θέση να μειώσει το ύψος του χρέους. Το πρωτογενές πλεόνασμα είναι συνεπώς ζωτικής σημασίας για την αποκατάσταση της δημοσιονομικής βιωσιμότητας και την επαναφορά της οικονομίας σε φάση βιώσιμης ανάπτυξης.
Λυπούμαι που υποχρεώνομαι να διαπιστώσω τη βλακεία των αποφασισθέντων. Η Ελλάδα έχει δεσμευτεί να λάβει επείγοντα μέτρα για την αντιμετώπιση του προβλήματος των μη εξυπηρετούμενων δανείων (ΜΕΔ) στον τραπεζικό τομέα. Το υπερβολικά υψηλό επίπεδο μη εξυπηρετούμενων δανείων και η σχετιζόμενη υπερχρέωση του ιδιωτικού τομέα αποσπούν σημαντικούς πόρους από πιο παραγωγικές χρήσεις και εμποδίζουν τον τραπεζικό τομέα να παράσχει τις απαραίτητες πιστώσεις για να στηρίξει την ανάκαμψη της οικονομίας. Από αυτό και μόνο συνάγεται ότι δεν είναι εφικτή η πραγματοποίηση των στόχων πρωτογενών πλεονασμάτων. Χωρίς να υπολογίσουμε την ανυπαρξία επενδύσεων, αφού δεν κινητοποιούνται ούτε εγχώριοι ούτε αλλοδαποί πόροι, άρα η συνέχιση του τέλματος της ελληνικής οικονομίας είναι πασίδηλη! Αλλά εδώ ίσως είναι σκόπιμο να παρεμβληθούν και η κοινωνική διάσταση του προγράμματος, αλλά και το προσφυγικό, αφού μοιραία συνδέονται με το όλο πρόβλημα καθίζησης της ελληνικής οικονομίας. Αυτά πρέπει κατά την κρίση μου, να είναι τα βασικά εργαλεία και οι καθοριστικοί μοχλοί για τη διαπραγμάτευση στη φάση συρρίκνωσης που βρίσκεται η ελληνική οικονομία. Ας μη μιλήσουμε δε, για τα «ψεύτικα τα λόγια τα ωραία» περί προγράμματος Γιούνκερ και των 40 προτάσεων που βρίσκονται στο συρτάρι, ανώριμα, άρα ακατάλληλα για χρηματοδότηση!
Μόνη διέξοδος από την κατάρα που μας δημιούργησαν οι “εταίροι” μας, είναι να αφήσουν τους Έλληνες να διαχειριστούν τα της τύχης τους.

1.  http://bruegel.org/2016/08/the-imfs-role-in-the-euro-area-crisis-financial-sector-aspects/?utm_source=Bruegel+Updates&utm_campaign=d0585d45cf-The_Bruegel_Newsletter_Member_s_Edition_8_25_2016&utm_medium=email&utm_term=0_eb026b984a-d0585d45cf-278055821
2.   http://europa.eu/rapid/press-release_MEMO-15-5513_el.htm


Ακολουθήστε τα Χανιώτικα Νέα στο Google News στο Facebook και στο Twitter.

Δημοφιλή άρθρα

Αφήστε ένα σχόλιο

Please enter your comment!
Please enter your name here

Εντός εκτός και επί τα αυτά

Μικρές αγγελίες

aggelies

Βήμα στον αναγνώστη

Στείλτε μας φωτό και video ή κάντε μία καταγγελία

Συμπληρώστε τη φόρμα

Ειδήσεις

Χρήσιμα